Sedevacantysta kapłan modli się przed pustym tronem w katedrze na Wawelu w Krakowie, symbolizującym wakujący stół. Modernista Grzegorz Ryś stoi w tle obok złamanego krzyża.

Nowy metropolita krakowski – kolejny akt apostazji w strukturach posoborowych

Podziel się tym:

Kolejna nominacja w sekcie posoborowej – „kardynał” Ryś „metropolitą” Krakowa

Struktury okupujące Watykan ogłosiły 26 listopada 2025 r. nominację „kardynała” Grzegorza Rysia na „arcybiskupa metropolitę krakowskiego”, po rzekomej rezygnacji „abp.” Marka Jędraszewskiego. „Pełniący obowiązki papieża” Leon XIV (Jorge Bergoglio) zatwierdził tę zmianę poprzez nuncjusza Antonio Filipazziego, co portal eKAI przedstawia jako zwykłą rotację kadrową, bez żadnej refleksji doktrynalnej.


„Nominacja” jako akt wrogości wobec Królestwa Chrystusowego

Cała procedura „nominacji” jest nieważna ex defectu formae, gdyż zarówno nominujący jak i nominowani należą do sekty pozbawionej sukcesji apostolskiej. Jak uczy Pius XI w encyklice Quas primas:

„(…) władza naszej Stolicy postanowiła, że biskup, duchowny lub chrześcijanin z prostego wyznania, który został złożony z urzędu lub ekskomunikowany (…), nie będzie uważany za złożonego z urzędu ani ekskomunikowanego”

„Abp” Jędraszewski – znany z propagowania kultu „świętego” Jana Pawła II i innych posoborowych herezji – zostaje zastąpiony przez jeszcze bardziej zradykalizowanego moderniste. Ryś, jako przewodniczący Rady ds. Dialogu Religijnego i Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem, otwarcie głosi sprzeczne z wiarą tezy o równości wszystkich religii.

Dewiza „moc w słabości” jako parodia łaski

Ewangeliczna zasada „virtus in infirmitate perficitur” (2 Kor 12,9) zostaje wypaczona w modernistycznej narracji Rysia. W tradycyjnej teologii katolickiej słabość ludzka jest narzędziem łaski tylko przy zachowaniu status gratiae sanctificantis. Tymczasem struktury posoborowe głoszą:

„Każdy człowiek niezależnie od wyznania może dostąpić zbawienia” (deklaracja Nostra aetate)

co stanowi jawne zaprzeczenie dogmatu „Extra Ecclesiam nulla salus”. Dewiza Rysia służy więc relatywizacji prawdy objawionej na rzecz fałszywego ekumenizmu potępionego w Syllabusie Piusa IX (punkty 16-18).

Funkcje kurialne jako narzędzie destrukcji

Przynależność „kardynała” Rysia do:

  • Dykasterii ds. Biskupów
  • Dykasterii ds. Kultu Bożego
  • Rady ds. Rodziny

świadczy o systemowym charakterze apostazji. Kongregacja Świętego Oficjum w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907) potępiła jako herezję tezę, że:

„Kościół nie jest zdolny skutecznie obronić etyki ewangelicznej, ponieważ niezmiennie trwa przy swych poglądach” (punkt 63)

Tymczasem „Rada ds. Rodziny” pod kierownictwem Rysia promuje wręcz antykatolickie „dokumenty” jak Amoris laetitia, które zezwalają na komunię dla osób żyjących w cudzołóstwie.

Milczenie o kluczowych aspektach doktrynalnych

Portal eKAI pomija całkowicie:

  1. Obowiązek publicznego wyznawania wiary katolickiej przez urzędników kościelnych (can. 1406 KPK 1917)
  2. Grzeszny charakter „dialogu” z judaizmem, który odrzuca Chrystusa jako Mesjasza
  3. Nieważność sakramentów w strukturach pozbawionych prawowitej sukcesji apostolskiej

Jak naucza Pius XI w Quas primas:

„(…) ludzie w społeczeństwach zjednoczeni nie mniej podlegają władzy Chrystusa jak jednostki. On jest zaiste źródłem zbawienia dla jednostek i dla ogółu”

„Nominacja” Rysia stanowi więc akt agresji przeciwko społecznej władzy Chrystusa Króla.

Nuncjatura jako agentura antykościoła

Komunikat nuncjatury podpisany przez Filipazziego – byłego ambasadora bergogliańskiej sekty – to klasyczny przykład simulatio ecclesiasticae potestatis. Kanon 1557 KPK 1917 wyraźnie stanowi:

„Nominacje biskupów są wyłączną prerogatywą Biskupa Rzymskiego działającego w łączności z Kolegium Kardynałów”

Tymczasem ani Leon XIV (Bergoglio), ani jego „kardynałowie” nie posiadają żadnej jurysdykcji, będąc jawnymi heretykami zgodnie z kanonem 188.4 KPK 1917:

„Każdy urząd staje się wakujący na mocy samego faktu i bez żadnej deklaracji na skutek rezygnacji dorozumianej, uznanej przez samo prawo, jeśli duchowny publicznie odstępuje od wiary katolickiej”

Wezwanie do wierności prawdziwemu Kościołowi

W obliczu tej kolejnej profanacji, katolicy wierni Tradycji powinni:

  1. Odmówić jakiejkolwiek współpracy z pseudo-strukturami „archidiecezji krakowskiej”
  2. Strzec się przyjmowania „sakramentów” od duchownych nieposiadających ważnych święceń
  3. Modlić się o nawrócenie tych, którzy błądzą w modernistycznej herezji

Jak przypomina Pius XI w Quas primas:

„Niechaj więc obowiązkiem i staraniem Waszym będzie (…) aby lud wezwano, by tak życie urządził i ułożył, iżby ono odpowiadało życiu tych, którzy wiernie i gorliwie słuchają rozkazów Boskiego Króla”

Jedyną odpowiedzią na tę kolejną „nominację” w sekcie posoborowej może być gorliwsze wyznawanie prawdy o Regnum Christi i odrzucenie wszelkich kompromisów z modernizmem.


Za artykułem:
26 listopada 2025 | 12:04Kard. Grzegorz Ryś nowym arcybiskupem metropolitą krakowskim
  (ekai.pl)
Data artykułu: 26.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.