Portal LifeSiteNews informuje, że Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) opublikowała wytyczne postulujące „bezpłatny i łatwy dostęp” do procedury in vitro, obejmujący osoby w „związkach jednopłciowych i różnorodnych płciowo”. Dokument zatytułowany „pierwsze globalne wytyczne dotyczące niepłodności” wprowadza ideologiczny język „równości płci” i „praw reprodukcyjnych”, całkowicie pomijając etyczne i antropologiczne implikacje destrukcji ludzkich embrionów.
W komunikacie prasowym WHO stwierdza:
„Wdrożenie powinno być zgodne z kompleksowymi, opartymi na prawach podejściami do zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego – w tym opieki związanej z płodnością – które umożliwiają ludziom podejmowanie świadomych, indywidualnych decyzji dotyczących tego, czy i kiedy mieć dzieci”.
Dr Pascale Allotey, kierująca departamentem WHO, deklaruje:
„Zapobieganie i leczenie niepłodności musi być oparte na równości płci i prawach reprodukcyjnych. Umożliwienie ludziom podejmowania świadomych wyborów dotyczących ich życia reprodukcyjnego jest imperatywem zdrowotnym i kwestią sprawiedliwości społecznej”.
Demoniczna redukcja prokreacji do technokratycznego procesu
Postulowany przez WHO „dostęp do in vitro” stanowi jawną kontynuację kultury śmierci, której fundamenty Pius XI demaskował już w encyklice Casti Connubii (1930): „Wszelkie próby oddzielenia celu małżeństwa od jego naturalnego związku z przekazywaniem życia stanowią zamach na samą istotę ludzkiej godności”. Dokument WHO całkowicie ignoruje katolicką naukę o nierozerwalnym związku unitatis et prolis – jedności małżeńskiej i przekazywania życia, redukując prokreację do technicznego procesu produkcji dzieci na żądanie.
Wytyczne WHO sankcjonują:
- Systematyczne niszczenie embrionów ludzkich (szacowane na 250 milionów od 1978 r.)
- Intencjonalne pozbawianie dzieci prawa do biologicznych rodziców poprzez „donację” gamet i surogację
- Uznanie homoseksualnych i „genderowo różnorodnych” związków za równoprawne środowiska wychowawcze
Ideologia gender jako narzędzie dekonstrukcji rodziny
WHO wprowadza pojęcie „związków różnorodnych płciowo”, co stanowi bezpośrednie odrzucenie prawa naturalnego i biblijnego porządku stworzenia: „Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę” (Rdz 1,27). To rewolucyjne określenie jest częścią szerszej strategii mającej na celu:
- Zastąpienie komplementarności płciowej teorią płynnej tożsamości
- Legitymizację homoseksualnego „rodzicielstwa” poprzez celowe sieroctwo dzieci
- Przekształcenie macierzyństwa w towar na rynku usług reprodukcyjnych
Samantha DeLoach z organizacji Them Before Us słusznie zauważa:
„In vitro jest budowane na tworzeniu i niszczeniu ludzkich embrionów. Kiedy WHO zaleca zwiększenie dostępu do in vitro, pośrednio popiera system, w którym niezliczone dzieci nigdy nawet nie mają szansy się urodzić”.
Należy jednak podkreślić, że jej argumentacja – choć słuszna w aspekcie praw dziecka – nie sięga sedna problemu: samo in vitro stanowi grzech przeciwko naturze i celowi małżeństwa, niezależnie od późniejszych losów embrionów.
Katolicka odpowiedź na kulturną rewolucję
Kościół Katolicki od zawsze nauczał, że „żadna ludzka władza nie może przyznać prawa do czegoś, co z natury jest bezprawne” (Pius XII, Allocutio do położników, 1951). W obliczu tej nowej formy totalitaryzmu biomedycznego, przypominamy niezmienne zasady:
- Prokreacja musi pozostawać owocem małżeńskiego współżycia, wykluczając jakąkolwiek interwencję techniczną zastępującą akt małżeński (Donum vitae, Kongregacja Nauki Wiary, 1987 – dokument ważny doktrynalnie, choć wydany po 1958)
- Każde ludzkie życie zaczyna się od poczęcia i posiada nienaruszalną godność (Humani generis, Pius XII, 1950)
- Małżeństwo jako sakrament łączy nierozerwalnie jedność oblubieńczą z otwartością na życie (Arcanum divinae sapientiae, Leon XIII, 1880)
Organizacje takie jak WHO, promujące kulturę śmierci pod płaszczykiem „praw reprodukcyjnych”, realizują w istocie plan opisany w Syllabusie błędów Piusa IX (1864): „Człowiek może w zachowaniu jakiejkolwiek religii znaleźć drogę wiecznego zbawienia” (potępiony błąd nr 16). Tym samym odcinają się od źródła wszelkiego prawa – Boga Stwórcy, którego królewską władzę nad narodami ogłaszał Pius XI w encyklice Quas primas (1925).
Duchowa odpowiedź na kryzys antropologiczny
Walka z tym nowym barbarzyństwem wymaga nie tylko sprzeciwu instytucjonalnego, ale przede wszystkim odnowy życia sakramentalnego i przywrócenia publicznego panowania Chrystusa Króla. Jak nauczał św. Pius X: „Wszystkie nadzieje odrodzenia społeczeństwa są płonne, dopóki Chrystus nie odzyska swego miejsca w rodzinach i państwach”. Tylko powrót do integralnej doktryny katolickiej może zatrzymać tę demoniczną rewolucję wymierzoną w samo serce cywilizacji chrześcijańskiej.
Za artykułem:
WHO demands IVF for homosexuals, people in ‘gender-diverse relationships’ (lifesitenews.com)
Data artykułu: 03.12.2025
