listopad 2025

Biskup w tradycyjnym stroju liturgicznym na ołtarzu kościoła w trakcie kazania z tłem krzyża i modlących się wiernych.
Kurialiści

Kardynał Müller w Filadelfii: pozorna obrona wiary w obliczu modernistycznej schizmy

Portal LifeSiteNews (4 listopada 2025) relacjonuje wystąpienie „kardynała” Gerharda Müllera podczas tradycyjnej liturgii w Filadelfii, gdzie niemiecki hierarcha miał rzekomo bronić „niezmiennej wiary katolickiej” przeciwko „modernistom” i „ideologii woke”. Przy pozornie tradycyjnej retoryce, całość stanowi klasyczny przykład neokościelnego dwujęzykowania, gdzie frazeologia ortodoksji maskuje lojalność wobec struktury apostazji.

Prawosławny ksiądz w tradycyjnym ornacie trzyma książkę Virginii Woolf w ciemnym kościele.
Kultura

W służbie antychrześcijańskiej rewolucji: Tygodnik Powszechny i kult Woolf jako ikony moralnego rozkładu

Portal Tygodnik Powszechny (4 listopada 2025) informuje o odkryciu trzech nieznanych opowiadań Virginii Woolf z 1907 r., zatytułowanych „Żywot Violety”. Tekst przedstawia brytyjską pisarkę jako „wybitną twórczynię modernizmu, prekursorkę feminizmu i queeru, a także ikonę kultury popularnej”, wychwalając jej „satyrę, komizm i fantazję” oraz rzekomo rewolucyjną rolę „kobiecych przyjaźni i siostrzeństwa”. W rzeczywistości mamy do czynienia z apologią moralnej degrengolady i intelektualnego buntu przeciw porządkowi naturalnemu.

Kobieta modląca się przed krzyżem w tradycyjnym wnętrzu kościelnym
Polska

Materialistyczna narracja o ubóstwie kobiet jako przejaw modernistycznej apostazji

Portal „Tygodnik Powszechny” (4 listopada 2025) relacjonuje przypadki pani Eli (73 lata, emerytka z Warszawy) i Izabeli Padok (46 lat, samotna matka czwórki dzieci), przedstawiając ich walkę z ubóstwem jako „feminizację nędzy”. Artykuł operuje retoryką socjologiczną, podkreślając „systemowe nierówności” i domagając się państwowych rozwiązań, całkowicie pomijając nadprzyrodzoną perspektywę cierpienia i katolickie nauczanie o caritas (miłosierdziu) jako antidotum na społeczne zło.

Tradycyjny ołtarz katolicki z krzyżem i świecami w tle, symbolizujący kontrast między cierpieniem doczesnym a nadzieją zbawienia.
Świat

Sztuka jako lament bez nadziei: rozbiór modernistycznej narracji cierpienia w twórczości Krzysztofa Gila

Portal Tygodnik Powszechny (4 listopada 2025) prezentuje rozmowę z Krzysztofem Gilem, artystą romskiego pochodzenia, którego twórczość koncentruje się na historii prześladowania Romów. W wywiadzie przewijają się wątki dyskryminacji, traumy dziedziczonej przez pokolenia oraz uniwersalizacji cierpienia poprzez porównania do konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Artykuł stanowi klasyczny przykład redukcji problemów społecznych do płaszczyzny czysto naturalistycznej, całkowicie pomijającej nadprzyrodzony wymiar ludzkiego losu.

Tradycyjny ołtarz katolicki w kościele z centralnym krucyfiksem i przyćmionymi portretami Dürera i Holbeina.
Świat

Humanistyczne bałwochwalstwo: Wawel gloryfikuje sztukę oderwaną od Chrystusa Króla

Portal Tygodnik Powszechny (4 listopada 2025) informuje o wystawie „Dürer i Holbein na Wawelu”, przedstawiając ją jako „dialog mistrzów północnego renesansu” i „pytanie o to, czym jest człowiek”. Wychwalając „mowę duszy, która promieniuje z ciała” w portretach norymberskiego humanisty i nadwornego malarza Henryka VIII, autor całkowicie wymazuje nadprzyrodzony kontekst sztuki katolickiej.

