Portal eKAI (27 listopada 2025) informuje o przybyciu „papieża” Leona XIV do Stambułu w ramach jego pierwszej „podróży apostolskiej” do Turcji i Libanu. W programie wizyty znalazły się: spotkanie modlitewne z „biskupami” i „duchowieństwem”, wizyta u sióstr zakonnych, przyjęcie naczelnego rabina Turcji oraz ekumeniczne spotkanie w Izniku pod pretekstem rocznicy Soboru Nicejskiego I. Całość wieńczy kolacja i nocleg w budynku posoborowej delegatury.
Podróż apostolska czy promocja apostazji?
Już sam fakt nazwania wizyty „podróżą apostolską” stanowi bluźniercze nadużycie terminu. Prawdziwa misja apostolska polegała zawsze na głoszeniu Ewangelii extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia) oraz nawracaniu niewiernych. Tymczasem agenda Leona XIV ogranicza się do:
„ekumenicznego spotkania modlitewnego upamiętniającego 1700. rocznicę Soboru Nicejskiego”
Ta jawna promocja ekumenizmu pozostaje w rażącej sprzeczności z nauczaniem Piusa XI, który w encyklice Quas Primas podkreślał: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi – co potwierdzamy wobec tych, którzy fałszywie głoszą wolność sumienia i wyznania” (QP 17). Wizyta w muzułmańskiej Turcji – kraju, gdzie chrześcijanie są systematycznie prześladowani – bez publicznego wezwania do nawrócenia na katolicyzm to zdrada misji Chrystusowej.
Sobór Nicejski jako pretekst do relatywizmu
Wykorzystanie 1700. rocznicy pierwszego soboru powszechnego do organizacji „ekumenicznego spotkania modlitewnego” w Izniku (dawniej Nicea) to perwersja historycznego dziedzictwa. Sobór Nicejski I (325 r.) został zwołany przez cesarza Konstantyna właśnie po to, by potępić herezję Ariusza i wyznać boskość Chrystusa w symbolu homoousios (współistotny Ojcu). Tymczasem współczesne „upamiętnienie” odbywa się z udziałem heretyków i schizmatyków, którzy odrzucają właśnie tę prawdę wiary.
Już Pius IX w Syllabusie błędów potępił jako herezję twierdzenie, że: „Protestantyzm jest niczym więcej niż inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej, w której formie można podobać się Bogu równie jak w Kościele katolickim” (pkt 18). Tymczasem Leon XIV udziela im legitymizacji poprzez wspólne „modlitwy”, łamiąc zasadę communicatio in sacris.
Dialog z judaizmem: zdrada mesjasza
Szczególnie wymowny jest punkt programu przewidujący:
„przyjęcie naczelnego rabina Turcji”
To jawne pogwałcenie słów św. Pawła: „Albowiem świadczę im, że mają gorliwość Bożą, ale nie według poznania. Bo nie znając sprawiedliwości Bożej, a własnej chcąc dochować, nie poddali się sprawiedliwości Bożej” (Rz 10,2-3). Kościół zawsze nauczał, że Żydzi pozostający w niewierze wobec Chrystusa nie mogą być partnerami dialogu, lecz przedmiotem ewangelizacji. Jak zauważył św. Pius X w liście do kard. Merry del Val: „Żydzi nie uznali Pana, dlatego nie możemy uznać żydowskiego narodu”.
Katedra Ducha Świętego: parodia katolicyzmu
Rzekome „spotkanie modlitewne” w stambulskiej „katedrze” Ducha Świętego zasługuje na szczególne potępienie. Budynek ten – dawny kościół jezuicki – od 1804 roku służy jako rzymskokatolicki kościół parafialny, jednak po Vaticanum II stał się areną synkretycznych eksperymentów. W 2024 roku odbyła się tam „modlitwa międzyreligijna” z udziałem imama i rabina, podczas której „arcybiskup” Massimiliano Palinura oświadczył: „Wszystkie religie prowadzą do Boga” – co stanowi jawną negację dogmatu Extra Ecclesiam nulla salus.
Brak ewangelizacji: milczące potwierdzenie apostazji
Najbardziej wymowny w całym programie jest całkowity brak jakiejkolwiek formy publicznego głoszenia Ewangelii. Żadnych procesji, publicznych kazań, nabożeństw przebłagalnych za grzechy Turcji – tylko ekumeniczne spotkania i „wizyty”. To potwierdza prawdę, że posoborowa sekta całkowicie porzuciła nakaz misyjny Chrystusa: „Idąc tedy, nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28,19). Jak zauważył Pius XI w Quas Primas: „Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym – oto jedyna nadzieja dla narodów” (QP 1).
Podsumowanie: kolejny akt apostazji
Wizyta Leona XIV w Turcji stanowi kolejny rozdział w dramacie posoborowej apostazji. Zamiast głosić Królestwo Chrystusa i wzywać do nawrócenia, uzurpator na tronie Piotrowym promuje:
- Relatywizm religijny poprzez ekumeniczne modlitwy
- Zdradę mesjańskiego posłannictwa przez dialog z niewiernymi
- Naturalistyczne ograniczenie misji Kościoła do humanitarnego aktywizmu
Wierni katolicy powinni widzieć w tym wydarzeniu ostateczne potwierdzenie, że struktury okupujące Watykan są antykościołem przepowiedzianym w Apokalipsie jako „Babilon wielki, matka nierządnic i obrzydliwości ziemi” (Ap 17,5). Jedyną odpowiedzią wiernego katolika może być modlitwa o upadek tej ohydy spustoszenia i powrót do „wiary raz podanej świętym” (Jud 1,3).
Za artykułem:
27 listopada 2025 | 21:35Leon XIV przyleciał do Stambułu (ekai.pl)
Data artykułu: 27.11.2025
