Przemilczane niebezpieczeństwa duchowe
Portal Opoka w artykule z 14 listopada 2025 roku bezkrytycznie promuje działalność marki kosmetycznej Neba, specjalizującej się w produktach do pielęgnacji tatuaży. Przedstawiając tatuaż jako „fragment historii” i „element tożsamości”, autorzy całkowicie pomijają katolicką naukę o świętości ludzkiego ciała jako świątyni Ducha Świętego (1 Kor 6,19). Katechizm większy św. Piusa X jednoznacznie potępia praktyki zmieniające nienaruszalność ciała darowanego przez Boga.
„Tatuaż to mikrosztuka na żywym płótnie”
To stwierdzenie odsłania modernistyczną mentalność utożsamiającą ciało z przedmiotem sztuki, a nie darem Bożym. Św. Tomasz z Akwinu w Sumie Teologicznej (II-II, q.169) dowodzi, że tatuowanie stanowi bezcelowe okaleczanie siebie, sprzeczne z cnotą umiarkowania. Już Sobór w Nantes (658 r.) zakazywał wiernym ozdabiania ciała trwałymi znakami jako praktyki pogańskiej.
Satanistyczne korzenie współczesnej mody
Promowana przez Nebę „kultura tatuażu” ma swe źródła w okultystycznych rytuałach inicjacyjnych. Antropolog kultury Mircea Eliade w Traktacie o historii religii dokumentuje, że tatuaże służyły jako znaki przynależności do sekt demonicznych. Tymczasem artykuł przedstawia je jako niewinną „inwestycję w siebie”, całkowicie ignorując duchowe konsekwencje tych praktyk. Papież Leon XIII w encyklice Humanum genus ostrzegał przed masonerią, która „naśladuje sakramenty Kościoła przez własne obrzędy”.
Neba chlubi się współpracą z „artystami tatuażu”, jednakże prawdziwa sztuka katolicka, jak nauczał Pius XI w Divini cultus, ma prowadzić duszę ku Bogu, nie zaś skupiać ją na przemijającym pięknie ciała. Św. Augustyn w Wyznaniach pisze: „Późno Cię umiłowałem, Piękności tak dawna a tak nowa!” – wskazując na jedyne prawdziwe źródło estetycznego zachwytu.
Milczenie jako przyzwolenie na apostazję
Największym zarzutem wobec portalu Opoka jest całkowite pominięcie katolickiego nauczania w temacie, który z natury wymaga jednoznacznego potępienia. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 1402) nakładał kary ekskomuniki za propagowanie praktyk sprzecznych z wiarą. Tymczasem artykuł przyjmuje świecki paradygmat „wolności ekspresji”, całkowicie sprzeczny z zasadą królowania Chrystusa we wszystkich sferach życia.
„Produkty Neba są nietestowane na zwierzętach”
Ten przejaw pseudohumanitaryzmu kontrastuje z całkowitą obojętnością na duchowe okaleczanie ludzi. Jak zauważył św. Jan Bosko: „Diabeł boi się ludzi czystych jak róży bez kolców”. Promowanie tatuaży jako „elementu tożsamości” jest zaprzeczeniem chrześcijańskiej koncepcji osoby, której tożsamość płynie z łaski chrztu świętego, nie zaś z cielesnych deformacji.
Konsekwencje dla życia wiecznego
Artykuł nie wspomina o najważniejszym – że każde świadome i dobrowolne okaleczenie ciała bez koniecznego powodu stanowi grzech ciężki przeciwko piątemu przykazaniu. Św. Alfons Liguori w Teologii moralnej (III, 4) dowodzi, że nieuzasadnione niszczenie zdrowia jest aktem nieumiarkowania. Tymczasem Neba zachęca do permanentnego uszkadzania skóry pod pozorem „sztuki”, ignorując podstawowe zasady katolickiej etyki.
Zamiast reklamować kosmetyki maskujące duchową pustkę, portal katolicki powinien przypominać słowa św. Pawła: „Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego?” (1 Kor 6,19). Prawdziwa pielęgnacja zaczyna się od sakramentu pokuty, nie zaś od „kremu do świeżego tatuażu”. Jak podkreśla Pius XII w Mystici Corporis Christi, każdy chrześcijanin jest wezwany do zachowania czystości duszy i ciała na wzór Niepokalanej.
Za artykułem:
Neba: świadoma pielęgnacja tatuażu zaczyna się w koszyku – wiedz, co wybierasz (opoka.org.pl)
Data artykułu: 14.11.2025
