Portal eKAI (16 listopada 2025) relacjonuje podpisanie przez prezydenta USA Donalda Trumpa rozporządzenia wykonawczego rzekomo chroniącego rodziny o „szczerych przekonaniach religijnych” przed dyskryminacją w systemie opieki zastępczej. Dokument powstał po skandalicznych przypadkach pozbawiania licencji rodzin takich jak Wuotich czy Ganttów w Vermont za wyznawanie katolickiej prawdy o małżeństwie i niezmienności płci. Choć pozornie krokiem w dobrym kierunku, dekret jedynie łagodzi objawy choroby, której przyczyną jest publiczne odrzucenie społecznego panowania Chrystusa Króla (regnum Christi sociale).
Teologiczny minimalizm w służbie politycznego pragmatyzmu
„administracja jest »oddana wzmocnieniu pozycji matek i ojców w wychowywaniu swoich dzieci w bezpiecznych i kochających domach«”
To zdanie – niczym cały dokument – odsłania naturalistyczne zawężenie misji rodziny do czysto ziemskiego wymiaru. Gdzie jest wzmianka o obowiązku wychowania dzieci do życia wiecznego poprzez chrzest, katechizację i obronę przed zgorszeniem? Pius XI w Quas Primas przypominał: „ludzie w społeczeństwa zjednoczeni nie mniej podlegają władzy Chrystusa jak jednostki. On jest zaiste źródłem zbawienia dla jednostek i dla ogółu”. Tymczasem Trumpowska administracja redukuje religię do sfery prywatnych „przekonań”, ignorując nakaz uznania publicznego panowania Chrystusa nad narodami.
ADF: fałszywi sojusznicy wiary?
Johannes Widmalm-Delphonse z Alliance Defending Freedom deklaruje:
„trudno powiedzieć, jak stany zareagują na rozporządzenie wykonawcze”
, zdradzając tym samym bezsilność organizacji ugrzęzłych w liberalnej logice „praw mniejszości”. ADF, chociaż walczy o słuszną sprawę, popełnia błąd tolerancji dla błędu: zamiast domagać się całkowitego zakazu homoadopcji i transideologii w imię prawa Bożego, walczy jedynie o „włączenie” chrześcijan do systemu skażonego ideologią LGBT. To jak żądanie prawa do serwowania zdrowej żywności w restauracji, gdzie podaje się też truciznę!
Św. Pius X w Lamentabili sane potępił modernistyczne pomieszanie prawdy z fałszem: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia (…) są tylko etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” (teza 54). Analogicznie, kompromis ADF z systemem akceptującym „rodziny” LGBT czyni ich współwinnych degradacji pojęcia rodziny.
Ideologiczne korzenie kryzysu
Przywołane w artykule przypadki z Vermont nie są „nadużyciami”, lecz nieuniknionym owocem społeczeństwa zbudowanego na fundamencie Deklaracji Praw Człowieka zamiast na Dekalogu. Gdy w 1965 roku sobór watykański II ogłosił herezję wolności religijnej w Dignitatis humanae, otworzono furtkę dla prawnego zrównania prawdy z błędem. Jak czytamy w Syllabusie Piusa IX: „Każdy człowiek jest wolny, by wyznawać i przyjąć tę religię, którą uzna za prawdziwą pod kierunkiem światła rozumu” (błąd 15). Trumpowska próba „naprawy” tego systemu bez odrzucenia jego antychrześcijańskich fundamentów to jak malowanie elewacji na tonącym statku.
Milczenie o jedynym lekarstwie
Największym zgorszeniem artykułu jest całkowite pominięcie nadprzyrodzonej perspektywy zbawienia dusz. Gdzie jest ostrzeżenie, że umieszczanie dzieci w środowiskach LGBT naraża je na śmiertelne niebezpieczeństwo utraty duszy? Gdzie wezwanie do nawrócenia ideologicznych prześladowców? Biskupi XIX wieku nie wahali się potępiać masonerii i liberalizmu ex cathedra, podczas gdy dziś nawet „konserwatywni” prawnicy z ADF walczą jedynie o „wzajemny szacunek”.
Pius XI nauczał: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi (…). Niech więc nie odmawiają władcy państw publicznej czci i posłuszeństwa królującemu Chrystusowi” (Quas Primas). Dopóki Stany Zjednoczone nie uzna publicznie zwierzchnictwa Chrystusa Króla i nie odrzucą konstytucyjnej apostazji, żadne rozporządzenia wykonawcze nie powstrzymają antychrześcijańskiej rewolucji.
Za artykułem:
16 listopada 2025 | 16:59Prezydent Trump podpisał dekret w sprawie opieki zastępczej rodzin (ekai.pl)
Data artykułu: 16.11.2025
