Portal eKAI (28 listopada 2025) informuje o utworzeniu przez „arcybiskupa” Adriana Galbasa nowej „Komisji Liturgicznej” dla „archidiecezji warszawskiej”. Powołani przez modernistycznego uzurpatora „księża” – wśród nich dr Robert Bańdur jako przewodniczący – otrzymali mandat do „odpowiadania za kwestie związane z liturgią”. W całej relacji brak jakiegokolwiek odniesienia do Quas Primas Piusa XI czy Mediator Dei Piusa XII, które jednoznacznie określają liturgię jako cultus publicus oddawany jedynemu Królowi – Chrystusowi Panu.
Samozwańcza władza w służbie rewolucji
„Abp Adrian Galbas wręczył […] dekrety członkom nowo ustanowionej Komisji Liturgicznej”
Już sam akt powoływania „komisji” przez modernistycznego hierarchy stanowi jawne pogwałcenie kanonu 253 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, który zastrzegał, że „liturgicznymi rzeczami zarządza Święta Kongregacja Obrzędów”. Tymczasem posoborowa sekta, działając w duchu potępionego w Quo primum Piusa V samowolnego reformatorstwa, tworzy lokalne ciała mające legitymizować dalsze odchodzenie od jedynej prawowitej liturgii – Mszału Rzymskiego promulgowanego przez św. Piusa V. Jak stwierdza bulla Quo primum: „Żadnemu człowiekowi nigdy nie będzie wolno naruszać tego Naszego listu apostolskiego, ani się sprzeciwiać jego śmiałym postanowieniom”.
Teologiczny bankructwo „komisji”
Powierzanie „księżom” takim jak Bańdur czy Szoplik czuwania nad liturgią przypomina postawienie wilków na straży owczarni. Żaden z wymienionych „członków” nie posiada ważnych święceń w świetle prawa kanonicznego – przyjmując święcenia według posoborowego rytu Paul VI, który Lamentabili sane potępił jako „sprzeczny z tradycją apostolską w materii istoty sakramentu”. Co więcej, sama koncepcja „komisji liturgicznej” jest heretyckim novum, gdyż:
1) Zakłada możliwość „ewolucji” liturgii, co potępił św. Pius X w Motu Proprio Abhinc duos annos: „Liturgia jest niezmiennym dziedzictwem Ojców”.
2) Deleguje władzę należną wyłącznie Stolicy Apostolskiej lokalnym strukturom, co Pius VI w Auctorem fidei nazwał „zarozumialstwem gallikańskim”.
3) Promuje protestancką koncepcję „zgromadzenia liturgicznego” zamiast katolickiego pojęcia Ofiary przebłagalnej.
Milczenie jako wyznanie wiary
W całym komunikacie nie pada ani jedno słowo o:
- Ofierze Mszy Świętej jako bezkrwawej renovacji Kalwarii (dogmat z Trydentu SESJ XXII, kan. 2)
- Obowiązku używania języka łacińskiego (kanon 819 KPK 1917)
- Zakazie komunii na rękę (Pius XII, Mediator Dei)
- Nienaruszalności rubryk mszalnych (św. Pius V, Quo primum)
To symptomatyczne przemilczenie demaskuje prawdziwy cel struktury okupującej Warszawę – kontynuację rewolucji zapoczątkowanej przez modernistów podczas Vaticanum II. Jak trafnie zauważył św. Pius X w Pascendi: „Modernista wszędzie i zawsze niszczy, nie zaś buduje”.
Duchowa pustka „nominacji”
„Metropolita warszawski powołał na przewodniczącego Komisji […] ks. prałata dr. Roberta Bańdura”
Tytuły naukowe i kościelne w posoborowej sekcie są jedynie pustą mimikrą autorytetu. Doktorat zdobyty na uniwersytetach uznających Nostra aetate za „dogmat” jest gwarancją herezji, nie zaś wiedzy teologicznej. Tym bardziej obrzydliwa jest fraza „prałat” nadana funkcjonariuszowi struktury, która zlikwidowała godności kościelne w duchu egalitarnej rewolty przeciw Quas Primas Piusa XI.
Brak także ostrzeżenia, że uczestnictwo w „liturgiach” neo-Kościoła – gdzie tabernakulum usunięto z ołtarza, a kanon rzymski zastąpiono protestanckimi „modlitwami eucharystycznymi” – stanowi współudział w świętokradztwie. Prawdziwy katolik zachowuje się jak św. Atanazy wobec arian: „Contra mundum” – przeciwko światu trwa przy niezmiennej Wierze.
Epilog: jedyne lekarstwo
W obliczu tej kolejnej fali liturgicznego wandalizmu, katolicy warszawscy winni pamiętać słowa Leona XIII z Satis cognitum: „Kościół niczego nie wymaga od wiernych ponad to, co Chrystus nakazał”. Jedyną odpowiedzią na posoborowe szaleństwo jest:
- Całkowite odrzucenie Novus Ordo Missae jako niekatolickiej innowacji
- Uczestnictwo jedynie we Mszach sprawowanych według rytu św. Piusa V
- Odrzucenie jurysdykcji uzurpatorów okupujących kurię warszawską
Jak głosił Pius XI w Quas Primas: „Nie będzie pokoju dopóki się Chrystusa nie uzna Najwyższym Panem wszystkich rzeczy”. Dopóki zaś „komisje” takie jak warszawska kontynuują dzieło destrukcji, dopóty pozostają narzędziami w rękach tych, o których Chrystus powiedział: „Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zabijać i niszczyć” (J 10,10 Wlg).
Za artykułem:
28 listopada 2025 | 18:28Abp Adrian Galbas ustanowił nową Komisję Liturgiczną Archidiecezji Warszawskiej (ekai.pl)
Data artykułu: 28.11.2025
