Portal Catholic News Agency (27 listopada 2025) informuje o projekcie ustawy amerykańskich senatorów republikańskich, mającej chronić rezydentów medycznych przed przymusowym szkoleniem w wykonywabniu aborcji. Artykuł donosi również o wynikach śledztwa dziennikarskiego w Kanadzie ujawniającego praktyki późnych aborcji bez wskazań medycznych, reaktywacji prawa chroniącego nienarodzonych w Dakocie Północnej oraz apelu senatora Cornyna o utrzymanie poprawki Hyde w budżecie federalnym. Wszystkie te inicjatywy przedstawiane są jako „zwycięstwa pro-life”, lecz z całkowitym pominięciem katolickiej nauki o sprawiedliwości społecznej i publicznym panowaniu Chrystusa Króla.
Naturalistyczne redukcjonizm w obronie życia
Projekt ustawy Conscience Protections for Medical Residents Act, choć pozornie szlachetny, stanowi klasyczny przykład filozoficznego bankructwa konserwatywnego liberalizmu. Senator Cornyn deklaruje:
„pierwszą zasadą medycyny jest nie szkodzić”
, lecz już nie dodaje, że fundamentem tej zasady jest Dekalog i prawo naturalne wypływające z Woli Bożej. Jak nauczał Pius XI w encyklice Quas primas:
„Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym […] nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”
. Ustawa ogranicza się do mechanizmu „opt-in”, pozostawiając aborcję jako legalną „usługę medyczną” – co stanowi milczącą akceptację zbrodniczego prawa, sprzeczną z kanonem 2339 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., nakazującym ekskomunikę wszystkich współuczestników aborcji.
Kanadyjskie śledztwo: demaskacja symptomów, nie przyczyn
Doniesienia Alissy Golob o łatwym dostępie do późnych aborcji w Kanadzie jedynie drażnią powierzchowną wrażliwość, nie dotykając sedna problemu. RightNow wzywa w petycji do „ochrony nienarodzonych dzieci przez ograniczenie późnych aborcji po pięciu miesiącach ciąży” – co implikuje akceptację wcześniejszych dzieciobójstw! To herezja gradualizmu moralnego, potępiona przez Piusa XII w przemówieniu do położników z 29 października 1951 r.:
„Żadna 'racja stanu’, żadne 'prawo’ ani 'nakaz’ nie może uchylić przykazania 'Nie zabijaj’”
. Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „Komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do stołu zgromadzenia, a rubryki naruszają teologię ofiary przebłagalnej, jest jeżeli nie li 'tylko’ świętokradztwem, to bałwochwalstwem.
Dakota Północna: Pyrrusowe zwycięstwo prawa
Reinstalacja prawa chroniącego nienarodzonych w Dakocie Północnej, dopuszczająca aborcję w przypadkach gwałtu, kazirodztwa czy „zagrożenia zdrowia”, odsłania zdradę tzw. ruchu pro-life. Jak przypomina św. Augustyn w Enchiridion:
„Grzech cudzy nie usprawiedliwia grzechu własnego”
. Dziecko poczęte w gwałcie jest niewinną ofiarą – jego zabicie stanowi podwójne morderstwo. Tymczasem środowiska „katolickie” akceptują tę klauzulę, hołdując etyce sytuacyjnej potępionej w punkcie 56 Syllabus errorum Piusa IX, który odrzuca twierdzenie, że „moralne prawa nie potrzebują sankcji boskiej”.
Hipokryzja poprawki Hyde: podatek od sumienia
Apel senatora Cornyna o utrzymanie poprawki Hyde w budżecie federalnym na 2026 r. to klasyczny przykład dwuznaczności faryzejskiej. Poprawka Hyde, ograniczająca federalne finansowanie aborcji, pozostaje de facto współudziałem w zbrodni, gdyż akceptuje fundamentalne „prawo” do dzieciobójstwa. Pius XI w Quas primas stanowczo nauczał:
„Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi […] tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”
. Żadne „kompromisy” z prawem stanowionym ignorującym Królewską Godność Chrystusa nie mogą liczyć na aprobatę Kościoła.
Teologiczny rdzeń problemu: negacja Królestwa Chrystusowego
Wszystkie opisane inicjatywy łączy grzech apostazji społecznej – redukcja katolicyzmu do sfery prywatnych „przekonań” przy akceptacji świeckiego charakteru państwa. Artykuł nie wspomina ani słowem o konieczności publicznego uznania władzy Chrystusa Króla, o czym Pius XI pisał:
„jeżeliby kiedy ludzie prywatnie i publicznie uznali nad sobą władzę królewską Chrystusa, wówczas spłynęłyby na całe społeczeństwo niesłychane dobrodziejstwa”
. Milczenie o obowiązku katolickich władz do zakazania aborcji pod karą śmierci (Kpk 1917, kan. 2350 §1) demaskuje prawdziwe oblicze „pro-life” – ruchu pogodzonego z laickim porządkiem, który Pius IX w Syllabusie (pkt 77) potępił słowami:
„W obecnym czasie nie jest rzeczą pożądaną, aby religia katolicka była uważana za jedyną religię państwa”
.
Za artykułem:
U.S. lawmakers introduce bill to protect medical residents from coercive abortion training (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 27.11.2025
