Portal eKAI (14 listopada 2025) relacjonuje uroczystość odprawienia tzw. Mszy prymicyjnej przez „arcybiskupa” Mirosława Wachowskiego – nowego „nuncjusza apostolskiego” w Iraku – w katedrze w Ełku. Ceremonii przewodniczył „biskup” Jerzy Mazur przy udziale przewodniczącego Konferencji Episkopatu „abp.” Tadeusza Wojdy. W homilii „bp” Mazur wezwał do „ukazywania współczesnemu światu miłości Boga” i bycia „pielgrzymem nadziei”, całkowicie pomijając obowiązek nawracania heretyków i publicznego wyznawania jedynej prawdziwej Wiary katolickiej.
Fałszywa sukcesja apostolska w służbie modernistycznej rewolucji
Nominacja Wachowskiego przez uzurpatora Bergoglia („Leona XIV”) stanowi jawny przejaw kontynuacji soborowej destrukcji hierarchii kościelnej. Jak stwierdza Bulla Quas Primas Piusa XI: Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi […] nie tylko narody katolickie, czy tych, którzy przez chrzest należą do Kościoła, lecz także wszystkich niechrześcijan
. Tymczasem posoborowa sekta, zaprzeczając dogmatowi Extra Ecclesiam nulla salus, redukuje misję Kościoła do humanitarnego dialogu, co wyraźnie widać w słowach „bp” Mazura:
„Bądź świadkiem Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego, by działać jak On we współczesnym świecie. Pan Bóg posyła Cię do kraju, gdzie ludzie są stęsknieni pokoju. Bądź dla nich siewcą Chrystusowego Pokoju”.
To ewidentne nawiązanie do herezji wolności religijnej potępionej w Syllabus Errorum Piusa IX (punkty 15-18), który jasno naucza, że człowiek może znaleźć drogę wiecznego zbawienia i osiągnąć wieczne zbawienie w każdym kulcie religijnym
jest błędem. Jak podkreśla św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice, jawni heretycy automatycznie tracą jurysdykcję kościelną, co czyni całą ceremonię nieważną z punktu widzenia prawa Bożego.
Naturalistyczna redukcja misji Kościoła w homilii „biskupa” Mazura
Retoryka „hierarchów” całkowicie pomija nadprzyrodzony cel Kościoła – zbawienie dusz poprzez głoszenie jedynej prawdziwej Wiary. Zamiast wezwania do nawrócenia wyznawców islamu i schizmatyków, Mazur propaguje bezwartościowy ekumenizm:
„Pan Bóg posyła Cię do kraju, gdzie Kościół katolicki żyje w różnych tradycjach: Kościół chaldejski […] syro-katolicki, ormiańsko-katolicki, grecko-katolicki i łaciński”.
To jawne przeczenie dekretowi Soboru Florenckiego Exultate Deo (1439), który stanowi: Święty Rzymski Kościół mocno wierzy, wyznaje i głosi, że nikt pozostający poza Kościołem katolickim, nie tylko poganie, ale także żydzi, heretycy i schizmatycy, nie mogą stać się uczestnikami życia wiecznego
. Modernistyczny bełkot o „różnych tradycjach” to zdrada misji ewangelizacyjnej powierzonej przez Chrystusa Króla.
Bluźniercza pseudo-liturgia jako wyraz apostazji
Opisana ceremonia, określana mianem „Mszy św.”, jest w rzeczywistości protestancką pamiątką, pozbawioną charakteru ofiarnego. Jak uczy Sobór Trydencki (Sesja XXII, kan. 1-3): Jeśli ktoś powie, że w Mszy nie jest składana prawdziwa i właściwa ofiara przebłagalna […] niech będzie wyklęty
. Tymczasem Novus Ordo Missae, zreformowane według zasad masona Annibale Bugniniego, celowo usuwa przebłagalny charakter Ofiary, zastępując go zgromadzeniem wspólnoty.
Słowa Wachowskiego: Odpowiedziałem wtedy „tak” na to powołanie, ufając bardziej Jego łasce, niż moim własnym, ograniczonym zdolnościom
stanowią klasyczny przykład modernistycznej retoryki, gdzie subiektywne doświadczenie zastępuje obiektywne łaski sakramentalne. W rzeczywistości zaś „święcenia” posoborowe – z powodu zmienionych formuł i intencji – są nieważne, co potwierdza Bulla Sacramentum Ordinis Piusa XII (1947), definiująca niezmienne elementy istotne sakramentu kapłaństwa.
Demaskowanie teologicznego bankructwa posoborowego establishmentu
Udział „abp.” Wojdy w tym bluźnierczym spektaklu potwierdza systemowy charakter apostazji w strukturach neo-kościoła. Jego stwierdzenie: Nominacja biskupia […] jest wielkim wyróżnieniem dla Kościoła w Polsce
dowodzi całkowitego zerwania z katolicką eklezjologią. Prawdziwy Kościół Katolicki nie uznaje bowiem „godności” nadawanych przez heretyckich uzurpatorów. Jak uczy Kanon 188 §4 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., publiczni heretycy automatycznie tracą urzędy kościelne.
Całe wydarzenie stanowi groteskowe widowisko potwierdzające słowa św. Piusa X z encykliki Pascendi Dominici gregis: Moderniści usiłują zniszczyć wszelkie instytucje katolickie, aby zastąpić je instytucjami demokratycznymi, w których władza pochodziłaby od ludu
. „Msza” w Ełku to nie akt kultu, lecz polityczne show służące legitymizacji antykościelnej rewolucji.
Duchowa pustynia zamiast Oblubienicy Chrystusa
Milczenie o stanie łaski u „duchownych”, brak wzmianki o obowiązku pokuty i nawrócenia, pominięcie prawdy o czyśćcu i sądzie ostatecznym – te symptomatyczne luki demaskują duchową nicość posoborowej sekty. Jak przestrzega Lamentabili sane exitu św. Piusa X, moderniści twierdzą, że dogmaty nie są prawdami pochodzenia Boskiego, lecz interpretacją faktów religijnych
(punkt 22).
Kiedy „abp” Wachowski mówi o powierzeniu się Panu Bogu
, nie ma to nic wspólnego z katolicką ufnością w zbawcze dzieło Chrystusa. To pusta fraza w służbie religii człowieczeństwa, gdzie Bóg staje się zakładnikiem ludzkich pragnień, a nie suwerennym Panem wymagającym nawrócenia. Niech ostatnie słowo należeć będzie do papieża Piusa XI: Jeżeli ludzie prywatnie i publicznie uznali nad sobą władzę królewską Chrystusa, wówczas spłynęłyby na całe społeczeństwo niesłychane dobrodziejstwa
(Quas Primas). Dopóki jednak „hierarchowie” trwają w apostazji, żadne prawdziwe błogosławieństwo nie jest możliwe.
Za artykułem:
14 listopada 2025 | 07:06Nuncjusz Wachowski odprawił w Ełku prymicyjną Mszę św. (ekai.pl)
Data artykułu: 14.11.2025
