Portal CNA relacjonuje wizytę uzurpatora Leona XIV w Turcji, podczas której ten rzekomy „papież” spotkał się z przywódcą ormiańskich schizmatyków, Sahakiem II Mashalianem, oraz uczestniczył w liturgii ekumenicznej z Bartłomiejem I. Artykuł gloryfikuje te działania jako „wzmacnianie więzi” i „ekumeniczny postęp”, całkowicie ignorując ich doktrynalną nieprawomyślność.
Zdrada katolickiej eklezjologii
Antypapież Leon XIV w swojej przemowie w ormiańskiej „katedrze” posunął się do heretyckiego stwierdzenia, że „pełna komunia nie implikuje absorbcji czy dominacji, lecz wymianę darów otrzymanych przez nasze Kościoły od Ducha Świętego”. Te słowa są jawnym odrzuceniem dogmatu o Unicitas Ecclesiae (jedyności Kościoła) potwierdzonego przez Piusa XII w encyklice Mystici Corporis: „Kościół Chrystusowy jest jeden i ten sam dla wszystkich czasów i narodów”. Jak nauczał św. Robert Bellarmin: „Extra Ecclesiam nulla salus” – poza Kościołem nie ma zbawienia (De Eccl. mil. III cap. 3). Ekumeniczne fantazje o „wymianie darów” ze schizmatykami to zdrada misji Chrystusa Króla, który nakazał: „Idąc tedy, nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,19).
Historyczne kłamstwa i relatywizacja wiary
Relacja uprawomocnia ormiańskich schizmatyków, nazywając ich „jedną z najstarszych wspólnot chrześcijańskich w Turcji”, podczas gdy prawda jest taka, że Ormiański Kościół Apostolski odrzucił dogmaty soboru chalcedońskiego (451), popadając w monofizytyzm. Jak stwierdził św. Leon Wielki: „Kto nie wyznaje, że Chrystus jest w dwóch naturach – niech będzie wyklęty!” (List 28 do Flawiana). Tymczasem uzurpator Leon XIV wychwala „świętych” tego heretyckiego zgromadzenia, w tym XII-wiecznego herezjarchę Nersesa IV, nazywając go „świętym” – co stanowi bluźnierczą parodię kanonizacji.
„Musimy czerpać z tej wspólnej apostolskiej wiary, aby odzyskać jedność, która istniała w pierwszych wiekach między Kościołem Rzymskim a starożytnymi Kościołami Wschodnimi” – stwierdził antypapież.
To zdanie jest czystym modernizmem, potępionym w dekrecie Lamentabili św. Piusa X (propozycja 61): „Główne artykuły Symbolu Apostolskiego nie miały dla pierwszych chrześcijan tego samego znaczenia, co dla chrześcijan współczesnych”. Idea „powrotu do jedności pierwszych wieków” ignoruje rozwój dogmatów i jest typowym przejawem herezji antyewolucyjnej, potępionej przez św. Piusa X w Pascendi dominici gregis.
Polityczny antykatolicyzm pod płaszczykiem ekumenizmu
Artykuł bezkrytycznie powtarza rewizjonistyczną narrację historyczną, włączając w to uwagi o rzekomym „ludobójstwie Ormian” z 1915 roku. To polityczne wykorzystanie tragedii służy tu instrumentalizacji religii, co Pius XI potępił w Quas Primas: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi – zarówno jednostki, jak i rodziny i państwa”. Tymczasem neo-kościół okupujący Watykan od 1958 roku stale miesza sferę duchową z politycznymi rozgrywkami, porzucając misję głoszenia Regnum Christi.
Bluźniercza „liturgia” z heretykami
Kulminacją apostazji było uczestnictwo antypapieża w „liturgii” z Bartłomiejem I, którym kieruje duch Panheretyzmu (wszystkich herezji), jak nauczał św. Augustyn. Jak stwierdził Pius XI w Mortalium animos: „Sprawa połączenia chrześcijan może być popierana tylko w ten sposób, by zmierzała do powrotu odłączonych do jedynego prawdziwego Kościoła Chrystusowego”. Udzielanie zaś „ekumenicznego błogosławieństwa” z heretykiem to jawna kpina z słów św. Pawła: „Cóż ma wspólnego światło z ciemnością? Albo jakaż społeczność Chrystusa z Belialem?” (2 Kor 6,14-15).
Teologiczne bankructwo neo-kościoła
Cała ta wizyta demaskuje dogłębną apostazję struktury okupującej Watykan. Gdy prawdziwi pasterze – od Piusa IX po Piusa XII – głosili: „Non possumus!” wobec błędów współczesności, pseudo-papież Leon XIV tańczy ekumeniczny taniec ze schizmatykami. Jak przepowiedział Pius X w liście apostolskim Notre charge apostolique: „Prawdziwi przyjaciele ludu nie są rewolucjonistami ani innowatorami, lecz tradycjonalistami”.
Za artykułem:
UPDATED: Pope Leo XIV honors 'courageous Christian witness of the Armenian people' in Istanbul (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 30.11.2025
