Portal LifeSiteNews (28 listopada 2025) informuje o nominacji „kardynała” Kurta Kocha na stanowisko międzynarodowego prezydenta organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie (ACN). Decyzję tę podjął „papież” Leon XIV, co stanowi kolejny etap integracji struktur posoborowych z globalnym projektem ekumenicznym.
„Pontyfikalna” legitymizacja apostazji
ACN, założona w 1947 roku, została podniesiona do rangi „fundacji papieskiej” w 2011 przez antypapieża Benedykta XVI. Już sam ten fakt demaskuje jej rzeczywistą rolę: nie jest to dzieło katolickie, lecz narzędzie synkretycznej pseudo-ewangelizacji, finansujące często wspólnoty schizmatyckie i heretyckie pod płaszczykiem „pomocy prześladowanym”. Jak czytamy w Syllabusie błędów Piusa IX: „Wolno uznać, że protestantyzm jest tylko inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej, w której można podobać się Bogu tak samo jak w Kościele katolickim” (potępienie nr 18).
„Jesteśmy wdzięczni papieżowi Leonowi za to mianowanie i zainteresowanie naszą pracą” – stwierdziła Regina Lynch, „prezes wykonawcza” ACN.
Ton tej wypowiedzi odsłania biurokratyczną mentalność neo-kościoła, gdzie apostolskie dzieła są sprowadzone do poziomu korporacyjnych projektów. Brak tu jakiejkolwiek wzmianki o nadprzyrodzonym celu Kościoła – zbawieniu dusz – co Pius XI potępił w Quas Primas: „Błądziłby bardzo, kto odmawiałby Chrystusowi władzy nad doczesnością. Wszystkie narody obowiązane są uznać panowanie Chrystusa”.
Ekumeniczna agenda pod płaszczykiem miłosierdzia
Jan Probst, dyrektor szwajcarskiego oddziału ACN, entuzjazmuje się:
„Jego pozycja jako promotora jedności będzie bardzo korzystna dla naszej pracy”.
Słowo „jedność” należy tu rozumieć zgodnie z posoborowym żargonem – jako relatywizację prawdy objawionej. Kongregacja Świętego Oficjum w dekrecie Lamentabili potępiła tezę, że: „Objawienie, stanowiące przedmiot wiary katolickiej, nie zakończyło się wraz z Apostołami” (potępienie nr 21). Tymczasem ACN od dekad finansuje „wspólnoty chrześcijańskie” odrzucające prymat Piotrowy i Najświętszą Ofiarę Ołtarza, co czyni je współwinnych grzechu schizmy.
Konserwatywna fasada modernistycznej rewolucji
Próby przedstawiania Kocha jako „konserwatysty” są klasycznym chwytem propagandowym neo-kościoła. Choć krytykuje on niemiecką Drogę Synodalną, sam przez lata pełnił funkcję „przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan” – instytucji stworzonej do realizacji heretyckich postulatów ekumenizmu. „Nieprecyzyjne sformułowanie +nawrócenie Rosji+ bez wskazania na katolicyzm otwiera drogę relatywizmowi” – przypomina analiza fałszywych objawień fatimskich.
Ofiara z prawdy na ołtarzu „miłosierdzia”
ACN konsekwentnie unika jednoznacznego świadectwa katolickiego, popierając finansowo wspólnoty:
- Uznające ważność „święceń” anglikańskich
- Promujące międzyreligijne modlitwy z poganami
- Odrzucające dogmat o nieomylności papieskiej
To jawne pogwałcenie zasady „extra Ecclesiam nulla salus” (poza Kościołem nie ma zbawienia), którą Pius IX w Syllabusie określił jako „pewną i niezmienną” (potępienie błędu nr 17). Jak zauważa dokument o fałszywych objawieniach fatimskich: „Przesłanie skupia się na zagrożeniach zewnętrznych (komunizm), pomijając główne niebezpieczeństwo: modernistyczną apostazję w łonie Kościoła”.
Strukturalna nieprawomocność nominacji
Sam akt mianowania dokonany przez „papieża” Leona XIV jest nieważny z przyczyn:
- Antypapież nie posiada władzy jurysdykcyjnej, będąc jawnym heretykiem (kan. 188 §4 KPK 1917)
- ACN jako „fundacja papieska” powstała po 1958 roku jest instytucją schizmatycką
- Żadna struktura neo-kościoła nie ma prawa reprezentować Mistycznego Ciała Chrystusa
Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice naucza: „Papież jawny heretyk przestaje sam w sobie być papieżem i głową”. Stąd wszelkie nominacje w strukturach posoborowych pozbawione są legitymacji nadprzyrodzonej.
Wierni katolicy powinni odrzucić iluzję „reformy od wewnątrz”. Jedyną odpowiedzią na apostazję posoborowia jest wierność niezmiennemu depozytowi wiary, który przetrwał w katolickich enklawach oporu. Jak napomina Pius XI: „Państwa nie mogą osiągnąć prawdziwego pokoju inaczej, jak tylko wówczas, gdy jednostki i społeczeństwa poddadzą się słodkiemu panowaniu Chrystusa Króla”.
Za artykułem:
Pope Leo XIV names German Cardinal Koch as president of Aid to the Church in Need (lifesitenews.com)
Data artykułu: 28.11.2025
