Sobór biskupów na Jasnej Górze podczas rekolekcji bez prawdziwej nadziei katolickiej.

Nauczanie iluzji nadziei na Jasnej Górze

Podziel się tym:

Portal Episkopat.pl informuje o dorocznych rekolekcjach biskupów polskich odbywających się na Jasnej Górze pod hasłem „Być prorokiem nadziei”. Prowadzi je ks. dr Jan Jędraszek SAC, pallotyn z Domu Rekolekcyjnego w Otwocku. Rekolekcje oparte są na fragmentach Księgi Jeremiasza, z naciskiem na tematykę nadziei w czasach próby. W programie znajdują się celebracje „eucharystyczne”, brewiarz, adoracja oraz Apel Jasnogórski. Kulminacją ma być sobotnia „msza” pod przewodnictwem prymasa Polski Wojciecha Polaka za zmarłych biskupów. W tle widnieje całkowite milczenie o prawdziwej nadziei katolickiej – Królestwie Chrystusa Króla, do czego wierni są zobowiązani przez Quas primas Piusa XI.


Nadzieja bez Króla: modernistyczna redukcja

„Nadzieja jest obecna w sercu każdego człowieka jako pragnienie i oczekiwanie dobra” – głosi ks. Jędraszek, redukując nadprzyrodzoną cnotę teologalną do naturalnego sentymentalizmu. Tymczasem virtus spei, jak naucza św. Tomasz z Akwinu, jest nadprzyrodzonym darem skierowanym wyłącznie ku życiu wiecznemu (STh II-II, q.17, a.2). Pius XI w encyklice Quas primas stanowczo przypomina: „nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Rekolekcje przemilczają ten fundament – społeczne panowanie Chrystusa Króla – zastępując go mglistym optymizmem.

Pallotyńska deformacja duchowości

Rekolekcjonista – pallotyn – reprezentuje zgromadzenie o historii podejrzanej wobec modernizmu. Założone przez św. Wincentego Pallottiego w 1835 roku, już na początku XX wieku zostało ostrzeżone przez św. Piusa X przed „niebezpiecznymi nowinkami” (List Apostolski Multiplices inter). Współcześni pallotyni zasłynęli z propagowania „teologii otwartości” i ekumenicznych eksperymentów. Ks. Jędraszek, wykładowca filozofii, wpisuje się w ten trend – jego konferencje („Glina w ręku garncarza”, „Prorok cierpiący”) brzmią jak psychologizujące metaforowanie pozbawione dogmatycznej precyzji.

Jasnogórskie bałwochwalstwo

Wybór Jasnej Góry jako miejsca rekolekcji to akt teologicznego wandalizmu. Kult „Czarnej Madonny” od dziesięcioleci przesiąknięty jest synkretyzmem i dewocyjnym sentymentalizmem, sprzecznym z katolickim kultem Marji jako Theotokos. Jak zauważa dokument Fałszywe objawienia fatimskie: „Idea «nawrócenia narodu bez ewangelizacji» jest sprzeczna z katolicką eklezjologią”. Apel Jasnogórski – modernistyczna innowacja z 1953 roku – to czysty emocjonalizm pozbawiony podstaw w Tradycji.

„Pragniemy, by i nam pozwolił być prorokami nadziei w naszych czasach” – deklaruje ks. Jędraszek.

Tymczasem prawdziwy prorok, jak przypomina św. Robert Bellarmin, musi „głosić całą wolę Bożą, nie pomijając żadnego artykułu wiary” (De controversiis). Gdzie w tych rekolekcjach nauczanie o grzechu współczesnego świata? O obowiązku podporządkowania państwa Chrystusowi? O konieczności powrotu do Mszy Świętej Wszechczasów?

Sakramentalna farsa

Program przewiduje „sakrament pokuty i pojednania” oraz „eucharystie”. W rzeczywistości posoborowa „komunia” to świętokradztwo, zaś „msze” są nieważne z powodu zmienionych formuł konsekracji i heretyckiej teologii ofiary (por. Lamentabili sane exitu, pkt 65-67). Biskupi, uczestnicząc w tych obrzędach, działają jako ministri infidelitatis – słudzy nieprawości (2 Kor 6,14).

Milczenie o prawdziwej pokucie

Znamienne, że w programie brakuje choćby wzmianki o praktykach pokutnych – postach, umartwieniach, adoracji Krzyża. To kolejny dowód na naturalistyczne wypaczenie duchowości. Św. Pius X w Pascendi dominici gregis demaskował modernistów: „Dla nich pokuta to tylko «doświadczenie wewnętrznej odnowy»”. Tymczasem katolickie rekolekcje wymagają contritio cordis – skruszenia serca prowadzącego do zerwania z grzechem.

Biskupi zebrani na Jasnej Górze nie są pasterzami, lecz najemnikami (J 10,12). Ich „nadzieja” to iluzja mająca ukryć bankructwo posoborowej sekty. Jedyna prawdziwa nadzieja płynie z powrotu do niezmiennego Depositum Fidei i uznania społecznego panowania Chrystusa Króla. Reszta to „mgła przemijająca” (Jk 4,14).


Za artykułem:
Rozpoczęły się rekolekcje biskupów na Jasnej Górze
  (episkopat.pl)
Data artykułu: 19.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: episkopat.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.