Portal eKAI (16 listopada 2025) relacjonuje uroczystości 80-lecia przesiedleń Poleszuków na Ziemie Zachodnie, koncentrując się na wydarzeniach w Gorzowie Wielkopolskim zorganizowanych przez Towarzystwo Miłośników Polesia i Białkowa. W programie znalazły się: „suita «Pieśni Polesia» skomponowana przez Adama Bałdycha”, prelekcja prof. Beaty Halickiej o „dramatycznych losach przesiedleńców” oraz udział „ks. dr. Rafała Mocnego ze Słubic”. Artykuł przemilcza jednak fundamentalną prawdę: cała narracja stanowi świecką sakralizację historii, gdzie kulturowy folklor zastępuje łaskę uświęcającą, a posoborowi funkcjonariusze udają strażników tradycji.
Mit założycielszy neo-Kościoła: przesiedlenia jako pretekst do relatywizacji katolickiej tożsamości
Wspomniane „pielęgnowanie zwyczajów, języka i tradycji” przez przesiedleńców – choć samo w sobie szlachetne – zostaje w artykule przedstawione jako wartość autonomiczna, oderwana od nadprzyrodzonego celu istnienia narodu katolickiego. Prof. Halicka podkreśla wprawdzie rolę kapłanów przybywających z wiernymi, lecz zupełnie pomija ich heroiczną walkę o zachowanie czystości doktryny w obliczu komunistycznych prześladowań. Współczesne „muzeum w Białkowie” i „warsztaty tkackie” to karykatura prawdziwej kontrrewolucji, jaką prowadzili kapłani wierni Quas primas Piusa XI, którzy rozumieli, że „nie ma zbawienia poza Kościołem” (Sobór Florencki) i że kultura bez Chrystusa Króla staje się bałwochwalstwem.
„Ówczesne władze starały się, aby nie były to duże skupiska rodaków bo grupami rozproszonymi łatwiej manipulować”
To zdanie prof. Halickiej demaskuje hipokryzję całej uroczystości. Dziś bowiem posoborowa hierarchia dokładnie powiela metodę komunistów: rozbijanie wspólnot katolickich przez promowanie „integracji” z laickim państwem i ekumeniczne rozmywanie tożsamości. Udział „ks. Mocnego” w przedsięwzięciu – jako rzekomego „dyrektora Katolickiego Centrum Studenckiego” – to jawna zdrada, gdyż prawdziwy kapłan winien ostrzegać przed mieszaniem sacrum z profanum, a nie legitymizować świeckie commemoratio.
Muzyczna mistyfikacja: duchowość bez łaski
Adam Bałdych deklaruje: „muzyka, którą napisałem (…) oparta jest na pieśniach Polesia. (…) Dla mieszkańców Gorzowa (…) to często muzyka zapomniana, muzyka dziadków i rodzin”. Tu tkwi sedno apostazji: redukcja dziedzictwa przodków do sentymentalnego folkloru, podczas gdy prawdziwi Kresowiacy oddawali życie za wiarę katolicką, nie zaś za „klimat i atmosferę” brzmień skrzypiec. Jego stwierdzenie, że „wiara ma wpływ na jego twórczość” to czczy frazes w świecie, gdzie „duchowość” oderwano od dogmatu o konieczności Kościoła do zbawienia (Syllabus errorum, pkt 16-17).
Nadto sama postać Bałdycha – odznaczonego „Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – symbolizuje kolaborację z laickim establishmentem. W prawdziwym Kościele katolickim artysta zasługuje na uznanie tylko wtedy, gdy jego sztuka jawnie służy chwale Bożej i utwierdzaniu wiernych w prawdzie, nie zaś gdy „wchodzi w dialog ze współczesnym światem dźwięków” – co jest zakamuflowanym przyzwoleniem na modernizm potępiony w Lamentabili sane exitu (pkt 58).
Posoborowa kontynuacja komunistycznej dezintegracji
Fakt, że obchodom przewodniczył „biskup zielonogórsko-gorzowski Adrian Put”, a wcześniej odbyło się „święto Bobolanum”, stanowi szczyt cynizmu. Prawowierni katolicy pamiętają przecież, że:
- Św. Andrzej Bobola zginął za wiarę katolicką, nie zaś za etniczną tożsamość Polesia
- Komuniści prześladowali Kościół za wierność Chrystusowi Królowi, czego zwieńczeniem była pseudosoborowa „wolność religijna”
- Dzisiejsze „Collegium Polonicum” i podobne instytucje to kuźnie relatywizmu, gdzie „ks. Mocny” uprawia rzekomą „historię Kościoła” pozbawioną kryteriów nadprzyrodzonych
Wspomniane „comiesięczne spotkania z zespołami kultywującymi kresową muzykę” to dokładnie ten sam mechanizm, który Pius XI potępił w Quas primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw (…) zburzone zostały fundamenty pod władzą”. Kulturowy etnicentyzm staje się heretyckim substytutem katolickiego uniwersalizmu.
Teologiczny wymiar milczenia
Najjaskrawszą herezją artykułu jest całkowite pominięcie następujących prawd:
- Przesiedlenia stanowiły konsekwencję jałtańskiej zdrady aliantów i masonerii, o czym mówił Pius XII w licznych przemówieniach
- Jedyną odpowiedzią na ludobójstwo i wysiedlenia jest modlitwa ekspiacyjna oraz żądanie restytucji katolickich królestw
- „Ziemie Odzyskane” to termin kłamliwy – katolicy nie uznają prawa silniejszego, tylko prawo Boże nakazujące zwrot zagrabionych dóbr Kościołowi i prawowitym właścicielom
Organizatorzy – dr Weryszko i jego Towarzystwo – popełniają grzech zaniechania, promując „pamięć o ojczyźnie przodków” bez wezwania do nawrócenia i zadośćuczynienia. W ten sposób stają się współtwórcami posoborowej utopii, gdzie „wielokulturowość” zastępuje Chrystusa Króla, a męczennicy typu bł. ks. Jerzego Popiełuszki (zamordowanego przez sługów tego samego systemu) zostają zredukowani do „patriotycznych ikon”.
Końcowe wezwanie portalu eKAI do „wsparcia finansowego” jest wymownym podsumowaniem: neo-Kościół żebrze o pieniądze na propagowanie herezji, podczas gdy prawdziwi katolicy powinni wspierać jedynie kapłanów wiernych niezmiennej doktrynie, którzy nie kolaborują z okupantami Watykanu i laickimi władzami.
Za artykułem:
16 listopada 2025 | 02:14Minęło 80 lat od przesiedlań Poleszuków na Ziemie Zachodnie PolskiW tym roku minęło 80 lat od czasów przesiedleń Poleszuków na Ziemie Zachodnie Polski. Kresowianie i ich potom… (ekai.pl)
Data artykułu: 16.11.2025
