Portal eKAI (17 listopada 2025) relacjonuje wypowiedź „ks.” Macieja Będzińskiego, „dyrektora” tak zwanych Papieskich Dzieł Misyjnych, dotyczącą przyszłorocznego Światowego Dnia Misyjnego pod hasłem „Jedno w Chrystusie, zjednoczeni w misji”. Modernistyczna retoryka, przesiąknięta ekumenicznymi herezjami i relatywizmem religijnym, demaskuje całkowite zerwanie posoborowej sekty z katolicką doktryną misyjną.
Fałszywa jedność jako narzędzie apostazji
„Misja Kościoła będzie bardziej sprawna i przynosiła owoce, kiedy będzie wynikała z jedności”
Komentowana deklaracja stanowi jawną negację nieomylnego nauczania Piusa XI, który w encyklice Mortalium animos (1928) potępił „fałszywy ekumenizm” jako „bezsensowną nadzieję, że Kościołom odłączonym i heretyckim uda się powrócić do Kościoła Chrystusowego bez wyrzeczenia się błędów”. Tymczasem posoborowy neokościół, de facto będący organizacją paramasońską, zastąpił nakaz nawracania heretyków (Extra Ecclesiam nulla salus – Sobór Florencki, 1442) naturalistycznym dialogiem prowadzącym do synkretyzmu religijnego.
Zdrada prawdziwego celu misji katolickiej
Gdy „ks.” Będziński twierdzi, że „misją Chrystusa jest zbawienie świata, aby wszyscy ludzie poznali Jego dobroć”, dokonuje perfidnego pominięcia kluczowego warunku zbawienia: konieczności przynależności do jedynego prawdziwego Kościoła założonego przez Chrystusa. Jak nauczał Pius XII w encyklice Mystici Corporis (1943): „Tylko ci są rzeczywistymi członkami Kościoła, którzy przyjęli chrzest odrodzenia, wyznają prawdziwą wiarę i nie oderwali się od organicznej jedności Kościoła”.
Bluźniercza pseudomisja bez mandatu Bożego
„Nie ma misji poza Kościołem. Dlatego, jeśli chcesz być misjonarzem, być uczniem Chrystusa, to musisz być przez Kościół posłany”
Ta pozornie ortodoksyjna formuła w ustach funkcjonariusza sekty posoborowej staje się narzędziem zwiedzenia. Kanon 1185 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. określa: „Nikt nie może być dopuszczony do głoszenia słowa Bożego w kościele bez misji kanonicznej od prawego Zwierzchnika”. Tymczasem sam „papież” Leon XIV i cała hierarchia po 1958 r. pozbawieni są jakiejkolwiek legalnej władzy kościelnej na mocy bulli Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV (1559) i kanonu 188.4 KPK 1917, jako jawni heretycy.
Bałwochwalcza parodia komunii świętej
Szczytem teologicznego szyderstwa jest sugestia, by „przyjąć Komunię świętą” w kontekście modernistycznych obrzędów. Jak przypomina dekret Świętego Oficjum Lamentabili sane exitu (1907): „Wiara jako przyzwolenie umysłu opiera się ostatecznie na sumie prawdopodobieństw” (propozycja 25 potępiona). Uczestnictwo w nowej „mszy” Bergoglia jest nie tylko nieważne, lecz stanowi świętokradzką parodię Ofiary Krzyżowej.
Fałszywe odwołania do historii Kościoła
Próba zawłaszczenia postaci bł. Pawła Manny (zm. 1922) przez sekciarski twór zwany „Papieskimi Dziełami Misyjnymi” to kolejny przykład historycznego rewizjonizmu. Prawdziwi misjonarze – jak św. Franciszek Ksawery czy o. Maksymilian Kolbe (prawowicie beatyfikowany w 1971, przed neo-kanonizacjami) – głosili konieczność nawrócenia na katolicyzm, nie zaś ekumeniczny dialog prowadzący do mieszania prawdy z błędem.
W świetle niezmiennej doktryny katolickiej, przyszłoroczne obchody „Światowego Dnia Misyjnego” stanowią jedynie kolejną odsłonę antychrześcijańskiego spektaklu, gdzie pod płaszczykiem „jedności” kryje się systematyczne niszczenie ostatnich pozorów katolickiej tożsamości. Jak głosił Chrystus Król w Ewangelii: „Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, rozprasza” (Mt 12,30 Wlg).
Za artykułem:
17 listopada 2025 | 18:37Dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych: misja Kościoła będzie przynosiła owoce, gdy będzie wynikała z jedności (ekai.pl)
Data artykułu: 17.11.2025
