Portal Opoka relacjonuje wystąpienie prof. Andrzeja Nowaka podczas premiery VII tomu „Dziejów Polski”, w którym historyk nazwał „potworną” nowelizację Prawa oświatowego przyjętą przez Sejm. Nowak zaapelował do prezydenta Karola Nawrockiego o zawetowanie ustawy, argumentując, że zmiany „całkowicie pozbawią kolejne pokolenia Polaków jakichkolwiek elementów patriotycznych”. W artykule przywołano analogię do działalności arcybiskupa Jakuba Świnki, który w XIII w. przeciwdziałał germanizacji poprzez krzewienie języka polskiego. Autorzy portalu powołują się również na stanowisko Koalicji na rzecz Obrony Polskiej Szkoły, ostrzegającej przed redukcją szkół do „placówek opiekuńczych” oraz eliminacją klasyki literatury, w tym „Pana Tadeusza”.
Naturalistyczna utopia „dobrostanu” versus katolicka wizja wychowania
Przyjęta przez Sejm reforma, zwana „Kompasem Jutra”, usuwa z definicji podstawy programowej obowiązkowe treści nauczania, zastępując je mglistym pojęciem „rozwoju kompetencji społecznych”. Jak trafnie zauważa prof. Nowak, prowadzi to do odpolszczenia uczniów, jednakże analizowany artykuł pomija fundamentalny wymiar duchowy tego procesu.
„Podstawówki, licea i technika staną się w ten sposób «placówkami opiekuńczymi», w których nie będzie przekazywana rzetelna wiedza”
To „opiekuńcze” podejście jest symptomatyczne dla modernistycznej antropologii, redukującej człowieka do wymiaru biologiczno-społecznego. Tymczasem już Pius XI w encyklice Divini Illius Magistri (1929) podkreślał: „Pierwszym i bezpośrednim celem wychowania jest współdziałanie z łaską Bożą w uformowaniu prawdziwego i doskonałego chrześcijanina”. Usunięcie patriotyzmu z edukacji stanowi jedynie wstęp do eliminacji nadprzyrodzonej perspektywy wychowawczej, co doskonale wpisuje się w program laickiego humanizmu promowanego przez posoborowe struktury.
Milczenie o katolickich korzeniach patriotyzmu
Artykuł cytuje wprawdzie przykład abp. Świnki, który „nauczał języka polskiego każdego, kto do kościoła przychodził”, lecz pomija kluczowy fakt: polskość była nierozerwalnie związana z katolicyzmem. Jak przypominał św. Pius X w liście apostolskim E supremi (1903): „Zadaniem Naszym jest nie tyle rządzić, co […] przywrócić panowanie Jezusa Chrystusa”. Tymczasem współczesna „troska o język” w wydaniu reformatorów jest pozbawiona odniesienia do Regnum Christi, stając się pustym folklorem.
Nieprzypadkowo w materiale brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Roli katolickiej nauki społecznej w kształtowaniu postaw obywatelskich
- Konieczności wychowania młodzieży w duchu encykliki Quas Primas Piusa XI o królewskiej godności Chrystusa
- Niezbywalnym prawie rodziców do wychowania dzieci zgodnie z zasadami wiary (kanon 1113 Kodeksu Prawa Kanonicznego 1917)
Fałszywa dychotomia: „postęp” versus „zacofanie”
Retoryka reformatorów oświaty, choć w artykule nie cytowana wprost, wyziera z przywołanego określenia „Kompas Jutra”. To typowy chwyt modernistycznej propagandy, sugerujący, że tradycyjne modele edukacji są „anachroniczne”. Tymczasem już w Syllabusie błędów (1864) Pius IX potępił tezę, że „Kościół nie może pochwalać postępu nauk przyrodniczych i teologii” (punkt 57).
Prof. Nowak słusznie wskazuje na zagrożenie ze strony „odpolszczającej” reformy, lecz jego argumentacja ogranicza się do poziomu narodowego, nie siegając do ultima ratio katolickiej kontrrewolucji. Jak przypominał Leon XIII w Immortale Dei (1885): „Państwa nie mogą bez zbrodni zachowywać się tak, jak gdyby Bóg wcale nie istniał, albo odrzucać religię jako obcą i niepotrzebną”.
Demaskacja ideologicznych korzeni reformy
Przywołana w materiale „Reforma26” stanowi element szerszego projektu inżynierii społecznej, którego celem jest:
- Zniszczenie tożsamości opartej na triadzie: Bóg-Honor-Ojczyzna
- Wyeliminowanie katolickiego dziedzictwa z przestrzeni publicznej
- Przygotowanie gruntu pod globalistyczny model „obywatela świata”
Nie przypadkiem jednym z filarów reformy ma być „wdrażanie zasad zrównoważonego rozwoju” – współczesnej wersji masońskiego hasła „Liberté, Égalité, Fraternité”. Już w 1884 r. Święte Oficjum w dekrecie Humanum genus ostrzegało, że masoneria dąży do „obalenia całego porządku religijnego i społecznego, jaki chrześcijaństwo wprowadziło, i zastąpienia go nowym porządkiem według własnych idei”.
Bierność „katolickich” autorytetów wobec apostazji
Artykuł budzi szczególny niepokój milczeniem na temat roli tzw. duchowieństwa w procesie demontażu katolickiej edukacji. Gdyby reforma była realizowana w prawdziwie katolickim państwie, biskupi exkomunikowaliby jej autorów za naruszenie praw Bożych. Tymczasem struktury posoborowe ograniczają się do mglistych „apeli” i „dialogu”, co potwierdza ich apostazję.
Jak trafnie zauważył św. Robert Bellarmin: „Papież, który jest jawnym heretykiem, przestaje sam w sobie być Papieżem i głową” (De Romano Pontifice). Ta zasada odnosi się także do „biskupów”, którzy milcząc wobec niszczenia katolickiego dziedzictwa, stają się współwinnych duchowej destrukcji narodu.
Jedyna droga naprawy: Restauracja Królestwa Chrystusowego
Przeciwstawienie się „Reformie26” wymaga nie tylko prezydenckiego weta, ale fundamentalnego nawrócenia narodu do zasad katolickich. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas (1925): „Nie będzie nadziei trwałego pokoju między narodami, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”.
Dopóki polska szkoła nie wróci do:
- Nauczania historii przez pryzmat Dei gesta per Polonos
- Kształtowania charakterów w oparciu o cnoty kardynalne i teologalne
- Uznania Magisterium Kościoła za najwyższy autorytet w kwestiach moralnych
– wszelkie „reformy” będą jedynie przyspieszać proces dechrystianizacji. Jak przypominał św. Pius X: „Jedynym celem Kościoła jest czynić ludzi świętymi, ponieważ tylko w ten sposób mogą zbawić swoje dusze” (encyklika Editae saepe).
Za artykułem:
Prof. Andrzej Nowak apeluje do prezydenta o zawetowanie ustawy oświatowej (opoka.org.pl)
Data artykułu: 04.12.2025
