Nigeria: Pseudo-duchowny relatywizuje prześladowania w imię modernistycznej narracji
Portal Catholic News Agency (25 listopada 2025) relacjonuje wypowiedzi nigeryjskiego „księdza” Mathiasa Ashinnoitiana Adugby, domagającego się „pociągnięcia do odpowiedzialności sprawców śmierci chrześcijan i muzułmanów” w Nigerii. W tekście przywołano także przemówienie uzurpatora Leona XIV, który – jak podano – wyraził ubolewanie nad „rzezią chrześcijan i muzułmanów” oraz wzywał do „autentycznej wolności religijnej”.
Symetryzm jako narzędzie dekonstrukcji wiary
Centralnym punktem artykułu jest moralny symetryzm podszyty naturalizmem:
„Whether it is the Muslims that are killed or the Christians that are killed it is enough for all of us to unitedly say, ‘Enough is enough’”
To stwierdzenie „księdza” Adugby stanowi jawną zdradę dogmatu extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia). Równanie mordowanych wyznawców Chrystusa z prześladowcami wyznającymi islamską herezję jest bluźnierczą negacją słów Zbawiciela: „Jeśliby was świat nienawidził, wiedzcie, że mnie pierwej niż was znienawidził” (J 15,18).
Wolność religijna jako narzędzie apostazji
Kluczowy fragment artykułu odsłania modernistyczne jądro całej narracji:
„I think it’s very important to seek a way for the government, with all peoples, to promote authentic religious freedom”
Słowa przypisane uzurpatorowi Leonowi XIV stanowią heretyckie odrzucenie niezmiennego nauczania Magisterium:
- „Szaleństwem jest wierzyć, że wolność sumienia i wolność wyznawania jakiejkolwiek religii jest prawem każdego człowieka” (Grzegorz XVI, Mirari vos, 1832)
- „Państwo, oddzielając się od Kościoła, popada w bezbożność” (Pius IX, Quanta cura, 1864)
Teologia krzyża bez Krzyża
Relacja zawiera próbę instrumentalizacji męczeństwa dla celów ekumenicznej agitki:
„The blood of the martyrs is the seed of the Church and so we take that really seriously”
„Ksiądz” Adugba cytuje słowa Tertuliana (Apologeticus, L,13), lecz pomija fundamentalny kontekst: męczeństwo ma sens tylko wtedy, gdy jest świadectwem jedynej prawdziwej wiary. Gloryfikowanie śmierci bez rozróżnienia między katolickimi męczennikami a heretykami (muzułmanami) to przejaw teologicznego bankructwa.
Milczenie o źródłach prześladowań
Portal pomija kluczowe fakty:
- Według raportu International Society for Civil Liberties and Rule of Law (2024), 90% ofiar religijnej przemocy w Nigerii to chrześcijanie
- Główne organizacje terrorystyczne (Boko Haram, Fulani herdsmen) działają w imię dżihadu przeciwko „niewiernym”
- „Rząd federalny konsekwentnie odmawia uznania religijnego charakteru prześladowań” (źródło: Intersociety)
Polityczny oportunizm zamiast ewangelizacji
Postulowane rozwiązania ograniczają się do doczesnych zabiegów:
„We need to hold our leaders accountable. We need to hold our institutions [and] our systems accountable”
Brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Nawróceniu muzułmanów na katolicyzm
- Przywódców państwa do uznania społecznego panowania Chrystusa Króla
- Potrzebie odnowy moralnej poprzez sakramenty i życie w stanie łaski
Duchowy blef pseudo-męczeństwa
Opisując śmierć seminarzysty w Kadunie, „ksiądz” Adugba stwierdza:
„This persecution has emboldened our faith. It has made us stronger”
Tymczasem prawdziwe męczeństwo wymaga:
- Odium fidei – nienawiści do wiary ze strony prześladowców
- Świadomego przyjęcia śmierci w obronie katolickich dogmatów
- Łaski uświęcającej w chwili śmierci (Pius XII, Mystici Corporis, 1943)
Żaden z tych warunków nie został spełniony w przytoczonych przypadkach, co czyni całą narrację duchowym szalbierstwem.
Posoborowe dziedzictwo relatywizmu
Przedstawiona narracja stanowi bezpośredni owoc soborowej rewolucji:
- „Deklaracja o wolności religijnej” (Dignitatis humanae) zrównująca prawdę z błędem
- „Nostra aetate” gloryfikująca islamskie bałwochwalstwo
- Ekumeniczny dialog zastępujący ewangelizację
Jak ostrzegał św. Pius X: „Moderniści starają się zniszczyć wszelki autorytet w Kościele” (Encyklika Pascendi, 1907).
Jedyna droga wyjścia
Rozwiązanie kryzysu w Nigerii wymaga:
- Publicznego uznania Jezusa Chrystusa za Króla Nigerii (Pius XI, Quas primas, 1925)
- Zakazu propagowania islamskiej herezji
- Przywódców państwa do publicznej pokuty i zadośćuczynienia
- Masowych nawróceń dzięki łasce sakramentów sprawowanych przez ważnie wyświęconych kapłanów
Jak przypominał Pius XI: „Nie ma zbawienia w żadnym innym” (encyklika Quas primas). Tymczasem omawiany artykuł prezentuje jedynie humanitarną karykaturę prawdziwej misji Kościoła – prowadzenia dusz do wiecznego zbawienia.
Za artykułem:
Nigerian priest: Those responsible for killing Christians, Muslims should be held accountable (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 25.11.2025
