Portal eKAI (26 listopada 2025) relacjonuje homilię „biskupa” seniora Pawła Sochy we wschowskim „sanktuarium” Matki Bożej Pocieszenia, gdzie ten duchowny struktur posoborowych głosił naturalistyczną wizję zbawienia jako nieustannego „dzisiaj” oderwanego od stanu łaski uświęcającej.
Uzurpacja autorytetu w służbie relatywizacji dogmatu
„Biskup” Socha – jak podaje portal – powołał się na bullę „Spes non confundit” „papieża” Franciszka, co już stanowi doktrynalną katastrofę. Struktury posoborowe nie posiadają władzy nauczania (Pius X, Lamentabili, prop. 19, 22), zaś ich dokumenty są „nie tylko pozbawione autorytetu, ale wręcz szkodliwe dla zbawienia dusz” (św. Robert Bellarmin, De Romano Pontifice). Cytowanie tekstu Bergoglia jako podstawy teologicznej demaskuje całkowite zerwanie z zasadą „extra Ecclesiam nulla salus”.
„Minęło 2025 lat, ale dla człowieka grzesznego – a któż nim nie jest – wciąż źródłem pokrzepienia człowieka jest owo 'dzisiaj’ zbawienia”
To zdanie ukazuje typowy modernistyczny manewr: pozorne uznanie grzeszności natury ludzkiej przy jednoczesnym zanegowaniu konieczności łaski uświęcającej dla zbawienia. Sobór Trydencki w sesji VI, kan. 23 stanowczo potępia tych, którzy „mówią, że człowiek usprawiedliwiony nie może utracić łaski”. Tymczasem „biskup” Socha redukuje zbawienie do psychologicznego pocieszenia, pomijając kluczowe warunki: stan łaski, uczynki wiary oraz konieczność sakramentów.
Ewangelia bez Krzyża: fałszywe „dzisiaj” przeciw dogmatowi
Przywołując Łk 23,43 (obietnicę dla dobrego łotra), omawia się konieczny kontekst dogmatyczny:
- Łotr wyznał: „straciliśmy słusznie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki” (Łk 23,41) – akt skruchy doskonałej
- Chrystus działał jako Bóg-Człowiek w mocy swego Bóstwa (Sobór Chalcedoński, 451)
- Obietnica dotyczyła konkretnej duszy w stanie łaski, nie zaś uniwersalnego „pokrzepienia”
Modernistyczna manipulacja polega na przemilczeniu, że bez „nawrócenia i chrztu na odpuszczenie grzechów” (Dz 2,38) owo „dzisiaj” staje się pustą obietnicą. Pius XII w Mystici Corporis przypomina: „Do zbawienia konieczne jest rzeczywiste członkostwo w Kościele, nie tylko pragnienie” (n. 22).
Synkretyzm „sanktuariów” jako narzędzie dezorientacji
Wymienienie przez portal listy „miejsc odpustowych” diecezji zielonogórsko-gorzowskiej odsłania kolejny poziom kryzysu:
- Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Świebodzinie – kult oparty na dzienniczku Faustyny Kowalskiej, potępionym dekretem Świętego Oficjum z 1959 r. (Acta Apostolicae Sedis 51/1959)
- „Błogosławiona” Maria Edelburgis – pseudo-święta wyniesiona przez modernistyczne struktury
- Matka Boża Klenicka w Otyniu – kult nieposiadający aprobaty przedsoborowego Magisterium
Podniesienie kościoła we Wschowie do „rangi sanktuarium” w 2018 r. przez „biskupa” Lityńskiego to czysty akt woli ludzkiej, pozbawiony teologicznej legitymizacji. Jak uczy Pius XI w Quas Primas: „Kult publiczny należy oddawać tylko temu, co Kościół po długiej i dojrzałej deliberacji uzna za autentyczne”.
Nadzieja bez miłosierdzia: teologiczne bankructwo
Kluczowa herezja homilii ujawnia się w zdaniu:
„Istotą nadziei chrześcijańskiej […] jest wiara w nieskończoną miłość Boga do człowieka i dopiero na jej podstawie człowiek jest zdolny odwzajemniać się Bogu miłością”
To czysty pelagianizm odwrócony o 180 stopni! Dogmat o grzechu pierworodnym (Sobór w Kartaginie, 418) stwierdza jasno, że natura ludzka została zraniona, zaś bez łaski uświęcającej człowiek nie może „odwzajemnić miłości”. Nowa teologia prowadzi do absurdalnego wniosku, jakoby „miłość Boża znosiła konieczność sprawiedliwości Bożej” – co zostało potępione w syllabusie Piusa IX (prop. 17).
Wiara w „niezawodną nadzieję” oderwaną od stanu duszy to dokładnie ten błąd, który Pius X potępił w Lamentabili (prop. 25): „Wiara jako przyzwolenie umysłu opiera się ostatecznie na sumie prawdopodobieństw”.
Katastrofa duszpasterska w służbie Antychrysta
Cała homilia stanowi klasyczny przykład modernistycznej metody opisanej przez św. Piusa X w Pascendi:
„Modernista miesza prawdę z fałszem, by łatwiej oszukiwać umysły nieostrożne”
Przypomnijmy groźbę z Gal 1,8: „Gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam ewangelię różną od tej, którą otrzymaliście – niech będzie przeklęty!”. W czasach wielkiego odstępstwa jedyną drogą pozostaje wierność depozytowi wiary strzeżonemu przez prawdziwy Kościół Chrystusowy, który trwa w katolikach zachowujących niezmienną doktrynę.
Za artykułem:
26 listopada 2025 | 15:44Bp Socha: źródłem pokrzepienia człowieka jest owo „dzisiaj” zbawienia (ekai.pl)
Data artykułu: 26.11.2025
