Portal Catholic News Agency relacjonuje, że profil uzurpatora watykańskiego Roberta Prevosta, występującego pod imieniem „Leona XIV”, znalazł się wśród najczęściej przeglądanych haseł na Wikipedii w 2025 roku. Jego wybór na przywódcę sekty posoborowej po śmierci bergoglio (Franciszka) stał się czwartym najpopularniejszym zapytaniem w wyszukiwarce Google. Wikimedia Foundation wskazuje, że ruch na stronach związanych z „pontyfikatem” Prevosta osiągnął „około 800 000 odsłon na sekundę”, co stanowi „sześciokrotność normalnego ruchu”. Sekta posoborowa kontynuuje swój medialny spektakl, całkowicie odwracając uwagę od zbawczego przesłania Krzyża.
Kult osobowości jako substytut wiary
Obsesyjne śledzenie statystyk popularności przywódców sekty posoborowej demaskuje jej prawdziwy charakter – instytucji świeckiej, nastawionej na budowę kultu jednostki zamiast głoszenia jedynej prawdziwej Wiary. Pius XI w encyklice Quas Primas nauczał: „Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Tymczasem struktury okupujące Watykan promują religijność opartą na ludzkim uznaniu, gdzie sukces mierzy się liczbą kliknięć, a nie liczbą nawróconych dusz.
„Plenty of people also came to learn more about Francis’ life, too”
To zdanie doskonale oddaje duchową pustkę posoborowego projektu. W miejsce pogłębionej katechezy – plotkarskie zainteresowanie życiorysami uzurpatorów. W miejsce modlitwy za heretyckich przywódców – celebracja ich „osiągnięć”. W miejsce obrzydzenia dla apostazji – statystyki odwiedzin stron internetowych.
Teologiczna nicość „pontyfikatu”
Sedewakantystyczna analiza musi przypomnieć niezmienne zasady katolickiej eklezjologii. Św. Robert Bellarmin w dziele De Romano Pontifice precyzuje: „Piąta prawdziwa opinia jest taka, że Papież, który jest jawnym heretykiem, przestaje sam w sobie być Papieżem i głową”. Skoro zaś struktury posoborowe od 1958 roku systematycznie nauczają herezji (wolność religijna, ekumenizm, ewolucja dogmatów), żaden z ich przywódców nie może rościć pretensji do sukcesji apostolskiej. Bulla Pawła IV Cum ex Apostolatus Officio stanowi nieodwołalnie: „jeśli kiedykolwiek w jakimkolwiek czasie okaże się, że (…) Rzymski Papież (…) odstąpił od Wiary Katolickiej lub popadł w jakąś herezję: promocja lub wyniesienie (…) będą nieważne, nieobowiązujące i bezwartościowe”.
Prevost – podobnie jak jego poprzednicy – publicznie głosił herezje (m.in. podczas „synodu o synodalności”), więc jego „wybór” jest kanoniczną fikcją. Wikipedia i Google promują zatem nie „następcę Piotra”, ale kolejnego funkcjonariusza globalistycznej rewolucji antykościelnej.
Śmierć bergoglio jako rytuał przejścia
Relacja portalu ujawnia symptomatyczny szczegół: „jednym ze zgonów, które wywarły największy wpływ w 2025 roku, była śmierć papieża Franciszka, którego wspominano jako +pierwszego Latynosa, który został papieżem+”. To jawna idolatria! Katolicka teologia uczy, że śmierć każdego człowieka winna budzić refleksję nad sądem ostatecznym, a nie laickie wspomnienia o „pierwszym Latynosie”.
W strukturze sekty posoborowej śmierć bergoglio i wybór Prevosta stały się rytuałem mediokracji – widowiskiem zastępującym prawdziwą żałobę Kościoła za apostatą. Zamiast modlitw o nawrócenie grzesznika – puste statystyki odwiedzin. Zamiast rachunku sumienia – celebracja „dziedzictwa”.
Naturalizm jako zasada działania
Cała narracja portalu Catholic News Agency zbudowana jest na przesłankach czysto naturalistycznych. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Stanie łaski „zmarłego” bergoglio
- Niebezpieczeństwie świętokradzkiej „komunii” przyjmowanej pod jego przywództwem
- Obowiązku modlitwy za apostatów
- Teologicznym statusie sekty posoborowej jako synagogi szatana
To milczenie jest wymowne. Jak zauważył św. Pius X w dekrecie Lamentabili sane exitu: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia, zarówno co do pojęcia, jak i co do rzeczywistości, są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” – właśnie taką modernistyczną logiką kieruje się omawiany artykuł.
Antyewangelia mediów cyfrowych
Chwalenie się rekordami odwiedzin na Wikipedii i Google to kwintesencja posoborowego zwiedzenia. Chrystus ostrzegał: „Biada wam, gdy wszyscy ludzie dobrze o was mówić będą; albowiem tak samo ojcowie ich czynili fałszywym prorokom” (Łk 6,26). Prawdziwy Kościół katolicki zawsze budził światowy sprzeciw, a nie aplauz mediów. Jak przypominał Pius XI w Quas primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw (…) zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą, gdyż usunięto główną przyczynę, dlaczego jedni mają prawo rozkazywać, drudzy zaś mają obowiązek słuchać”.
Fakt, że sekta posoborowa cieszy się uznaniem świata, stanowi najdobitniejsze potwierdzenie jej apostazji. „Jeżeli świat was nienawidzi, wiedzcie, że Mnie wpierw znienawidził” (J 15,18) – te słowa Zbawiciela nie dotyczą modernistycznej pseudostruktury, która zbudowała swój sukces na zdradzie Ewangelii.
Za artykułem:
Pope Leo XIV among the most viewed and searched on Wikipedia and Google in 2025 (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 05.12.2025
