Portal Catholic News Agency (1 grudnia 2025) donosi o rzekomym "przełomie" finansowym sekty okupującej Watykan, która w 2024 roku odnotowała surplus 1,6 miliona euro po latach deficytów. Według raportu Secretariatu for the Economy, poprawa wynika ze wzrostu darowizn, zarządzania szpitalami oraz "ścisłej kontroli kosztów". Autorzy entuzjastycznie opisują alokację 393 milionów euro na "misję apostolską", w tym 146 milionów na "wsparcie lokalnych Kościołów w trudnych sytuacjach". Pominięto jednak kluczową kwestię: struktury posoborowe od dziesięcioleci systematycznie niszczą katolicką doktrynę, zastępując ją naturalistycznym humanitaryzmem.
Redukcja misji Kościoła do ekonomicznego zarządzania
Przedstawione dane obnażają całkowite przewrót w pojmowaniu istoty Kościoła. Gdy Pius XI w Quas Primas nauczał, że "Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi […] tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa", dziś miernikiem sukcesu stał się bilans finansowy. Wymowna jest klasyfikacja wydatków:
"Wsparcie lokalnych Kościół w trudnych sytuacjach i ewangelizacja (37%), kult i ewangelizacja (14%), komunikacja nauczania 'papieża' (12%), obecność międzynarodowa (10%), służby charytatywne (10%)".
Gdzie miejsce dla salus animarum? Gdzie troska o zachowanie niezmiennej doktryny, walka z herezją, obrona czystości kultu? Materialistyczna redukcja posługi do budżetowych pozycji potwierdza diagnozę św. Piusa X z Lamentabili sane, który potępił zdanie: "Prawda zmienia się wraz z człowiekiem, ponieważ rozwija się wraz z nim, w nim i przez niego" (propozycja 58).
Darowizny wiernych: finansowanie apostazji
Artykuł chwali "odnowione zaangażowanie wiernych" wyrażone wzrostem darowizn. W rzeczywistości jest to dramatyczny przykład, jak bonum fidei zostaje wypaczone przez modernistyczną manipulację. Wierni składający ofiary na struktury głoszące herezje (jak ekumenizm, wolność religijna czy "ekologia integralna") uczestniczą w grzechu ciężkim współpracy ze złem. Kanon 188 §4 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. jasno stwierdza: "Każdy urząd staje się wakujący na mocy samego faktu […] jeśli duchowny publicznie odstępuje od wiary katolickiej". Skoro przywódcy sekty posoborowej jawnie odrzucają dogmaty (np. o wyłączności zbawienia w Kościele), ich administracja nie ma prawa zbierać funduszy na "misję".
"Inwestycje" i "zyski kapitałowe": bankructwo duchowe
Raport chełpi się 46 milionami euro "zysku finansowego" z transakcji inwestycyjnych. Św. Pius X w Lamentabili potępił zdanie: "Większość katolików nadaje się do życia doczesnego, w którym nie ma miejsca na nadprzyrodzoność" (propozycja 63). Tymczasem logika rynkowa całkowicie zdominowała myślenie watykańskiej biurokracji. Gdy Chrystus wyrzucał kupców ze świątyni (J 2,16 Wlg), dziś Jego rzekomi wikariusze zamieniają dom modlitwy w "jaskinię zbójców" (Mt 21,13 Wlg), gdzie liczy się zysk, a nie czysta Ofiara.
Szczególnie obrzydliwy jest fragment o "restrukturyzacji portfela inwestycyjnego zgodnie z nową polityką zatwierdzoną przez Komitet Inwestycyjny". Jak pogodzić to z ostrzeżeniem św. Pawła: "Korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy" (1 Tm 6,10 Wlg)? Kiedyś Stolica Apostolska gromadziła skarby wiary, dziś – papiery wartościowe.
Strukturalny deficyt wiary
Największym kryzysem nie są braki finansowe, lecz doktrynalne. Podczas gdy raport chwali "zmniejszenie deficytu operacyjnego o prawie 50%", struktury posoborowe generują miliardy dolarów deficytu duchowego:
- Uznanie przez Bergoglia "świętości" Newmana – anglikańskiego modernisty głoszącego rozwój dogmatów.
- "Kanony" nowej "mszału", naruszające teologię Ofiary (Quo Primum św. Piusa V).
- Finansowanie grup antykatolickich pod płaszczykiem "dialogu" i "ekumenizmu" (potępionego w Mortalium Animos Piusa XI).
Jak stwierdził św. Robert Bellarmin: "Papiestwo istnieje dla Kościoła, nie Kościół dla papiestwa" (De Romano Pontifice). Gdy urząd staje się celem samym w sobie, zaś administracja – substytutem ewangelizacji, mamy do czynienia z instytucjonalną apostazją.
Podsumowując: raport finansowy to groteskowe zwierciadło upadku. Gdy prawdziwy Kościół katolicki trwa w katakumbach wierności, watykańska korporacja bawi się w księgowość, zapominając słów Chrystusa: "Cóż bowiem pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swej szkodę poniósł?" (Mt 16,26 Wlg).
Za artykułem:
The Holy See closed the 2024 fiscal year with a surplus of $1.86 million (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 01.12.2025
