Portal Gość Niedzielny (21 listopada 2025) relacjonuje treść tzw. „28-punktowego planu pokojowego dla Ukrainy”, który miałby być forsowany przez administrację Donalda Trumpa. Dokument przewiduje m.in.: rezygnację Kijowa z członkostwa w NATO (z zapisem konstytucyjnym), redukcję armii ukraińskiej do 600 tys. żołnierzy, oddanie Rosji Krymu, Donbasu i części obwodów zaporoskiego i chersońskiego oraz stacjonowanie europejskich myśliwców w Polsce. Całość przedstawiana jest jako „kompromis”, mający „zapewnić globalne bezpieczeństwo” poprzez reintegrację Rosji ze strukturami Zachodu.
Naturalistyczna kapitulacja przed prawem silniejszego
Proponowane rozwiązania stanowią klasyczny przykład zdrady cywilizacji chrześcijańskiej na rzecz realpolitik inspirowanej duchem masońskiego pacyfizmu. Już punkt 3. („Rosja nie dokona inwazji na sąsiednie kraje, a NATO nie będzie się dalej rozszerzać”) ujawnia filozofię opartą na relatywizacji moralnej, gdzie agresor i ofiara stawiani są na równi. Tymczasem Kościół naucza niezmiennie: „Pokój jest dziełem sprawiedliwości” (Iz 32,17), zaś Pius XI w encyklice Quas primas ostrzegał, że odrzucenie królewskiej władzy Chrystusa prowadzi do „burzenia zupełnego pokoju domowego”.
„Ukraina zgadza się na zapisanie w swojej konstytucji, że nie dołączy do NATO, a NATO zgadza się na zapis, że Ukraina nie będzie przyjęta do Sojuszu w przyszłości” (pkt 7.).
To jawna kapitulacja przed rosyjskim szantażem, sprzeczna z katolicką nauką o prawie narodów do obrony (Rerum novarum, Leon XIII). Co więcej, punkt 10. zawiera haniebny zapis, iż Ukraina utraci amerykańskie gwarancje bezpieczeństwa, jeśli „wystrzeli pocisk na Moskwę albo Petersburg bez przyczyny” – co stanowi przyzwolenie na bezkarność agresora.
Ekonomiczny materializm jako substytut sprawiedliwości
Punkty 12-14 planu odsłaniają prawdziwe oblicze tej „pokojowej inicjatywy”: chodzi o stworzenie mechanizmów grabieży pod płaszczykiem „odbudowy Ukrainy”. Propozycja przejęcia $100 mld zamrożonych rosyjskich aktywów na rzecz „inwestycji prowadzonych przez USA” (z 50% zysków dla Waszyngtonu) to kwintesencja kapitalistycznego wyzysku, potępionego już przez Piusa XI w Quadragesimo anno jako „nieludzkie i przeciwne rozumowi”.
Fragment o „wspólnych projektach wydobycia metali ziem rzadkich w Arktyce” (pkt 13) dowodzi, że celem jest nie pokój, lecz kolonialny podział łupów. Tymczasem katolicka nauka społeczna wymaga, by „dobra ziemi służyły wszystkim, nie zaś garstku uprzywilejowanych” (Mater et Magistra, Jan XXIII – przed apostazją).
Rewizjonizm historyczny i relatywizm kulturowy
Najbardziej ohydny aspekt planu ujawnia punkt 20., nakazujący Ukrainie i Rosji „promowanie zrozumienia i tolerancji wobec różnych kultur” oraz „eliminowanie rasizmu i uprzedzeń” przy jednoczesnym zakazie „ideologii i działalności nazistowskiej”. To czysty przykład:
- Relatywizmu religijnego potępionego w Syllabusie błędów Piusa IX (pkt 15-18)
- Fałszywego ekumenizmu zakazanego przez św. Piusa X w Pascendi
- Rewizji historii służącej umocnieniu rosyjskiej narracji o „denazyfikacji Ukrainy”
Katolicki porządek wymaga uznania prawdy: zarówno ukraiński szowinizm, jak i rosyjskie imperialne mity są przejawami heretyckiego nacjonalizmu, przeciwnego uniwersalizmowi Królestwa Chrystusowego.
Zdrada Polski w myśl masońskiej geopolityki
Punkt 9. („Europejskie myśliwce będą stacjonować w Polsce”) ujawnia prawdziwy cel planu: uczynienie z naszego kraju przysłowiowego „mięsa armatniego” Zachodu. To realizacja masonerii wojskowej, o której ostrzegał Leon XIII w Humanum genus, wskazując na „knowania sekciarzy dążących do osłabienia państw katolickich”.
Propozycja ta łamie fundamentalną zasadę katolickiej nauki o neutralności zbrojnej, głoszącej, że „żadne państwo nie może być zmuszone do uczestnictwa w konfliktach sprzecznych z jego suwerennym interesem” (Benedykt XV, Ad beatissimi Apostolorum). Postulat stacjonowania obcych wojsk na ziemi polskiej jest współczesnym odpowiednikiem rozbiorów.
Teologiczny wymiar apostazji
Cały dokument przesiąknięty jest duchem modernistycznej apostazji potępionej w dekrecie Lamentabili św. Piusa X. Punkt 26. („pełna amnestia za czyny popełnione podczas wojny”) to jawne odrzucenie katolickiej koncepcji sprawiedliwości kary, zaś punkt 25. („wybory w ciągu 100 dni”) promuje demokratyczny fetysz przeciwstawiany monarchicznej władzy Chrystusa Króla.
Nieprzypadkowo gwarantem porozumienia ma być Donald Trump (pkt 27) – ikona libertyńskiej pseudokonserwy, która „królestwo Boże redukuje do poziomu doczesnych pożądań” (Quas primas). Brak jakiejkolwiek wzmianki o prawach Kościoła, obowiązku ochrony chrześcijan czy roli moralnego ładu potwierdza, że mamy do czynienia z programowym odrzuceniem panowania Chrystusa nad narodami.
W obliczu tej globalnej zdrady jedyną odpowiedzią katolika pozostaje modlitwa o triumf Niepokalanego Serca Marji i rychłe ustanowienie społecznego panowania Naszego Pana Jezusa Chrystusa – Króla Wszechświata. Jak przypominał Pius XI: „Pokój Chrystusa w Królestwie Chrystusowym” – innej drogi nie ma.
Za artykułem:
Axios opublikował 28-punktowy plan pokojowy dla Ukrainy (gosc.pl)
Data artykułu: 21.11.2025
