Naturalizm zastępujący nadprzyrodzoną misję Kościoła
Portal eKAI (1 grudnia 2025) relacjonuje wydarzenie w parafii Chrystusa Króla w Sadowiu, gdzie „biskup” Damian Bryl przewodniczył „Mszy św.” dla osób żyjących w związkach niesakramentalnych. Już sam ten fakt stanowi pogwałcenie dogmatu o nieomylności Kościoła w kwestiach moralnych (Sobór Watykański I, konst. Pastor aeternus).
„Pan Bóg nigdy nie odwraca się od człowieka, ale przychodzi ze swoją łaską i dobrocią”
Ta pozornie niewinna fraza z homilii „bp.” Bryla jest w istocie heretyckim przeinaczeniem prawdy o łasce. Choć Bóg nie przestaje kochać grzesznika, to jednak – jak uczy św. Paweł – „Bóg pysznym się sprzeciwia, pokornym zaś łaskę daje” (1 P 5,5 Wlg). Kanon 855 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. stanowi jasno: „Publiczni grzesznicy, jeśli nie dają oznak poprawy, a także ci, którzy są pod ekskomuniką, nie mogą być dopuszczeni do Komunii świętej”.
Fałszywa eklezjologia: „wszyscy razem w Kościele”
„Bp.” Bryl oznajmił: „Bardzo mi zależy, żebyśmy wszyscy mieli doświadczenie, że jesteśmy razem w Kościele (…), każdy ma swoje miejsce”. To przykład modernistycznej eklezjologii, sprzecznej z nauczaniem Piusa XII w Mystici Corporis: „Tylko ci są rzeczywistymi członkami Kościoła, którzy przyjęli chrzest (…), oraz nie sami nieszczęśliwie odłączyli się od jedności ciała”. Osoby w jawnym cudzołóstwie, bez skruchy, są wyłączone ze wspólnoty Kościoła.
„Modlitwa” i „błogosławieństwo” jako farsa
Wspomniane w artykule praktyki religijne stanowią świętokradztwo. Św. Alfons Liguori w Teologii moralnej przypomina: „Kapłan nie może udzielać sakramentaliów publicznym grzesznikom bez oznak skruchy”.
Instytucjonalizacja grzechu
Deklaracja „o. Słowikowskiego”: „Chcemy dawać nadzieję, że Kościół o nich nie zapomniał” to zdrada duszpasterska. Prawdziwy Kościół nigdy nie „zapomina” o grzesznikach, ale – jak pisze św. Augustyn – „Kocha grzesznika, nienawidzi grzechu”. Duszpasterstwo bez wezwania do zerwania z grzechem jest współudziałem w grzechu (2 J 1,11).
Doktrynalne bankructwo posoborowia
Całe wydarzenie to objaw głębszej apostazji. Św. Pius X w Lamentabili potępił błąd: „Kościół nie może bronić etyki ewangelicznej, trwając przy swych poglądach” (n. 63). Pius XI w Casti connubii stanowczo ostrzegał: „Nikt nie może zmienić tego, co Chrystus ustanowił” (n. 34).
Opisana praktyka to nie „duszpasterstwo”, lecz instytucjonalizacja zgorszenia. Jak mówi Chrystus: „Biada światu z powodu zgorszeń!” (Mt 18,7 Wlg).
Za artykułem:
01 grudnia 2025 | 03:15Bp Bryl modlił się z osobami żyjącymi w związkach niesakramentalnych (ekai.pl)
Data artykułu: 01.12.2025
