Portal LifeSiteNews (6 grudnia 2025) informuje o dokumencie niemieckiej „konferencji biskupiej” pod tytułem „Stworzeni, odkupieni i kochani: Widzialność i uznanie różnorodności tożsamości seksualnych w szkole”, który nakazuje katolickim placówkom oświatowym akceptację tzw. „różnorodności tożsamości seksualnych”. Tekst, opublikowany 30 października 2025 pod przewodnictwem „arcybiskupa” Georga Bätsinga, wprost zaleca:
„Różnorodność tożsamości seksualnych jest faktem” oraz że nauczyciele mają przedstawiać katolicką moralność seksualną jako „kwestie sporne”, pozostawiając uczniom swobodę kształtowania własnych osądów.
Teologiczny zamach na antropologię chrześcijańską
Jak zauważa socjolog Gabriele Kuby w wywiadzie dla The Academy Review, dokument stanowi logiczną kontynuację tzw. „Drogi Synodalnej” (2019-2023) – rewolucyjnego projektu mającego na celu „przekształcenie” doktryny katolickiej w duchu gender ideology. Wbrew niezmiennemu nauczaniu Kościoła, które potępia wszelkie „akty nieczystości przeciw naturze” (Katechizm Rzymski, § 185), „biskupi” forsują:
- Uznanie homoseksualizmu za „wrodzony i moralnie neutralny”
- Legitymizację jakichkolwiek związków seksualnych pod płaszczykiem „miłości”
- Wprowadzenie „błogosławieństw” dla par sodomickich
- Normalizację „różnorodności płciowej”, włącznie z „wyświęcaniem” osób określających się jako „transpłciowe”
Jak przypomina Quas Primas Piusa XI, „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi”, co oznacza obowiązek podporządkowania wszelkich sfer życia – w tym edukacji – prawu Bożemu. Tymczasem dokument niemiecki jawnie „przeciwstawia się królewskiej władzy Chrystusa”, redukując moralność do subiektywnych preferencji.
Zdrada pasterzy i milczenie Rzymu
Zgodnie z kanonem 188.4 Kodeksu Prawa Kanonicznego (1917), „każdy urząd staje się wakujący na mocy samego faktu publicznego odstępstwa od wiary katolickiej”. Jak wykazał św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice, „jawny heretyk nie może być Papieżem ani członkiem Kościoła”. Analogicznie, „biskupi” propagujący sodomię:
- Publicznie zaprzeczają VI i IX przykazaniu
- Odrzucają naukę o grzechu wołającym o pomstę do nieba (Rdz 19,1-29)
- Podważają dogmat o celibacie duchownych (Sobór Laterański II, kan. 6)
Mimo to struktury posoborowe nie podjęły żadnych działań dyscyplinarnych. Jak słusznie zauważa Kuby, antypapież Franciszek ograniczył się do potępienia „Drogi Synodalnej” jedynie w kwestii władzy, „nigdy nie wypowiadając słowa” przeciwko jej zgubnym tezom moralnym. To milczenie stanowi de facto przyzwolenie na destrukcję wiary.
Ofiary ideologicznego szaleństwa
Kuby trafnie identyfikuje „historyczną zbrodnię” medycznej i chirurgicznej „tranzycji” nieletnich, która prowadzi do:
- Zwiększonej depresji i samobójstw wśród młodzieży
- Przymusowego odbierania dzieci rodzicom sprzeciwiającym się ideologii gender
- Erozji prawa naturalnego, które – jak przypomina Pius IX w Quanta cura – „jest niezmienne i wieczne”
Paradoksalnie, jak zauważa socjolog, niemieckie władze cywilne – znane z prześladowania katolików – „zwalniają szkoły muzułmańskie z obowiązku promowania +różnorodności+” z obawy przed przemocą. Tymczasem „duchowni” posoborowi, powołani do męstwa, ulegają rewolucji bez walki.
Światło w ciemności: powrót do niezmiennej Tradycji
W sytuacji, gdy struktury posoborowe stały się „synagogą szatana” (Ap 2,9), jedynym rozwiązaniem pozostaje:
- Całkowite odrzucenie fałszywego ekumenizmu i „reform” Vaticanum II
- Powrót do Mszy Świętej Wszechczasów jako jedynej ważnej Ofiary przebłagalnej
- Odrzucenie sakramentów udzielanych przez nieważnie wyświęconych „duchownych”
Jak przypomina Lamentabili sane exitu Piusa X (1907), modernizm to „synteza wszystkich herezji”. Niemiecki kryzys nie jest izolowanym przypadkiem, ale logicznym owocem soborowej rewolucji. Nadzieja zaś – jak podkreśla Kuby – leży jedynie w „żyjącym Chrystusie” i wiernych trwających przy niezmiennym depozycie wiary.
Za artykułem:
German Catholic bishops’ new document on ‘sexual diversity’ in schools signals deep spiritual crisis (lifesitenews.com)
Data artykułu: 06.12.2025
