Cytowany artykuł z portalu eKAI (4 grudnia 2025) relacjonuje współczesne przejawy tradycji kalendarzy adwentowych. Z niepokojem odnotowuje wypieranie religijnego przesłania przez „czekoladki i pralinki”, jednak równocześnie legitymizuje modernistyczne wypaczenia jako „rozwój tradycji”. Pod płaszczykiem neutralnego opisu kryje się akceptacja duchowej degrengolady.
Komercjalizacja jako symptom apostazji
Przyznając, że „religijne przesłania są coraz silniej wypierane przez komercję”, autorzy nie formułują żadnego ostrzeżenia doktrynalnego. Tymczasem Sobór Trydencki w dekrecie De invocatione, veneratione et reliquiis Sanctorum, et sacris imaginibus (1563) jasno potępił wszelkie przejawy sprowadzania rzeczy świętych do poziomu świeckich rozrywek. Redukcja Adwentu – okresu pokuty i oczekiwania na Sąd Ostateczny – do konsumpcyjnej zabawy z „okienkami” wprost narusza kanon 1251 Kodeksu Prawa Kanonicznego (1917), nakazujący post jakościowy w dni pokutne.
„W wielu diecezjach niemieckiego obszaru językowego pielęgnowany jest także zwyczaj otwierania «okien adwentowych». […] Po wieczornym nabożeństwie wierni idą do domu, w którym ma być otwarte kolejne okno”
„Nabożeństwo wieczorne” w strukturach posoborowych to najczęściej zdesakralizowane zgromadzenie z posoborowymi „modlitwami powszechnymi”, pozbawione charakteru ekspiacyjnego. Brak jakiejkolwiek wzmianki, by owe spotkania obejmowały modlitwę o nawrócenie grzeszników czy błaganie o odwrócenie kar za apostazję narodów – co stanowiło istotę tradycyjnych rorat. Zamiast tego – „grzane wino i pierniczki”, co bardziej przypomina protestanckie Weihnachtsmarkt niż katolicką pobożność.
Gengenbach: świątynia sztuki zastępuje Kościół
Opisywane „słynne okna adwentowe” w Gengenbach to jawne bałwochwalstwo:
„Okna ratusza […] ozdobiono m.in. 24 motywami prac Marca Chagalla, […] Andy Warhola. […] aktorzy czytają fragmenty literatury […] połączone z inscenizacjami teatralnymi”
Któż nie pamięta słów św. Piusa X w encyklice Pascendi Dominici gregis (1907): „Moderniści […] usiłują wprowadzić do kościołów teatralne przedstawienia”? Zamiana liturgicznego oczekiwania na paruzję w spektakl dla „60 tys. turystów” to tryumf ducha świata nad Duchem Świętym. Wspomniany Marc Chagall – malarz żydowski gloryfikujący talmudyczną mistykę – oraz Andy Warhol – piewca konsumpcjonizmu – stają się nowymi „ewangelistami” neo-kościoła.
Fałszowanie historii liturgii
Artykuł wspomina o ustaleniu czterotygodniowego Adwentu przez Piusa V w 1570 roku, lecz pomija kluczowy kontekst:
„Obowiązujący do dziś czas Adwentu […] wprowadził w 1570 roku papież Pius V”
Milczenie o bulli Quo primum tempore jest symptomatyczne. To Pius V ustanowił nie tylko ramy czasowe, ale nade wszystko niezmienną liturgię okresu adwentowego, z charakterystycznymi oracjami, prefacjami i ceremoniałami wyrażającymi eschatologiczną powagę. Tymczasem posoborowa „reforma” kalendarza z 1969 roku zlikwidowała post adwentowy, usunęła antyfony „O” i zredukowała Adwent do „radości oczekiwania” – co otworzyło drogę do obecnej komercjalizacji.
Teologiczne bankructwo
Całość tekstu emanuje duchem aggiornamento – dostosowania wiary do świata. Brak choćby śladu odniesienia do słów Chrystusa: „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie” (Mt 24,42 Wlg). W tradycyjnym katolicyzmie Adwent był czasem:
- Podjęcia dodatkowych praktyk pokutnych (kan. 1251 KPK 1917)
- Ograniczenia hucznych zabaw (kan. 1268 §1 KPK 1917)
- Codziennej medytacji nad Czterema Ostatecznymi Rzeczami (śmierć, sąd, niebo, piekło)
Dzisiejsze „otwieranie okienek” z czekoladkami i przedstawieniami teatralnymi to nie niewinna tradycja, lecz znak czasu – spełnienie proroctwa Piusa XI z encykliki Quas primas (1925): „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw […] zburzone zostały fundamenty pod […] władzą”. Komercjalizacja Adwentu jest logicznym owocem usunięcia Chrystusa Króla z życia społecznego.
Zamiast tępić te przejawy apostazji, struktury okupujące Watykan legitymizują je jako „rozwój tradycji”. Tym samym potwierdzają swe odstępstwo od wiary katolickiej – wiernej niezmiennemu depozytowi przekazanemu przez Piusa V, Piusa X i innych prawowitych papieży.
Za artykułem:
04 grudnia 2025 | 12:30Otwieramy „okna” adwentowych kalendarzyW wielu krajach rozpowszechnione są kalendarze adwentowe. Dziś można je spotkać w najróżniejszych formach, ale początkowo służyły wyłączni… (ekai.pl)
Data artykułu: 04.12.2025
