Modernistyczna Parodia Królewskiej Godności Chrystusa w Olsztynie
Portal eKAI (24 listopada 2025) relacjonuje huczne obchody 25-lecia tzw. „Aktu Intronizacji i Zawierzenia Archidiecezji Warmińskiej Jezusowi Chrystusowi Królowi Wszechświata”. W wydarzeniu uczestniczyli „abp” Józef Górzyński, politycy oraz przedstawiciele neokościelnych struktur, odtwarzając rytuał zapoczątkowany przez modernistycznego „abpa” Edmunda Piszcza. Całość stanowi groteskowe odwrócenie prawdziwego kultu Chrystusa Króla, sprowadzonego do poziomu świeckiej celebry z udziałem uzurpatorów.
Teatr Religijnej Uległości wobec Władzy Świeckiej
Uroczystość otworzyła procesja z obrazem Chrystusa Króla – praktyka per se godna pochwały, gdyby nie fakt, że odbyła się pod przewodnictwem nieposiadającego ważnych święceń „duchownego” i z udziałem przedstawicieli władz państwowych. Obecność wojewody Radosława Króla i starosty Andrzeja Abako podczas odczytywania aktu zawierzenia to jawna zdrada zasady „Nie możecie służyć Bogu i Mamonie” (Mt 6,24). W prawdziwym Kościele katolickim świeccy urzędnicy nie współprzewodniczą aktom kultu, lecz klękają przed Majestatem Bożym, uznając prymat Prawa Bożego nad ludzkim ustawodawstwem.
„Intronizacja jest dramatyczną koniecznością współczesnego człowieka, który zapomina, czyj to jest świat i jakie prawa nim rządzą” – miał mówić „abp” Górzyński.
To zdanie, pozornie poprawne, ukazuje głębię teologicznego zakłamania. Moderniści głoszą bowiem „królowanie” Chrystusa ograniczone do sfery prywatnej pobożności, podczas gdy Pius XI w encyklice Quas primas stanowczo nauczał: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi – jak o tym mówi nieśmiertelnej pamięci Poprzednik nasz, Leon XIII […] tak iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Tymczasem w Olsztynie „zawierzono” Chrystusowi jedynie archidiecezję i województwo, podczas gdy prawowici pasterze nakazywali narodom publiczne uznanie panowania Chrystusa we wszystkich dziedzinach życia.
Neokościelna Schizofrenia Doktrynalna
Organizatorem wydarzenia była tzw. Akcja Katolicka – struktura całkowicie zinfiltrowana przez modernistów, która od dziesięcioleci propaguje posoborową „hermeneutykę ciągłości”. Wojciech Hanelt, jej przewodniczący, ujawnił istotę problemu mówiąc: „Chrystus był, jest i będzie. My jesteśmy tylko tu i teraz”. To typowo modernistyczne sprowadzenie Wiecznego Logosu do płynnej „świadomości religijnej”, podczas gdy dogmat chalcedoński definiuje Chrystusa jako „współistotnego Ojcu… Prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka”.
Szczególnie oburzający jest sam akt zawierzenia, w którym „abp” Górzyński modlił się: „Panie Jezu Chryste, którego Serce pełne miłości zostało włócznią przebite, Tobie chcemy dziś powierzyć całą archidiecezję warmińską”. To bezczelne przywłaszczenie sobie prawa do reprezentowania Kościoła lokalnego przez nieposiadającego ważnych święceń uzurpatora! Jak przypomina św. Robert Bellarmin: „jawny heretyk nie może być Papieżem […] nie może być głową czegoś, czego nie jest członkiem” (De Romano Pontifice). Skoro zaś „abp” Górzyński uczestniczy w posoborowej rewolucji, sam wykluczył się ze społeczności katolickiej.
Ofensywa Anty-Kultu w Sercu Modernizmu
Cała uroczystość stanowi przejaw strategicznego zawłaszczania pojęć katolickich dla celów modernistycznej destrukcji. Pod płaszczykiem czci dla Chrystusa Króla przemyca się bowiem:
- Relatywizację Jedynej Prawdziwej Ofiary – celebracja odbyła się najprawdopodobniej w rycie nowożytnym (Novus Ordo), który Pius XII określił jako „nowy ryt wynaleziony przez ludzi”, a kard. Ottaviani ostrzegał, że „promuje herezję poprzez pomniejszenie doktryny o Ofierze Mszy Świętej”.
- Fałszywy ekumenizm – udział przedstawicieli różnych środowisk sugeruje, że „królowanie Chrystusa” może być rozumiane w sposób niezobowiązujący dla niekatolików, co jest zdradą słów św. Piusa X: „Kościół jest nie tylko niepodobny do innych społeczności, ale przewyższa je nieskończenie bardziej, niż natura Boska przewyższa ludzką” (Encyklika „Editae saepe”).
- Cultus civilis – sprowadzenie aktu religijnego do poziomu świeckiej manifestacji z udziałem władz państwowych, co stanowi jawne pogwałcenie zasady „Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga” (Mt 22,21).
Złożenie kwiatów przed pomnikiem Chrystusa Króla to szczególny przejaw neopogańskiego bałwochwalstwa, gdzie materialny monument zastępuje prawdziwy Kult oddawany w Najświętszej Ofierze Ołtarza. Jak przypomina Sobór Trydencki: „Ofiara Mszy Świętej jest prawdziwą Ofiarą przebłagalną […] w której to samej Krwawej Ofierze, która raz dokonała się na krzyżu, jest zawarta i bezkrwawo dokonuje” (Sess. XXII, cap. 2).
Konsekwencje Zawłaszczenia Symbole
Całe wydarzenie stanowi klasyczny przykład posoborowej strategii symulakrów – tworzenia pozorów ciągłości z Tradycją przy faktycznym jej odrzuceniu. Jak trafnie zauważył arcybiskup Marcel Lefebvre (którego sama postać budzi kontrowersje z powodu wątpliwych święceń): „Moderniści potrzebują tradycyjnej otoczki, by maskować swoją rewolucję”. W Olsztynie dokonano właśnie takiej operacji: pod płaszczykiem „intronizacji” przemycono modernistyczną wizję Kościoła jako demokratycznej wspólnoty, gdzie „lud Boży” wraz z władzą świecką współdecyduje o sprawach wiary.
Niech ostatnim słowem będzie ostrzeżenie Piusa XI z Quas primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw […] stało się, iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą, gdyż usunięto główną przyczynę, dlaczego jedni mają prawo rozkazywać, drudzy zaś mają obowiązek słuchać”. Dopóki „duchowni” tacy jak Górzyński nie odrzucą posoborowego przewrotu i nie powrócą do jedynej prawowitej Mszy Świętej i niezmiennej doktryny, ich „akty intronizacji” pozostaną jedynie bluźnierczym teatrem.
Za artykułem:
24 listopada 2025 | 07:5725-lecie Aktu Intronizacji i Zawierzenia Archidiecezji Warmińskiej Jezusowi Chrystusowi Królowi Wszechświata (ekai.pl)
Data artykułu: 24.11.2025
