Portal eKAI (2 grudnia 2025) relacjonuje pożegnalne przemówienie „Leona XIV” na lotnisku w Bejrucie, będące kwintesencją posoborowej apostazji. „Antypapież” stwierdza: „W Libanie bycie razem jest ‘zaraźliwe’: spotkałem tu ludzi, którzy nie lubią odosobnienia, ale lubią spotkanie”, redukując nadprzyrodzoną misję Kościoła do terapii grupowej.
Ekumeniczna zdrada w imię „braterstwa”
W przemówieniu pobrzmiewa jawny synkretyzm religijny: „Widziałem, jak wielką czcią wasz naród otacza Najświętszą Marję Pannę, tak drogą zarówno chrześcijanom, jak i muzułmanom”. To jawne pogwałcenie dogmatu Extra Ecclesiam nulla salus oraz potępionej przez Pius XI w Quas Primas koncepcji równości religii. Jak przypomina Syllabus błędów Piusa IX: „Protestantyzm jest niczym więcej niż inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej” (punkt 18) – co w praktyce posoborowej rozszerzono na wszystkie kulty.
„Wybierzmy wszyscy pokój jako drogę, a nie tylko jako cel!”
To wezwanie do pokoju bez Chrystusa Króla jest herezją potępioną w Liście do Rzymian: „Nie ma pokoju bez Boga, bo Bóg jest pokojem” (Rz 16, 20 Wlg). Pius XI w Quas Primas nauczał jednoznacznie: „Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”.
Kult fałszywych „świętych” i naturalizm
Wspomnienie grobu „św. Szarbela” (kanonizowanego przez Jana Pawła II w 1977) demaskuje fałsz posoborowego procesu kanonizacji. Jak przypomina dekret Lamentabili sane Piusa X: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia […] są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” (punkt 54) – co w praktyce unieważnia pojęcie świętości.
Wizyta w porcie bejruckim została sprowadzona do poziomu świeckiego humanitaryzmu: „Modliłem się za wszystkie ofiary i noszę w sercu ból oraz pragnienie prawdy i sprawiedliwości wielu rodzin”. Brak jakiejkolwiek wzmianki o zadośćuczynieniu Bożej Sprawiedliwości, grzechu czy konieczności nawrócenia – co stanowi złamanie zasad ex opere operato i redukcję religii do psychologii.
„Bracia w biskupstwie” – zdrada święceń
Zwrot „Wielce Błogosławieni i Bracia w biskupstwie!” kierowany do niekatolickich hierarchów jest aktem zdrady. Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice przypomina: „Jawny heretyk nie może być Papieżem ani członkiem Kościoła”. Tym bardziej nie można uznawać „sakramentów” schizmatyków czy heretyków.
Całe przemówienie operuje leksyką ONZ-owskiego globalizmu: „braterstwo”, „pokój”, „dialog” – terminy oderwane od ich nadprzyrodzonego kontekstu. Jak zauważył Pius IX w Syllabusie: „Kościół powinien być oddzielony od państwa, a państwo od Kościoła” (punkt 55) – co dokładnie wciela w życie sekta posoborowa.
Libijskie „przesłanie” jako herezja
„Przypomnijmy sobie słowa św. Jana Pawła II: Liban to nie tylko kraj, to także przesłanie!”
To kwintesencja modernizmu: zastąpienie konkretnej doktryny mglistym „przesłaniem”. Pius X w Lamentabili potępił: „Prawda zmienia się wraz z człowiekiem, ponieważ rozwija się wraz z nim, w nim i przez niego” (punkt 58). Liban jako „przesłanie” to w istocie odrzucenie idei państwa katolickiego na rzecz relatywistycznej wielokulturowości.
Na koniec „antypapież” błogosławi „całą ludzkość”, co jest parodią słów Chrystusa: „Idąc na świat, głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16, 15 Wlg). Błogosławieństwo bez warunku nawrócenia staje się udziałem w grzechu.
Przemówienie „Leona XIV” to liturgia nowej religii globalizmu – antykościoła zapowiedzianego w Apokalipsie. Jak ostrzegał Pius XI: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw […] zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”. Jedyną odpowiedzią katolika pozostaje niezłomne trwanie przy extra Missam nulla salus i odrzucenie wszelkich kompromisów z antykościołem.
Za artykułem:
2025Przemówienie Leona XIV na lotnisku w Bejrucie na zakończenie podróży apostolskiej | 2 grudnia 2025„Niech ustaną ataki i wrogość. Niech nikt już nie wierzy, że walka zbrojna przynosi jakiekolwiek k… (ekai.pl)
Data artykułu: 02.12.2025
