Portal LifeSiteNews relacjonuje ostry spór między Tomem Homanem, koordynatorem polityki granicznej w administracji Trumpa, a strukturą posoborową określającą się jako Konferencja Biskupów Katolickich USA (USCCB). Powodem konfliktu stał się „specjalny list pasterski” wydany przez „biskupów” 14 listopada 2025 r., piętnujący deportacje nielegalnych imigrantów jako tworzące „klimat strachu i niepokoju”. Homan, deklarujący się jako katolik, odpowiedział bez ogródek: „Jako katolik mówię: powinni zająć się naprawą Kościoła Katolickiego”.
Teologiczny bankructwo pseudo-pasterskiego listu
W dokumencie USCCB czytamy bezprecedensowe roszczenie:
„Sprzeciwiamy się nieumiarkowanej masowej deportacji ludzi”
– co stanowi jawne odrzucenie bonum commune i zasady pomocniczości. Jak zauważył Michael Hichborn z Instytutu Lepanto, owa „troska” jest wybiórcza: Gdzie była ich pastoralna reakcja gdy administracja Bidena dyskryminowała katolików tradycyjnych? Gdy FBI przeszukiwało domy wiernych uczestniczących w Mszy trydenckiej? Gdy finansowano aborcję i mutilację dzieci pod płaszczykiem „opieki zdrowotnej”?
Retoryka „biskupa” Marka Seitza, przewodniczącego komitetu ds. migracji USCCB, odsłania głębszy problem: redukcję misji Kościoła do socjalnego aktywizmu. Jego udział w performatywnych akcjach BLM w 2020 r. (w tym kontrowersyjne klękanie) oraz publiczne poparcie dla klimatycznych postulatów Bidena ukazują ideologiczne uwikłanie. Jak trafnie zdiagnozował św. Pius X w Lamentabili sane exitu (propozycja 64): „Dogmaty, sakramenty i hierarchia są tylko etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” – co doskonale opisuje mentalność posoborowych hierarchów.
Papieskie przyzwolenie na doktrynalny sabotaż
Seitz otwarcie przyznaje, że działa za przyzwoleniem „papieża” Leona XIV (Roberta Prevosta), który podczas spotkania 8 października 2025 r. miał zachęcić go słowami: „Stoisz przy mnie, a ja stoję przy tobie”. To potwierdza syntezę błędów: od modernistycznej interpretacji Mt 25,35 (gościnność jako nadrzędna wartość) po relatywizację prawa naturalnego. Wypowiedź Prevosta dla mediów:
„Jezus mówi bardzo wyraźnie: na końcu świata zapytają nas, jak przyjęliśmy obcego”
– to karykatura teologii moralnej, pomijająca kwestię legalności pobytu i dobra wspólnego narodu.
Tymczasem już w 2018 r. bp Athanazjusz Schneider ostrzegał w wywiadzie dla Il Giornale: „Zjawisko tzw. +migracji+ stanowi zaplanowany i długo przygotowywany projekt międzynarodowych sił, mający na celu radykalną zmianę chrześcijańskiej i narodowej tożsamości europejskich narodów”. W amerykańskim kontekście potwierdza to sam prezydent Trump, nazywając nielegalną imigrację wraz z klimatycznym „oszustwem” „dwugłowym potworem XXI wieku”.
Sedewakantystyczna perspektywa: rozpoznać znaki czasów
Reakcja Homena odsłania głębszy paradoks: świecki urzędnik wykazuje więcej rozeznania niż ci, którzy pretendują do roli pasterzy. Gdy struktury USCCB otrzymują ponad 100 milionów dolarów na „resocjalizację nielegalnych imigrantów” (jak zwrócił uwagę wiceprezydent J.D. Vance), ich moralna wiarygodność upada. To nie działalność charytatywna, lecz biznesowe partnerstwo z globalistycznymi agendami.
Kongregacja Świętego Oficjum w dekrecie Lamentabili potępiła podobne redukcje doktryny (propozycja 58): „Cała doskonałość moralności powinna być umieszczona w gromadzeniu i pomnażaniu bogactw wszelkimi możliwymi środkami”. Tym właśnie stała się „pastoralna troska” posoborowych hierarchów – instrumentem politycznej presji i źródłem finansowania.
W obliczu tej doktrynalnej degrengolady, jedyną właściwą postawą pozostaje integralne przywiązanie do niezmiennego Magisterium Kościoła. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Pokój Chrystusowy możliwy jest tylko w Królestwie Chrystusowym” – nie zaś w świecie pozbawionym granic, praw i narodowych tożsamości.
Za artykułem:
Trump’s Catholic border chief fires back at US bishops: ‘Spend time fixing the Church’ (lifesitenews.com)
Data artykułu: 17.11.2025
