Portal eKAI (24 listopada 2025) relacjonuje peregrynację relikwii „świętej Teresy od Dzieciątka Jezus” oraz jej rodziców Ludwika i Zelii Martin przez klasztory karmelitańskie w południowo-wschodniej Polsce. W dniach 17-23 listopada „duchowni” w rodzaju „bpa” Roberta Chrząszcza czy „abpa” Stanisława Budzika przewodniczyli „eucharystiom”, podczas których małżonkowie odnowili przyrzeczenia, a wierni adorowali relikwie podczas czuwań różańcowych i nocnych vigilii. Autor nazywa to „pogłębieniem duchowości 'małej drogi’” ku czci rodziny Martin, kanonizowanej przez „papieża” Franciszka w 2015 r. podczas Synodu o rodzinie.
Teologiczne bankructwo kultu relikwii w strukturach apostazji
„Relikwie św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz jej rodziców pielgrzymują przez Polskę”
Już sam tytuł wprowadza wiernych w bałwochwalczy błąd, przypisując atrybut świętości podmiotom nieposiadającym kanonicznego potwierdzenia w niezmiennym Magisterium. Rodzina Martin została rzekomo „kanonizowana” przez antypapieża Bergoglio w 2015 r. – uzurpatora pozbawionego jurysdykcji na mocy kanonu 188 §4 Kodeksu Prawa Kanonicznego (1917) z powodu publicznej apostazji. Jak przypomina dekret Lamentabili sane exitu św. Piusa X: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia […] są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” (propozycja 54 potępiona) – co dokładnie wciela w życie ten spektakl pseudoreligijny.
„Mała droga” jako pretekst do relatywizacji doktryny
Paradoksalnie, sam artykuł demaskuje sprzeczność nowej „duchowości” z katolicką nauką o świętości. Z jednej strony podkreśla „prostotę duchowej codzienności rodziny Martin”, z drugiej zaś przemilcza fakt, że żadna świętość nie jest możliwa poza łaską uświęcającą, której szafarze („duchowni” posoborowi) nie dysponują z powodu nieważności święceń od 1968 r. (bulli Pontificalis Romani). Jak czytamy w encyklice Quas primas Piusa XI: „Nie przez co innego szczęśliwe państwo – a przez co innego człowiek, państwo bowiem nie jest czym innym, jak zgodnym zrzeszeniem ludzi” – tymczasem cała narracja skupia się na naturalistycznej „świętości rodziny”, całkowicie pomijając konieczność poddania się królewskiej władzy Chrystusa i Jego Kościoła.
Symulacja sakramentów i świętokradztwo
Szczególnie bluźnierczy charakter miały sceny „odnawiania przyrzeczeń małżeńskich” podczas „mszy” pod przewodnictwem osób o nieważnych święceniach. Katechizm Soboru Trydenckiego jasno naucza, że „małżeństwo jest sakramentem Nowego Prawa, który podnosi kontrakt naturalny do godności sakramentu” (część II, rozdział VIII). Tymczasem posoborowa sekta, negując ofiarniczy charakter Mszy (co wynika z rubryk Novus Ordo), uniemożliwia łaskę sakramentalną. Jak trafnie zauważono w Syllabusie błędów Piusa IX: „Dogmaty […] są tylko interpretacją faktów religijnych, którą z dużym wysiłkiem wypracował sobie umysł ludzki” (propozycja 22) – co dokładnie widać w tym pseudoliturgicznym teatrze.
Kult relikwii bez kultu Boga
Najjaskrawszym przejawem apostazji jest całkowite pominięcie w artykule kluczowego aspektu kultu relikwii w tradycji katolickiej. Reliquiae sunt memoria sanctorum (relikwie są pamiątką świętych) – lecz ich cześć ma prowadzić do adoracji Boga, którego święci są odbiciem. Tymczasem opisane „czuwania modlitewne” i „poświęcenia róż” to czysty sentymentalizm, pozbawiony wymiaru ekspiacyjnego. Gdzie post o suchych dniach? Gdzie modlitwy o nawrócenie apostatów? Gdzie ostrzeżenie przed świętokradzkim przyjmowaniem „komunii” od nieważnie wyświęconych szafarzy? Milczenie na te tematy jest zgodne z duchem modernizmu potępionego w dekrecie Lamentabili: „Wiara jako przyzwolenie umysłu opiera się ostatecznie na sumie prawdopodobieństw” (propozycja 25).
Kanoniczne nieważności i antyewangeliczne przesłanie
Artykuł bezkrytycznie powtarza modernistyczne kłamstwo o „świętości” rzekomych relikwii, podczas gdy:
1. Autentyczność relikwii w posoborowym chaosie jest nie do zweryfikowania (por. zniesienie Kongregacji Obrzędów przez Pawła VI)
2. Kanonizacja przeprowadzona przez antypapieża jest nieważna ex defectu auctoritatis (z braku władzy)
3. „Duchowni” uczestniczący w wydarzeniu nie posiadają ważnych święceń (por. bulle Sacramentum ordinis i Pontificalis Romani)
Jak ostrzegał Pius X w encyklice Pascendi: „Moderniści […] religię pojmują jako wytwór duszy ludzkiej dążącej ku nieznanemu” – co w pełni realizuje się w tej pielgrzymce, gdzie Chrystus Król został zastąpiony kultem „zwyczajnej rodziny”, a Krzyż – różami i uśmiechami.
Za artykułem:
24 listopada 2025 | 13:36Relikwie św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz jej świętych rodziców pielgrzymują przez PolskęRelikwie św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz jej rodziców pielgrzymują przez Polskę… (ekai.pl)
Data artykułu: 24.11.2025
