Portal eKAI (1 grudnia 2025) relacjonuje wystąpienie „arcybiskupa” Martina Kmeteca OFM, który określił wizytę antypapieża Leona XIV w Turcji jako „spotkanie z następcą Piotra” i źródło „uczucia szczęścia, pokoju, braterstwa” dla tamtejszych modernistycznych wspólnot. W rzeczywistości mamy do czynienia z kolejnym aktem apostazji posoborowej sekty, która pod płaszczykiem dialogu zaprzedaje depozyt wiary.
Bluźniercza gra tytułami
„była to wizyta braterska, spotkanie z następcą Piotra”
Już samo nazywanie uzurpatora „następcą Piotra” stanowi jawną herezję przeciwko nauce o nieomylności i prymacie (Pastor Aeternus Soboru Watykańskiego I). Jak przypomina św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Papież jawny heretyk automatycznie traci urząd”. „Leon XIV”, podobnie jak jego poprzednicy od Jana XXIII, promulgował herezje ekumenizmu i wolności religijnej, potępione w Quanta cura Piusa IX i Mortalium animos Piusa XI.
Credo jako narzędzie apostazji
Wspólne odmawianie Symbolu Nicejskiego z heretykami i schizmatykami to pogwałcenie kanonu 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, który stanowi: „Katolikom nie wolno aktywnie uczestniczyć w kultach akatolickich”. Pius XI w Mortalium animos potępił takich „ekumenistów”: „Zapominają, że wiara winna być jedna, skoro jeden jest Kościół… Jakże więc mogą mieć nadzieję dojść do prawdziwej jedności wiary ci, którzy się na wspólnej wierze nie zgadzają?”.
Teologia zastępcza zamiast nawrócenia
„powinniśmy być jednym w Chrystusie… stanowimy małą społeczność”
Ta retoryka ukazuje zdradę podstawowego obowiązku głoszenia Ewangelii poganom (Mt 28,19). Gdy Turcja krwawo prześladuje chrześcijan, niszczy kościoły i zakazuje ewangelizacji, neo-kościół proponuje… wspólne przekłady tekstów! Porzucono nakaz Chrystusa: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15), zastępując go naturalistyczną „współpracą międzywyznaniową”.
Fałszywy obraz „jedności”
Opisywane przez Kmeteca „wspólne prace nad przekładami” to klasyczny przykład modernistycznej metody niszczenia doktryny poprzez język, o której ostrzegał św. Pius X w Lamentabili (propozycja 22). Ekumeniczne tłumaczenia zacierają różnice dogmatyczne, wprowadzając niejasne sformułowania akceptowalne dla heretyków – jak potępiał Pius XII w Humani generis.
Zatrute źródła „duchowości”
„sowita dawka nadziei”, „Kościół działa zbawcza moc”
Te puste frazesy demaskują naturalistyczną redukcję łaski do uczuć psychologicznych. Prawdziwa nadzieja katolicka opiera się na obietnicach Chrystusa (J 14,6), nie zaś na emocjach wywołanych przez uzurpatora. Gdy struktury posoborowe promują dialog z islamem i prawosławiem – które Pius IX nazwał „nie mającym nic wspólnego z jednym Kościołem Chrystusa” (Singulari quadam) – nie może być mowy o „zbawczej mocy” ich działań.
Milczenie o prześladowaniach
Najjaskrawszą zbrodnią tego artykułu jest całkowite pominięcie rzeczywistości tureckiego prześladowania katolików. Gdy autentyczni wierni cierpią więzienia i śmierć za wiarę, pseudo-hierarchowie bawią się w ekumeniczne spotkania. Jakże odmienna od postawy św. Piusa V, który wezwał do krucjaty po zwycięstwie pod Lepanto!
Duch Antychrysta w działaniu
Cała ta „pielgrzymka” stanowi realizację proroctwa Piusa X: „Prawdziwi przyjaciele ludu nie są ani rewolucjonistami, ani innowatorami, lecz tradycjonalistami” (Notre charge apostolique). Neo-kościół, odrzuciwszy prawdziwą sukcesję apostolską, stał się narzędziem masonerii w niszczeniu ostatnich śladów Królestwa Chrystusowego. Jedyną odpowiedzią wiernych musi być nieugięte trwanie przy „depozycie wiary raz przekazanym świętym” (Jud 1,3).
Za artykułem:
01 grudnia 2025 | 23:03Abp Kmetec o pobycie Leona XIV w Turcji: to wizyta Ojca (ekai.pl)
Data artykułu: 01.12.2025
