Portal Catholic News Agency (3 grudnia 2025) relacjonuje wypowiedź „arcybiskupa” Juáreza Marquésa z Teresiny w Brazylii, który publicznie odrzucił tytuł Współodkupicielki przypisywany Najświętszej Marji Pannie. W wywiadzie dla lokalnej telewizji hierarcha stwierdził:
„Nie musimy mówić, że Marja jest Współodkupicielką, że Jezus potrzebuje Marji, aby zbawić ludzkość. (…) czyni się służebnicą swojego Syna, ale nie jest Współodkupicielką; jest teraz naszą orędowniczką”
Powołał się przy tym na dokument Mater Populi Fidelis wydany przez posoborową „Dykasterię Nauki Wiary”, który otwarcie dyskredytuje tradycyjne maryjne tytuły.
Teologiczny wandalizm w służbie modernistycznej rewolucji
Stanowisko „abpa” Marquésa stanowi jawną negację nie tylko powszechnej wiary katolickiej, ale i urzędowego nauczania papieży sprzed apostazji posoborowej. Św. Pius X w encyklice Ad diem illum (1904) nauczał, że „Marja współdziałała w dziele odkupienia rodzaju ludzkiego” (nr 14), zaś Pius XI w liście apostolskim Explorata res (1923) wskazywał: „Niepokalana Dziewica (…) współpracowała w dziele ludzkiego zbawienia”. Jak zauważył kard. Mercier: „Gdy Chrystus umierał na krzyżu, Marja współumarła w sercu” – co stanowiło powszechną wykładnię słów św. Pawła: „Współuczestnikami Jego cierpień” (Kol 1,24).
Stuletnie potwierdzenia Magisterium przeciwko sekciarskiej nowince
Bł. Pius IX w bulli Ineffabilis Deus (1854) określił Marję jako „przedziwną Współpracowniczkę” w odnowie nadprzyrodzonego życia, zaś Leon XIII w encyklice Iucunda semper (1894) pisał: „Ona z Chrystusem odkupiła rodzaj ludzki”. Pius XII w przemówieniu do pielgrzymów z Fatimy (1950) nazwał Ją „Współodkupicielką rodzaju ludzkiego”. Jak zauważył św. Alfons Liguori: „Bóg dał światu Odkupiciela, ale razem z Nim dał nam Pośredniczkę” (Chwała Maryi, rozdz. 1).
Filozoficzne korzenie błędu: naturalizm i protestancka infiltracja
Argumentacja Marquésa („Jezus nie potrzebuje Marji”) opiera się na heretyckim dualizmie, który oddziela wszechmoc Bożą od ustanowionego przez Niego porządku współdziałania łaski. To echo protestanckiej zasady solus Christus, potępionej przez Sobór Trydencki (sesja VI, kan. 7). Jak nauczał św. Bernard: „Bóg chciał, byśmy wszystko otrzymywali przez ręce Marji” (Homilia super Missus est).
Rzekomy „arcybiskup” posługuje się przy tym semantycznym szalbierstwem, przeciwstawiając „służebnicę” „współodkupicielce”, podczas gdy dogmatyczna definicja soboru efeskiego (431) nazywająca Marję Theotokos (Bożą Rodzicielką) stanowi fundament Jej współudziału w ekonomii zbawienia. Jak pisał św. Jan Damasceński: „Nie byłaby prawdziwie Matką Boga, gdyby nie współdziałała w sposób wyjątkowy w tajemnicy Odkupienia” (De fide orthodoxa, III, 12).
Dokument „Dykasterii” jako narzędzie dechrystianizacji
Przywoływany dokument Mater Populi Fidelis stanowi kolejny element systemowego niszczenia kultu maryjnego przez posoborową sekcję. Już Paweł VI w przemówieniu z 21 listopada 1964 roku usunął z tekstu Lumen Gentium tytuł „Pośredniczki wszystkich łask”, co kard. Alfredo Ottaviani skomentował: „To triumf protestantyzmu w łonie Kościoła”.
W świetle encykliki Pascendi św. Piusa X (1907) takie działania stanowią klasyczny przejaw modernizmu, gdzie „wiara została zredukowana do subiektywnego poczucia” (nr 7), a dogmaty poddaje się „ewolucji odpowiadającej potrzebom czasu” (nr 13). Jak ostrzegał św. Pius X: „Moderniści wdzierają się do Kościoła nie po to, by wyznawać wiarę, lecz by ją niszczyć” (nr 40).
Schizmatyckie konsekwencje wypowiedzi
Według kanonu 1325 §2 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, publiczne zaprzeczanie prawdom wiary powszechnie nauczanym (jak współodkupieńcza rola Marji) stanowi przestępstwo herezji, za które automatycznie nakłada się ekskomunikę (kan. 2314 §1). Jak zauważył św. Robert Bellarmin: „Ktokolwiek neguje pośrednictwo Marji, neguje konsekwencje Wcielenia” (De controversiis, Tom IV).
Wierni katolicy w Brazylii i na świecie powinni odrzucić tę bluźnierczą naukę i trwać przy niezmiennym depozycie wiary, gdzie – jak ujął św. Ludwik Maria Grignion de Montfort – „Marja jest konieczna Bogu (…) jako pośredniczka naszego zbawienia” (Traktat o prawdziwym nabożeństwie, nr 39).
Za artykułem:
Mary is the servant of her son, but not co-redemptrix, Brazilian archbishop says (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 03.12.2025
