Portret Leona XIV podczas kontrowersyjnej wizyty w Libanie z kardynałem Raï, na tle zniszczeń portu bejruckiego - symbolizuje porażkę modernizmu

Leon XIV w Libanie: modernistyczna farsa zamiast ewangelizacji

Podziel się tym:

Leon XIV w Libanie: modernistyczna farsa zamiast ewangelizacji

Portal Opoka (2 grudnia 2025) relacjonuje wizytę antypapieża Leona XIV w Libanie, przedstawiając ją jako „impuls do zmian” i źródło nadziei na pokój. Maronicki patriarcha kardynał Béchara Raï twierdzi, że „Leon XIV nie przybywa z pustymi rękami”, lecz z orędziem „pojednania”, podczas gdy libański dziennikarz Joseph Farchakh wyraża nadzieję, by papieska wizyta nie pozostała „wyłącznie symboliczna”. Cała narracja, podszyta naturalizmem i relatywizmem, jest jawną zdradą misji Kościoła, który ma głosić jedyną prawdę zbawczą, a nie dialogować z islamistycznymi terrorystami.


Modernistyczna herezja „pokoju bez Chrystusa Króla”

Głównym motywem wizyty uzurpatora stało się hasło „Błogosławieni pokój czyniący”, oderwane od kontekstu Regnum Sociale Christi. Jak przypomina Pius XI w encyklice Quas Primas:

„nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”

Tymczasem Leon XIV wzywa do „negocjacji, mediacji i dialogu” z Hezbollahem – organizacją odpowiedzialną za mordy na chrześcijanach i propagującą dżihad. To nie tylko naiwność, lecz zdrada obowiązku obrony owczarni przed wilkami (por. Dz 20,29).

Milczenie o nawróceniu muzułmanów – apostazja misyjna

Kardynał Raï chwali „przemówienia skierowane do wszystkich, nie tylko do chrześcijan czy muzułmanów”. W praktyce oznacza to rezygnację z nakazu Chrystusa:

„Idąc na wszystek świat, głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15)

Jak zauważa Syllabus błędów Piusa IX, błędem jest twierdzenie, że

„człowiek może w obrządku jakiejkolwiek religii znaleźć drogę wiecznego zbawienia” (błąd nr 16)

Tymczasem sekta posoborowa, zamiast głosić konieczność chrztu (J 3,5), bierze udział w bałwochwalczym „dialogu”, potwierdzając muzułmanów w ich błędzie.

Polityczny redukcjonizm zamiast teologii krzyża

Cała narracja o „sprawiedliwości dla Libanu” i „rozbrojeniu Hezbollahu” sprowadza Kościół do roli organizacji humanitarnej. Gdzie jest wezwanie do pokuty, modlitwy wynagradzającej czy obrony wiary przed apostazją? Niemiecki aktywista Frank Wiegandt chwali „system baterii słonecznych podarowany przez Misereor” – jak gdyby technokratyczne rozwiązania mogły zastąpić łaskę płynącą z sakramentów. To żywcem wyjęte z modernistycznej teologii, potępionej w Lamentabili św. Piusa X:

„Kościół nie tylko nie może nigdy potępiać fałszywych nauk filozoficznych, ale powinien je tolerować” (błąd nr 11)

Kult człowieka zamiast czci dla Boga

Prezydent Libanu Joseph Khalil Aoun nazywa uzurpatora „ojcem”, a dziennikarze zachwycają się tłumami na ulicach. Tymczasem Pismo ostrzega:

„Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku” (Jr 17,5)

Prawdziwy pasterz powinien mówić jak św. Paweł:

„Czy szukam ludzkiej przychylności? Jeślibym ją jeszcze pozyskiwał, nie byłbym sługą Chrystusa” (Ga 1,10)

Tymczasem Leon XIV, niczym polityk, rozdaje puste obietnice, podczas gdy Liban tonie w bałwochwalstwie i przemocy.

Brak ekspiacji za świętokradztwa

Wizyta w miejscu eksplozji w porcie bejruckim (2020 r.) ograniczyła się do „modlitwy i pocieszenia” bez wezwania do zadośćuczynienia Bożej Sprawiedliwości. Gdzie postulaty publicznych procesji ekspiacyjnych, odprawiania Mszy świętych w intencji ofiar, czy nałożenia pokut? To milczenie wobec tragedii przypomina duchową martwotę zapowiedzianą w Apokalipsie:

„Znam twoje czyny: masz imię, które mówi, że żyjesz, a jesteś umarły” (Ap 3,1)

Fałszywa ekumenia zamiast jedności w prawdzie

Apel o „jedność pomimo różnorodności” to jawny atak na katolicką zasadę Extra Ecclesiam nulla salus. Jak czytamy w liście apostolskim Singulari quadam Piusa IX:

„Z największą pewnością wiary wierzymy, że poza Kościołem katolickim i apostolickim nikt nie może być zbawiony”

Tymczasem sekta posoborowa, poprzez „modlitwę z rodzinami ofiar” różnych wyznań, sankcjonuje indyferentyzm religijny – herezję potępioną w Quas Primas jako „odstępstwo od wiary” prowadzące do „zniszczenia społeczeństwa”.

Podsumowanie: kolejny krok ku apostazji

Wizyta Leona XIV w Libanie potwierdza tylko tragiczny stan sekty posoborowej, która:

1. Zamieniła Ewangelię na polityczny aktywizm (por. Pascendi św. Piusa X: „Moderniści zrównują religię z uczuciem”)

2. Zdradziła prześladowanych chrześcijan, legitymizując ich oprawców

3. Przemilczała konieczność nawrócenia niekatolików jako warunku pokoju

Jak prorokował Pius IX w Syllabusie: „Pokój Chrystusa w królestwie Chrystusa” pozostaje jedynym ratunkiem dla pogrążonego w chaosie świata. Libańczykom zaś należy przypomnieć słowa św. Piusa X:

„Jedynym celem Kościoła jest zbawienie dusz, reszta jest tylko środkiem”


Za artykułem:
Kard. Raï nadziei na impuls do zmian: Leon XIV nie przybył do Libanu „z pustymi rękami”
  (opoka.org.pl)
Data artykułu: 02.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: opoka.org.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.