Portal Opoka relacjonuje rozpoczęcie przez izraelską armię „szeroko zakrojonej operacji antyterrorystycznej w północnej części Samarii”, wskazując jednocześnie na obecność 45-50 tysięcy chrześcijan na tym terenie. Brakuje jednak fundamentalnego osadzenia konfliktu w perspektywie doktryny o społecznej władzy Chrystusa Króla, co stanowi symptomatyczne pominięcie w narracji neo-kościoła.
Naturalistyczna redukcja rzeczywistości
Przedstawienie konfliktu wyłącznie poprzez pryzmat militarno-polityczny odzwierciedla laicyzację umysłów autorów. Pius XI w Quas primas nauczał niezbicie: „Cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa” (nr 18). Tymczasem zarówno żydowskie, jak i palestyńskie władze jawnie odrzucają panowanie Zbawiciela, co stanowi źródło nieustannych konfliktów. Artykuł pomija tę kluczową przyczynę przemocy, skupiając się na powierzchownych symptomach.
Fałszywa neutralność informacyjna
Bezkrytyczne powielanie izraelskiej narracji o „operacji antyterrorystycznej” (cytowanej jako „Siły IDF i ISA nie pozwolą, aby terroryzm zakorzenił się w tym regionie”) świadczy o przyjęciu świeckich kategorii myślenia. Św. Pius X w Lamentabili sane exitu potępił podobne redukcjonizmy, wskazując na błąd polegający na tym, że „Objawienie było tylko uświadomieniem sobie przez człowieka swego stosunku do Boga” (pkt 20). Prawdziwa walka toczy się między Królestwem Bożym a królestwem ciemności – nie zaś między dwoma świeckimi podmiotami politycznymi.
Zaniedbanie praw katolików
Wspomnienie o chrześcijanach mieszkających na Zachodnim Brzegu służy wyłącznie jako element statystyczny, podczas gdy portal powinien demaskować systematyczne prześladowania wiernych przez muzułmańskich fundamentalistów. Brak odniesienia do nauczania Leona XIII z Libertas praestantissimum, który stanowczo potępiał „fałszywą tolerancję wobec prześladowców Kościoła”. Katolicy w Ziemi Świętej pozostawieni są bez obrony przez modernistyczne struktury, które przedkładają dialog z heretykami nad obronę owczarni.
Teologiczne konsekwencje odrzucenia Chrystusa
Opisywana eskalacja przemocy stanowi namacalny dowód prawdy zawartej w Syllabusie błędów Piusa IX, który potępił tezę, że „Kościół powinien być oddzielony od państwa, a państwo od Kościoła” (pkt 55). Pius XI ostrzegał: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw, stało się iż zburzone zostały fundamenty pod władzą” (Quas primas). Zarówno Izrael jako państwo wyznaniowe judaizmu, jak i Autonomia Palestyńska oparta na szariacie, stanowią żywe przykłady społeczeństw odrzucających prawdziwego Króla.
Manipulacja pojęciami historycznymi
Użycie przez portal określeń „Judea” i „Samaria” – zaczerpniętych z izraelskiej narracji politycznej – świadczy o niebezpiecznym mieszaniu porządku teologicznego z świeckim roszczeniem terytorialnym. Jak przypomina Sobór Florencki w bulli Cantate Domino: „Święta Stolica Apostolska uznaje za heretyków i schizmatyków wszystkich, którzy trwają poza Kościołem katolickim”. Popieranie jakiejkolwiek strony tego konfliktu bez wymogu jej nawrócenia stanowi zdradę ewangelicznego posłannictwa.
Duchowe zaniedbania neo-kościoła
Całkowity brak wezwania do modlitwy różańcowej za prześladowanych braci stanowi najbardziej wymowny przejaw apostazji środowiska Opoki. Św. Pius V po zwycięstwie pod Lepanto ustanowił święto Matki Bożej Zwycięskiej, pokazując jedyny skuteczny sposób rozwiązywania konfliktów. Tymczasem struktury posoborowe, zajęte ekumenicznymi kompromisami, porzuciły duchową walkę o dusze mieszkańców Ziemi Świętej.
Za artykułem:
Izrael zaatakował Zachodni Brzeg. Na tym terenie mieszka ponad 45 tys. chrześcijan (opoka.org.pl)
Data artykułu: 26.11.2025
