Portal Episkopat.pl (28 listopada 2025) informuje o planowanym ingresie „kardynała” Grzegorza Rysia do katedry na Wawelu 20 grudnia 2025 roku. Artykuł przedstawia wydarzenie jako „historyczne”, zachęcając wiernych i „duchowieństwo” do udziału w „powierzaniu Bogu posługi nowego pasterza Kościoła krakowskiego”.
Uzurpacja urzędu w świetle niezmiennej doktryny
Rzekoma „nominacja” Rysia na „arcybiskupa metropolitę krakowskiego” stanowi jawne pogwałcenie kanonu 329 §2 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, który wyraźnie zastrzega prawo mianowania biskupów wyłącznie dla prawowitego Biskupa Rzymu. Jak stwierdza bulla Piusa IV In Sacrosancta: „Nikt nie może być prawomocnie ustanowiony biskupem bez zgody, potwierdzenia lub mandatu Apostolskiej Stolicy”. Tymczasem po apostazji Jana XXIII i jego następców, struktury okupujące Watykan utraciły wszelką legitymizację kanoniczną.
„Kto nie ma jurysdykcji kościelnej, nie może jej udzielać ani przekazywać”
– przypomina św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice, podkreślając, że każda nominacja dokonana przez uzurpatora jest ipso facto nieważna. „Antypapież” Leon XIV (Robert Prevost), podobnie jak jego poprzednicy od 1958 roku, nie posiada władzy kluczy, będąc jawnym heretykiem propagującym modernistyczne błędy potępione w sylabusie Piusa IX i dekrecie Lamentabili.
Teologiczna nieważność „święceń” posoborowych
Nawet gdyby uznać formalną stronę „ingresu”, należy przypomnieć słowa Piusa XII w encyklice Sacramentum Ordinis: „Do ważności święceń kapłańskich konieczne jest zachowanie materii, formy i intencji zgodnej z wolą Kościoła”. Tymczasem posoborowy „ryt święceń” został celowo okaleczony poprzez usunięcie kluczowych elementów wyrażających ofiarniczy charakter kapłaństwa. Jak wykazał kardynał Alfredo Ottaviani w Krytycznym Studium Nowego Porządku Mszy, posoborowe „sakramenty” pozbawione są nadprzyrodzonej skuteczności, będąc jedynie pusta imitacją.
Problem dotyczy samej osoby „kardynała” Rysia, którego „święcenia kapłańskie” (1988) i „biskupie” (2017) odbyły się w obrządku pozbawionym ważności. Jak stwierdza św. Tomasz z Akwinu w Summa Theologica: „Tylko ważnie wyświęcony kapłan może sprawować sakramenty” (III, q. 64, a. 9). W tym kontekście cała ceremonia na Wawelu będzie jedynie świeckim spektaklem pozbawionym duchowego znaczenia.
Demaskacja języka apostazji
Artykuł portalu Episkopat.pl operuje typową dla neo-kościoła retoryką naturalistyczną. Brak jakichkolwiek odniesień do:
- Ofiary Kalwarii, której ogniwem ma być każdy prawowity biskup
- Obowiązku strzeżenia depozytu wiary (1 Tm 6:20)
- Walki z błędami modernizmu potępionymi w Pascendi Dominici gregis
Zamiast tego mamy puste frazesy o „historycznym wydarzeniu” i „powierzaniu Bogu posługi”, co stanowi jawną parodię słów Chrystusa do Piotra: „Paś baranki moje” (J 21,15). Jak przestrzegał św. Pius X: „Moderniści starają się zniszczyć wszelki autorytet kościelny, podszywając się pod jego formy”.
Duchowa odpowiedzialność wiernych
Archidiecezja Krakowska „zaprasza do licznego udziału” w tej bluźnierczej farsie, co stanowi rażące naruszenie kanonu 1258 Kodeksu z 1917: „Nie wolno brać czynnego udziału w obrzędach akatolickich”. Uczestnictwo w pseudo-liturgiach neo-kościoła naraża dusze na śmiertelne niebezpieczeństwo utraty łaski uświęcającej.
Ostrzegamy przed jakąkolwiek współpracą z tą antykatolicką strukturą. Jak przypomina dekret Świętego Oficjum z 1949 roku: „Katolicy nie mogą wspierać ani uczestniczyć w działaniach komunistów i ich sympatyków”. Tym bardziej dotyczy to struktur neo-kościoła będących de facto agenturą globalistycznego modernizmu.
Jedyne rozwiązanie: powrót do źródeł
W obliczu tej kolejnej odsłony posoborowego dramatu, przypominamy słowa Piusa XI z encykliki Quas Primas: „Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym – nie ma innej drogi do odrodzenia społeczeństw”. Zamiast pustych ceremonii okupantów Watykanu, prawdziwi katolicy znajdują schronienie:
- W niezmiennej Mszy Trydenckiej sprawowanej przez ważnie wyświęconych kapłanów
- W nauczaniu Ojców Kościoła i papieży sprzed 1958 roku
- W codziennym różańcu wynagradzającym za zniewagi wobec Najświętszego Serca Jezusowego i Niepokalanego Serca Marji
Jak prorokował św. Hilary z Poitiers: „Christus vincit, Christus regnat, Christus imperat!” – Jego królestwo przetrwa wszelkie szturmy apostazji.
Za artykułem:
20 grudnia: Ingres kard. Grzegorza Rysia do Katedry na Wawelu (episkopat.pl)
Data artykułu: 28.11.2025
