Portal Catholic News Agency z 23 listopada 2025 r. informuje o przygotowaniach do adwentowej kampanii aplikacji Theo, która ma zgromadzić „ponad milion dzieci” w 25-dniowej podróży złożonej z „historii, piosenek, aktywności i refleksji”. Głównym przewodnikiem tej inicjatywy ma być animowany osioł Theodore, przedstawiany jako „bezpośredni potomek osła, który niósł Błogosławioną Dziewicę Marję do Betlejem”. Wśród „specjalnych gości” znaleźli się aktor David Henrie i „ojciec” Ambrose Criste – bez podania jego przynależności zakonnej lub diecezjalnej.
„Uczestnicy będą czytać dwa pierwsze rozdziały Ewangelii Łukasza, którym towarzyszyć będą medytacje i pytania refleksyjne dla dzieci do wykonania z rodzicami” – podaje portal, przytaczając słowa Francisca Cornejo, CEO Thea, który twierdzi, że celem jest pomoc dzieciom w „usłyszeniu słowa Bożego” i „przygotowaniu serc na narodziny Jezusa”.
Technologiczna namiastka domowego Kościoła
Choć twórcy zapewniają, że aplikacja nie ma zastąpić rodzicielskiego obowiązku formacji, sam Cornejo przyznaje: „To narzędzie, które pomaga uczynić wiarę codziennością. Coś, czego dzieci będą chciały słuchać więcej, ponieważ jest zapakowane w sposób, który jest dla nich dostępny”. Tu właśnie kryje się niebezpieczeństwo substytutu – technologicznej protezy zastępującej organiczny rozwój życia duchowego w rodzinie. Pius XI w encyklice Quas primas stanowczo przypominał, że „królestwo Chrystusa obejmuje wszystkich ludzi – czy to jako jednostki, czy rodziny, czy państwa”, co wyklucza możliwość przekazania formacji duchowej w ręce cyfrowych pośredników.
„Edukacja musi być prowadzona wspólnie. Musisz dawać przykład tego, co próbujesz nauczyć i robić to ze swoimi dziećmi – to jest domowy Kościół. To właśnie mamy robić jako rodzice” – Francisco Cornejo, CEO Thea
Paradoksalnie, ta słuszna teza obraca się przeciwko samej aplikacji. Jeśli bowiem prawdziwa formacja wymaga osobistego świadectwa i wspólnoty, jakże multimedialny przekaz może być jej adekwatnym narzędziem? Św. Pius X w dekrecie Lamentabili sane potępił tezę, że „prawda zmienia się wraz z człowiekiem, ponieważ rozwija się wraz z nim, w nim i przez niego” (pkt 58), co stanowi dokładne podłoże filozoficzne aplikacji dostosowującej treści wiary do „dostępności” dla współczesnego dziecka.
Teologiczne pułapki animowanej duchowości
Niepokojące są zwłaszcza dwa elementy struktury aplikacji:
- Medytacje dla dzieci – praktyka obca tradycyjnej duchowości katolickiej, która zawsze oddzielała modlitwę rozmyślną (opartą na prawdach wiary) od medytacji jako techniki pochodzącej z religii wschodnich. Jak czytamy w potępionym przez św. Piusa X modernizmie: „Skuteczność Mszy Świętej jest umniejszana na rzecz spektakularnych aktów” (plik: Fałszywe objawienia fatimskie).
- Postać „potomka” osła z Betlejem – wprowadzenie do sfery duchowej wymysłu hagiograficznego, który zaciera granicę między faktem historycznym a legendą. Jak przestrzega dokument Lamentabili sane: „Ewangeliści w wielu opowiadaniach podawali nie to, co rzeczywiście miało miejsce, ale to, co uważali, że przyniesie większą korzyść odbiorcom” (pkt 14) – to samo niebezpieczeństwo dotyka tu twórców aplikacji.
Duchowy naturalizm zamiast nadprzyrodzoności
CEO Thea deklaruje, że celem kampanii jest „zapomnienie o bzdurach i prezentach, a zaczęcie myślenia o tym, co faktycznie reprezentuje Adwent”. Jednakże w całym materiale brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Grzechu pierworodnym i konieczności Odkupienia
- Ofiarnej pokucie jako istocie przygotowania na przyjście Zbawiciela
- Roli łaski uświęcającej w przemianie duszy
Zamiast tego proponuje się dzieciom „dyskusje z rodzicami” oparte na dostarczonych „punktach dyskusyjnych”. Tymczasem Św. Pius X w Syllabusie błędów potępia tezę, że „nauczanie Kościoła jest wrogie wobec dobra i interesów społeczeństwa” (pkt 40), podczas gdy tu mamy do czynienia z redukcją wiary do psychologicznych ćwiczeń grupowych.
Milion dzieci w pułapce relatywizacji
Szczególnie niebezpieczny jest zapowiadany masowy udział dzieci. Jak zaznacza Cornejo, aplikacja ma już 2 miliony użytkowników, co pokazuje skalę oddziaływania. W świetle potępionego modernizmu stanowi to klasyczny przykład „strategii dezinformacji” (plik: Fałszywe objawienia fatimskie), gdzie poprzez pozornie niewinne narzędzie wprowadza się zasady sprzeczne z katolicką doktryną.
Brak także ostrzeżenia, że uczestnictwo w tego typu inicjatywach – prowadzonych przez podmioty związane z posoborową strukturą – może utrudniać dostęp do prawdziwych środków łaski. Jak przypomina bulla Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV: „jeśliby kiedykolwiek okazało się, że biskup (…) popadł w jakąkolwiek herezję, jego wyniesienie będzie nieważne” – co rzuca ponure światło na status „duchowych przewodników” aplikacji.
Podsumowując, kampania Thea wpisuje się w szerszy trend zastępowania transcendentnej duchowości katolickiej psychologizującymi substytutami. W obliczu tych zagrożeń, przypominamy słowa Chrystusa: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie przeszkadzajcie im” (Mk 10,14) – ale do prawdziwego Chrystusa Króla, a nie do Jego cyfrowej karykatury.
Za artykułem:
Kids Catholic prayer app aims to bring 1 million children together for Advent campaign (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 23.11.2025
