Portal LifeSiteNews informuje o rezygnacji Stevena Guilbeaulta ze stanowiska ministra w rządzie premiera Marka Carneya. Powodem ustąpienia był sprzeciw wobec porozumienia między władzami federalnymi a prowincją Alberta, które znosi części radykalne regulacje środowiskowe i umożliwia budowę nowego ropociągu do Kolumbii Brytyjskiej. „Kiedy wszedłem do polityki, było to spowodowane głębokim przekonaniem, że mogę coś zmienić w walce ze zmianami klimatycznymi i ochronie naszego środowiska” – deklarował Guilbeault w swoim oświadczeniu.
Ideologiczne bankructwo ekologizmu
Rezygnacja Guilbeaulta odsłania fałsz współczesnego ekologizmu, który – wbrew deklaracjom o „ochronie stworzenia” – stanowi jedynie świecką pseudo-religię służącą budowie globalnego systemu kontroli. Dokumenty Magisterium jednoznacznie nauczają, że człowiek ma prawo używać dóbr naturalnych zgodnie z prawem naturalnym (Rdz 1,28), zaś próby utożsamiania „walki ze zmianami klimatycznymi” z moralnym obowiązkiem to zwykły szantaż ideologiczny. Encyklika Quas Primas Piusa XI przypomina: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi (…). Nie masz w żadnym innym zbawienia” (Dz 4,12).
„Alberta będzie zwolniona z tych radykalnych regulacji środowiskowych”
Walka między federalnym ministrem a władzami Alberty ukazuje sprzeczność modernistycznej koncepcji państwa. Z jednej strony mamy totalitarne zapędy ekologistów dążących do likwidacji przemysłu pod pozorem „ratowania planety”, z drugiej – materialistyczną obronę „praw prowincji” pozbawioną nadprzyrodzonej perspektywy. Jak trafnie zauważył św. Pius X w encyklice Pascendi: „Moderniści mieszają sferę naturalną z nadprzyrodzoną, prowadząc do zupełnego pomieszania pojęć”.
Zielony terror w służbie globalizmu
Działalność Guilbeaulta – byłego dyrektora Greenpeace – stanowi modelowy przykład ekoterroryzmu inspirowanego przez masońskie think-tanki. Jego aresztowanie w 2001 roku za wspinaczkę na wieżę CN w Toronto z transparentem „Kanada i Bush – zabójcy klimatu” odsłania prawdziwe oblicze tych środowisk: rewolucyjny wandalizm podszyty nienawiścią do cywilizacji chrześcijańskiej. Nieprzypadkowo Greenpeace otwarcie propaguje kontrolę populacji, co stanowi jawną zdradę przykazania „Czyńcie sobie ziemię poddaną” (Rdz 1,28).
Jako minister środowiska Guilbeault groził premierowi Saskatchewanu Scottowi Moemu „aresztem i więzieniem” za zniesienie federalnego podatku węglowego. Ta stalinowska retoryka potwierdza, że „zielona agenda” służy budowie policyjnego państwa, gdzie każdy przejaw niezależności jest tłumiony w imię pseudonaukowych dogmatów. Tymczasem papież Pius XI w Quas Primas ostrzegał: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw (…), zburzone zostały fundamenty pod władzą”.
Ropa vs wiatraki: fałszywa dychotomia
Porozumienie Carneya z premier Albertą Danielle Smith – choć przedstawiane jako „zwycięstwo zdrowego rozsądku” – wciąż pozostaje w sferze materialistycznej wizji rozwoju. Walka o „prawa prowincji” do eksploatacji ropy jest równie pustą idolatrią co ekologistyczny kult „odnawialnych źródeł energii”. Jak przypomina Sobór Watykański I: „Bóg stworzył świat nie po to, by powiększyć własną szczęśliwość, ani by pozyskać dla siebie sprawiedliwość, lecz by objawić swoją doskonałość przez dobra, którymi obdarza stworzenia” (Dei Filius).
Awaria sieci energetycznej w Albercie z powodu „niewydolności energii wiatrowej i słonecznej” demaskuje technokratyczne mrzonki o „zielonej transformacji”. Jednakże konserwatyści błędnie przeciwstawiają temu bałwochwalczy kult przemysłu naftowego, zapominając, że prawdziwym rozwiązaniem kryzysu cywilizacyjnego jest powrót do społecznego panowania Chrystusa Króla. Bez odniesienia do nadprzyrodzonego celu wszelkie spory polityczne stają się jedynie walką o władzę między masonerią „czerwoną” a „niebieską” – dwoma odnogami tej samej antykościelnej rewolucji.
Za artykułem:
Eco-radical Canadian Cabinet minister resigns after oil deal approved (lifesitenews.com)
Data artykułu: 29.11.2025
