Portal eKAI relacjonuje uroczystość z 6 grudnia 2025 w bydgoskiej „katedrze”, gdzie pod przewodnictwem „biskupa” Krzysztofa Włodarczyka odbył się tzw. odpust ku czci św. Mikołaja. Całość stanowi modelowy przykład głębokiej degeneracji doktrynalnej i liturgicznej struktur posoborowych.
Teologiczna profanacja odpustu
Sam termin „odpust katedralny” użyty w kontekście posoborowym to czyste nadużycie. Jak nauczał Benedykt XIV w konstytucji „Redemptoris”, odpust jest „darowizną z skarbca zadośćuczynień Chrystusa i Świętych” ściśle związaną z rozgrzeszeniem sakramentalnym i zadośćuczynieniem za grzechy. Tymczasem relacja nie wspomina o żadnych warunkach wymaganych do uzyskania odpustu (spowiedź, komunia, modlitwa według intencji Ojca Świętego), redukując go do świeckiej celebracji „dobroci”.
„Mimo, że współczesny świat stara się zeświecczyć postać świętego Mikołaja, to jednak pozostaje on sztandarową postacią chrześcijańskiego dobra”
To zdanie „ks. kanonika” Karola Glesmera demaskuje modernistyczną metodę: zastąpienie cultus latriae (cześci należnej Bogu) i duliae(cześci świętych) naturalistycznym humanitaryzmem. Św. Mikołaj został sprowadzony do roli „symbolu dobroci”, podczas gdy jego prawdziwa chwała polega na heroiczności cnót teologalnych i uczestnictwie w chwale niebieskiej (Ap 7,9-17).
Ekumeniczna zdrada nicejskiego wyznania
Szczególnie obrzydliwa jest próba wykorzystania Świętego Biskupa z Miry do promocji ekumenicznej herezji:
„Mówiąc za świętym Janem Pawłem II, ksiądz kanonik przypomniał, że Mikołaj (…) jest i tym, który łączy chrześcijan Wschodu i Zachodu”
To jawne kłamstwo historyczne! Św. Mikołaj był żarliwym obrońcą nicejskiego homoousios, potępiającym arian na Soborze w 325 r. Jak odnotował św. Ambroży w De Fide, Święty Biskup „przeciwko bezbożnym heretykom wystąpił z gorliwością Apostoła”. Tymczasem „homilia” Glesmera przemilcza tę rzeczywistość, by forsować potępioną przez Piusa XI ideę „pojednania między wyznaniami” (enc. Mortalium animos).
Profanacja sakramentalnej godności
Ceremonia wręczania nominacji w „Kapitule Katedralnej” to kpina z prawdziwej teologii święceń:
- „Biskup” Włodarczyk – konsekrowany w nowym rycie święceń (Paul VI, Pontificalis Romani) – nie posiada ważnej sukcesji apostolskiej według nauczania Leona XIII (enc. Apostolicae curae)
- „Nominacje” prepozyta, penitencjarza i dziekana są nieważne, gdyż wymagają łączności z autentycznym Magisterium (can. 145 §1 KPK 1917)
- Sam tytuł „kanonik gremialny” w strukturze bez ważnie konsekrowanego biskupa to teatralna farsa
Wymowna jest też terminologiczna degradacja świątyni nazwanej „fara” – protestanckie określenie świadczące o utracie sakralnego charakteru miejsca.
Milczenie o kulcie prawdziwym
Cała relacja przemilcza istotę kultu świętych opisaną w konstytucji De invocatione sanctorum Soboru Trydenckiego (sesja XXV):
- Brak wezwania do naśladowania heroicznych cnót Świętego
- Żadnej wzmianki o jego obronie dziewictwa konsekrowanego (wg Vita per Michaelem ocalił trzy siostry przed hańbą)
- Pominięcie cudów potwierdzających świętość (np. wskrzeszenie trzech młodzieńców uciętych przez rzeźnika – Legenda Aurea)
Zamiast tego mamy redukcję do „symbolu dobroci” w stylu Świętego Mikołaja z Coca-Coli.
Podsumowanie: Teatr pustych gestów
Bydgoska uroczystość to modelowy przykład posoborowej profanacji:
- Odpust pozbawiony teologii zadośćuczynienia
- Święty zredukowany do ekumenicznego maskotki
- „Sakramenty” i „święcenia” w nieważnych strukturach
Jak pisał św. Pius X w Pascendi, moderniści „z religii czynią sentyment, z dogmatów – symbole”. W świetle niezmiennego Magisterium, jedyną właściwą odpowiedzią jest całkowite odrzucenie tej farsy i powrót do prawdziwego kultu w rycie trydenckim – gdzie św. Mikołaj czczony jest jako Defensor Fidei Catholicae, nie zaś jako ekumeniczny klaun.
Za artykułem:
06 grudnia 2025 | 18:40Odpust katedralny ku czci św. Mikołaja w Bydgoszczy (ekai.pl)
Data artykułu: 06.12.2025