Ksiądz w tradycyjnym stroju kościelnym trzyma krucyfiks przed tłumem młodych osób, na tle walczących MMA. W przeciwieństwie do brutalnej kultury współczesnej widoczna jest idealizowana wizja dawnych wartości polskiej szlachty.
Świat

Brutalizacja kultury jako owoc odrzucenia społecznego panowania Chrystusa Króla

Portal „Tygodnik Powszechny” (4 listopada 2025) relacjonuje wspomnienie autora o bójce dwóch mężczyzn przed sklepem Społem na warszawskiej Chomiczówce w 1989 roku, gdzie starszy napadnięty mężczyzna odmówił dobicia leżącego przeciwnika, komentując: „ja jestem stara żoliborska szkoła, leżącego się nigdy nie bije”. Autor konfrontuje to ze współczesnymi walkami MMA, gdzie dobijanie nieprzytomnych przeciwników stało się normą, oraz wskazuje na szersze zjawisko „gargantuizacji sfery publicznej” – braku umiaru, dystansu i eskalacji przemocy w kulturze masowej. Jako przyczyny wskazuje „późnokapitalistyczne nienasycenie” i „deficyt sensu”, wyrażając tęsknotę za światem regulowanym zasadami „starej żoliborskiej szkoły”. Analizowany tekst stanowi jaskrawy przykład naturalistycznej diagnozy kryzysu cywilizacyjnego, całkowicie pomijającej jego religijne i moralne korzenie.

Zniszczenie Galerii Apollina w Luwrze po kradzieży dziewięciu cennych artefaktów.
Świat

Siedem minut w Luwrze: Kradzież jako symptom upadku moralnego społeczeństwa

Portal Tygodnik Powszechny (19 czerwca 2025) relacjonuje zuchwałą kradzież dziewięciu bezcennych artefaktów z Galerii Apollina w Luwrze, dokonaną w biały dzień przez uzbrojonych przestępców. Artykuł koncentruje się na technicznych aspektach napadu, reakcjach mediów oraz politycznych reperkusjach, całkowicie pomijając duchowy wymiar zdarzenia jako przejaw głębszego kryzysu cywilizacyjnego.

Ksiądz w tradycyjnych szatach liturgicznych stojący przed ruinami kościoła, trzymający różaniec i patrzący na odległy budynek rządowy.
Świat

Stabilizacja na gruzach katolickiego ładu: trzy lata rządów Giorgii Meloni

Portal „Tygodnik Powszechny” (4 listopada 2025) przedstawia Giorgię Meloni jako „wiarygodną partnerkę w polityce światowej i sprawną szefową rządu”, chwaląc jej stabilizację włoskiej polityki przy jednoczesnej krytyce gospodarczego zastoju. Artykuł pomija jednak fundamentalny wymiar: każda władza odrzucająca społeczne panowanie Chrystusa Króla skazana jest na duchową pustkę i cywilizacyjną zapaść.

Stary mężczyzna w tramwaju z modlitewnikiem, symbolizujący duchową pustkę współczesnego świata
Świat

Nike, czas i dezinformacja: współczesne bałwochwalstwo w felietonie „Tygodnika Powszechnego”

Portal „Tygodnik Powszechny” (4 listopada 2025) prezentuje felieton Elizy Kąckiej, będący zbiorem przypadkowych dialogów podsłuchanych w przestrzeni publicznej. Autorce przyznano Nagrodę Nike, co stanowi pretekst do rozważań o relacjach międzyludzkich zredukowanych do poziomu emocjonalnego barteru. Całość utkana jest z rozmów o „związkach wizerunkowych”, próbach uwodzenia pod drzwiami wagonów oraz negocjacji wartości statuetki literackiej. Punktem kulminacyjnym staje się pytanie starszego mężczyzny w tramwaju: „Proszę pani, a co to jest ten czas?” – pozostawione bez metafizycznej odpowiedzi.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.