Portal eKAI (19 listopada 2025) relacjonuje wystąpienie uzurpatora watykańskiego Leona XIV podczas audiencji ogólnej, w którym stwierdził: „człowiek jest ukoronowaniem i stróżem stworzenia”, porównując przy tym Chrystusa do „ogrodnika”, a zbawcze dzieło Odkupienia do ekologicznego aktywizmu. Wykładnia ta – podszyta naturalizmem i pomijająca nadprzyrodzony cel człowieka – stanowi jawną apostazję od katolickiej doktryny o Królestwie Chrystusowym.
Antropocentryzm przeciw Eklezjocentryzmowi
Zdanie Leona XIV o „człowieku jako ukoronowaniu stworzenia” pomija fundamentalną prawdę teologiczną wyrażoną przez Piusa XI w encyklice Quas Primas: „Chrystus Pan jest Królem całego rodu ludzkiego nie tylko prawem natury Swojej, lecz także i prawem, które nabył sobie przez odkupienie nasze”. Człowiek nie jest „ukoronowaniem”, lecz niewolnikiem wykupionym krwią Baranka (1 Kor 6,20), a wszelka władza nad stworzeniem pochodzi wyłącznie z podporządkowania Woli Bożej.
„Sam Stwórca powierzył mężczyźnie i kobiecie zadanie harmonijnego uprawiania go i doglądania”
To zdanie – pozbawione kontekstu grzechu pierworodnego i konieczności Odkupienia – redukuje nadprzyrodzone powołanie człowieka do roli ekologicznego zarządcy. Tymczasem Summa Theologica (I-II q. 109 a. 2) przypomina: „Po grzechu pierworodnym człowiek nie może nawet prawdziwie doglądać stworzenia bez łaski uświęcającej”. Pominięcie tego faktu czyni z Leona XIV głosiciela pelagiańskiej herezji o samozbawczej mocy natury.
Bluźniercze porównanie: Chrystus-Ogrodnik
Najcięższym przewinieniem wystąpienia jest stwierdzenie:
„Magdalena, stojąc przy pustym grobie, wzięła Go za stróża ogrodu. Pielęgnowanie ogrodu to pierwotne zadanie człowieka, które wypełnił Jezus”
Przywrócenie rajskiego ogrodu nie było celem Męki i Zmartwychwstania! Jak uczy Sobór Trydencki (sesja VI, kan. 1): „Jeśliby ktoś mówił, że człowiek może być usprawiedliwiony przed Bogiem własnymi uczynkami (…) bez łaski Bożej – niech będzie wyklęty”. Porównanie Zbawiciela do ogrodnika uprawiającego ziemię jest świętokradczą redukcją Jego kapłańskiej i królewskiej funkcji do poziomu przyrodniczego aktywizmu.
Ekologia integralna jako nowa religia
Zdanie o „duchowości ekologii integralnej” demaskuje prawdziwy cel posoborowej rewolucji: zastąpienie kultu Boga Trójjedynego kultem „Matki Ziemi”. Już w 1864 r. Pius IX w Syllabusie błędów potępił tezę, że „człowiek może w jakiejkolwiek religii znaleźć drogę zbawienia” (pkt 16). Tymczasem neokościół głosi:
„Nawrócenie serca mocą Ducha przemienia historię, rodzi solidarność i pozwala odnaleźć utracony Raj”
To czysty millenaryzm sprzeczny z katolicką eschatologią! Raj utracony przez grzech Adama odzyskujemy nie przez „solidarność” czy ekologię, lecz jedynie przez Chrzest i życie w łasce uświęcającej (Jan 3,5). Jak trafnie zauważył św. Robert Bellarmin w De Controversiis: „Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata; kto obiecuje ziemski raj, głosi herezję antychrysta”.
Struktury apostazji: kto słucha uzurpatora?
Przywołana lista uczestników audiencji – od warszawskich licealistów po parafie z Florydy – ukazuje globalny zasięg infekcji modernizmem. Obecność młodzieży szkolnej na „audiencji” antypapieża to łamanie kanonu 1374 Kodeksu z 1917 r., zabraniającego katolikom uczestnictwa w zgromadzeniach heretyckich. Tym bardziej haniebne jest zaangażowanie polskich parafii (Sandomierz, Gdańsk, Jarocin), które winny być ostoją oporu wobec posoborowej herezji.
Podsumowując: wystąpienie Leona XIV to synteza wszystkich błędów modernizmu potępionych w dekrecie Lamentabili św. Piusa X. Punkt 22 dokumentu jasno stwierdza: „Dogmaty, które Kościół podaje jako objawione, nie są prawdami pochodzenia Boskiego, ale są pewną interpretacją faktów religijnych”. Gdy „papież” redukuje Zmartwychwstanie do metafory ekologicznej, wypełnia tę definicję dosłownie.
Za artykułem:
19 listopada 2025 | 14:54Leon XIV: człowiek jest ukoronowaniem i stróżem stworzenia (ekai.pl)
Data artykułu: 19.11.2025
