Portal eKAI (26 listopada 2025) informuje o „oświadczeniu” rabina Abrahama Skórki, który pogratulował „kardynałowi” Grzegorzowi Rysiowi nominacji na metropolitę krakowskiego. Rabin określony jako „bliski przyjaciel papieża Franciszka” deklaruje duchową bliskość z modernistycznym hierarchą, powołując się na dialog z 2018 roku zatytułowany „Zrozumieć braci”. Całość utrzymana jest w tonie rewolucyjnego braterstwa, gdzie judaizm i posoborowa struktura występują jako równorzędne „religie siostrzane”, co stanowi jawne pogwałcenie dogmatu Extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia).
Fałszywy ekumenizm jako narzędzie apostazji
Relacjonowane wydarzenie stanowi klasyczny przykład zdrady katolickiej misji. Gdy rabin Skórka mówi o „podzielaniu podobnych wartości etycznych” z „kardynałem” Rysiem, dokonuje się radykalne zerwanie z nauczaniem Piusa XI, który w Quas Primas przypominał: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi – jak o tym mówi nieśmiertelnej pamięci Poprzednik nasz, Leon XIII – panowanie Jego mianowicie nie rozciąga się tylko na same narody katolickie (…), lecz panowanie Jego obejmuje także wszystkich niechrześcijan”. Kościół nie może „dzielić wartości” z judaizmem, gdyż ma obowiązek nawracać wyznawców judaizmu na jedyną prawdziwą wiarę. Jak nauczał św. Pius X w Lamentabili sane: „Dogmaty wiary należy pojmować według ich funkcji praktycznej, tzn. jako obowiązujące w działaniu, nie zaś jako zasady wierzenia” (propozycja 26). Tymczasem „kardynał” Ryś traktuje dialog jako cel sam w sobie – co jest jawnym zaprzeczeniem nakazu misyjnego Chrystusa (Mt 28:19).
„Używając terminologii Martina Bubera, opisałbym ten dialog jako prawdziwe spotkanie dwóch osób, które się rozpoznają”
Powierzenie się filozofii żydowskiego heretyka (Buber odrzucał bóstwo Chrystusa) demaskuje teologiczny bankructwo całego przedsięwzięcia. Kościół zawsze nauczał, że „nie ma pod słońcem innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni” (Dz 4:12), podczas Buberowskie „spotkanie Ja-Ty” prowadzi do relatywistycznej mgły, gdzie Synagoga i Kościół stają się równymi partnerami.
Nielegalna sukcesja na stolicy św. Stanisława
Wspomnienie przez rabina postaci „Karola Wojtyły” jako poprzednika „kardynała” Rysia na krakowskiej stolicy biskupiej stanowi dodatkowe świętokradztwo. Jan Paweł II – heretyk i apostata – nigdy nie był prawowitym biskupem Krakowa, gdyż przyjął sakrę od modernisty „arcybiskupa” Eugeniusza Baziaka, który już w 1958 roku poparł „nową teologię” potępioną przez Piusa XII. Linia sukcesji krakowskich pseudohierarchów to łańcuch nieważnych sakr i antypapieskich nominacji, co czyni każdą ich „posługę” czysto cywilną funkcją administracyjną bez żadnego znaczenia nadprzyrodzonego.
Sam tytuł „metropolity krakowskiego” jest w tym kontekście parodią – prawowitym arcybiskupem Krakowa pozostaje J.E. ks. abp Bolesław Lewandowski (ostatni konsekrowany przed apostazją posoborową), podczas gdy „kardynał” Ryś jest jedynie urzędnikiem korporacji religijnej okupującej mury kurii.
Logika rewolucji: od Monte Cassino do Georgetown University
Szczególnie wymowne jest zestawienie postaci: rabin Skórka jako wykładowca jezuickiego (!) uniwersytetu w Waszyngtonie, gdzie nauczał Jan Karski – katolik, który ryzykował życie, by ocalić Żydów z Holokaustu. Dziś „jezuici” z Georgetown nie głoszą Ewangelii żydowskim braciom, lecz oddają im katedry, by ci głosili judaistyczną kontrrewolucję przeciwko Krzyżowi. Jak trafnie zauważył Pius IX w Syllabusie błędów: „Kościół jest wrogiem postępu nauk przyrodniczych i teologicznych” (propozycja 57) – o ile ów „postęp” oznacza zdradę depozytu wiary.
Gratulacje od rabina dla modernistycznego hierarchy są więc logicznym zwieńczeniem procesu zapoczątkowanego przez „Sobór Watykański II”, który w dekrecie Nostra aetate zrównał judaizm z katolicyzmem. W miejsce nakazu nawracania Żydów mamy teraz „dialog”, a w miejsce modlitwy „Oremus et pro perfidis Judaeis” – wzajemne poklepywanie po plecach. To nie jest postęp, lecz zdrada Krzyża dokonana rękami tych, którzy powinni być strażnikami Wiary.
Zmartwychwstały Kościół kontra hydra apostazji
W tych mrocznych czasach jedyną odpowiedzią katolików musi być nieustanne przypominanie słów Chrystusa: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16:15). Prawdziwy Kościół – ten, który trwa w katakumbach wiernych wyznających integralną doktrynę – nie prowadzi dialogów, lecz nawraca heretyków i schizmatyków. Jak pisał św. Pius X w encyklice Pascendi: „Moderniści zastępują wiarę religijnym uczuciem” – dokładnie to widzimy w deklaracjach Skórki i Rysia, gdzie autentyczna wiara została zastąpiona mglistym „uczuciem braterstwa”.
Niech ten wstrząsający przykład służy jako przestroga: struktury okupujące Watykan nie są Kościołem Chrystusowym, lecz jego karykaturą, gdzie „ohyda spustoszenia” (Mt 24:15) zasiada w świątyni i głosi kłamstwo w miejsce prawdy. Jedyną drogą ocalenia jest powrót do Mszy Wszechczasów, prawowitych sakramentów i niezmiennej doktryny – z dala od modernistycznych jaskiń, gdzie rabini gratulują „kardynałom”, a antypapieże błogosławią bałwochwalcom.
Za artykułem:
26 listopada 2025 | 18:40Rabin Abraham Skórka gratuluje kard. Grzegorzowi Rysiowi (ekai.pl)
Data artykułu: 26.11.2025
