Portal eKAI (7 grudnia 2025) relacjonuje konflikt między strukturami neo-kościoła a grupą określaną jako „Słudzy Świętej Rodziny” z Colorado Springs. Według informacji, „ks.” Anthony Ward został rzekomo „ekskomunikowany” za nielegalną konsekrację biskupią bez zgody „papieża”, na co odpowiedział oskarżeniem władz kościelnych o „herezję” i „wolnomularstwo”.
Teatr wzajemnych ekskomunik w czasach apostazji
W opisywanym przez posoborowy portal incydencie objawia się całkowite bankructwo doktrynalne struktury okupującej Watykan. Jak czytamy w doniesieniu:
„Konsekracja biskupa bez mandatu papieskiego jest uznawana za niegodziwą i pociąga za sobą automatyczną ekskomunikę «latae sententiae» dla obu stron”.
Paradoksalnie, zarówno „biskup” Golka jak i „ks.” Ward działają w ramach tej samej schizmy posoborowej, która odrzuciła niezmienne prawa Boże. Kanon 953 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku stanowił jasno:
„Nikt nie może być ważnie konsekrowany na biskupa bez apostolskiego mandatu” (Codex Iuris Canonici 1917, can. 953)
Jednakże, aby konsekracja była ważna, wymaga się nie tylko formalnego „mandatu”, ale przede wszystkim prawowitej władzy konsekratorskiej i ważności święceń. Tymczasem w strukturze posoborowej:
- Święcenia kapłańskie po 1968 roku są nieważne z powodu zmienionej formy sakramentalnej (Pius XII, Sacramentum Ordinis)
- „Biskupi” konsekrowani w nowym rycie sami nie posiadają ważnych święceń
- Bergoglio i jego poprzednicy to antypapieże pozbawieni autorytetu po przyjęciu heretyckich doktryn Vaticanum II
Naturalistyczna farsa „kar kościelnych”
„Ekskomunika” ogłoszona przez „biskupa” Golki wobec Warda to przykład czysto humanistycznej gry władzy, pozbawionej nadprzyrodzonego charakteru. Jak trafnie zauważył św. Robert Bellarmin:
„Heretyk nie jest członkiem Kościoła, więc nie może być głową” (De Romano Pontifice, II, 30)
Skoro zaś „biskup” Golka uczestniczy w heretyckich praktykach Novus Ordo i głosi błędy Vaticanum II (wolność religijna, ekumenizm), sam podlega automatycznej ekskomunice na mocy kanonu 2314 Kodeksu z 1917 roku. Tym samym jego „karna władza” jest iluzoryczna.
Fałszywy dylemat: posoborowie kontra pseudo-tradycja
Grupa Warda wpada w tę samą pułapkę co lefebryści, przyjmując błędne założenie, jakoby struktura posoborowa zachowywała choćby szczątkową władzę kościelną. W przemówieniu do swych zwolenników Ward miał stwierdzić:
„Nie podporządkowałem się i nie podporządkuję rozkazom sądu kapturowego złożonego z heretyków, schizmatyków, wolnomularzy (…) spośród których większość biskupów (…) nie wierzy już w realną obecność naszego Pana (…) w Eucharystii”
Podczas gdy diagnoza o apostazji hierarchii jest słuszna, to brakuje konsekwentnego wniosku teologicznego. Jeśli struktura posoborowa jest heretycka (co jest prawdą), to:
- Jej „sakramenty” są nieważne lub wątpliwe
- Wszelkie jej „prawa” i „decyzje” pozbawione są mocy wiążącej
- „Ekskomuniki” są czysto teatralnymi gestami
Kryzys autorytetu jako owoc Vaticanum II
Cała sytuacja potwierdza słowa Piusa XI z encykliki Quas Primas:
„Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw (…) zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą, gdyż usunięto główną przyczynę, dlaczego jedni mają prawo rozkazywać, drudzy zaś mają obowiązek słuchać”
Opisana przez eKAI „Odnowa Eucharystyczna” amerykańskich „biskupów” to kolejne zaklinanie rzeczywistości przez tych, którzy sami zanegowali podstawy wiary w Ofiarę Mszy Świętej poprzez wprowadzenie protestancko-masońskiego Novus Ordo.
Duchowa pustka pseudo-katolickich grup
„Słudzy Świętej Rodziny”, choć formalnie odrzucający posoborowe nowinki, nie oferują prawowitej alternatywy, gdyż:
| Błąd | Konsekwencja |
|---|---|
| Uznawanie święceń posoborowych za ważne | Uczestnictwo w nieistniejącej sukcesji apostolskiej |
| Selekcjonowanie doktryny (np. odrzucenie „papieża”, ale przyjmowanie innych zmian) | Tworzenie własnej, subiektywnej wersji „katolicyzmu” |
| Brak łączności z rzeczywistymi katolickimi biskupami w ukryciu | Kontynuacja schizmy poprzez tworzenie równoległej pseudo-hierarchii |
Jak nauczał Sobór Watykański I:
„Święty Piotr ma wiecznych następców w prymacie nad Kościołem (…) Jeśli ktoś powie, że nie z ustanowienia Chrystusa Pana, to znaczy z prawa Bożego, św. Piotr ma wiecznych następców w prymacie nad całym Kościołem (…) niech będzie wyklęty” (Konst. dogm. Pastor Aeternus, kan. 1)
Prawowity Kościół katolicki trwa jedynie w tych, którzy zachowują integralność wiary przedsoborowej pod kierunkiem kapłanów z ważnymi święceniami, odrzucając całkowicie antykościół posoborowy.
Za artykułem:
07 grudnia 2025 | 00:10Lider schizmatyckiej grupy Sług Świętej Rodziny lekceważy ekskomunikę (ekai.pl)
Data artykułu: 07.12.2025
