Portal Opoka, powołując się na informację PAP MediaRoom z 8 grudnia 2025 roku, promuje książkę „Otyłość, Zdrowie, Zrównoważony Rozwój” jako pierwszą w Polsce interdyscyplinarną publikację dotyczącą problemu otyłości. Redaktorki dzieła – dr Anna Rulkiewicz i prof. Justyna Domienik-Karłowicz – koncentrują się na ekonomicznych aspektach otyłości, szacując jej roczne koszty dla polskiej gospodarki na 36 mld zł. Proponowane rozwiązania obejmują m.in. reformy systemowe, „aktywną urbanistykę”, mechanizmy fiskalne, rozwój cyfrowej medycyny oraz programy wellbeing w firmach.
Materialistyczna redukcja człowieka
Artykuł całkowicie pomija duchowy wymiar problemu otyłości, redukując człowieka do poziomu ekonomicznego trybika. Gdy dr Rulkiewicz stwierdza:
„Zdrowie to kapitał. A my właśnie bankrutujemy”
, ujawnia się utylitarystyczne podejście sprzeczne z katolicką antropologią. „Człowiek bowiem przenosi nieskończenie wszystkie dobra zewnętrzne całej przyrody” – nauczał Leon XIII w Rerum novarum (nr 33). Tymczasem autorzy traktują zdrowie jako inwestycję przynoszącą „6 euro zwrotu”, co stanowi jawne zaprzeczenie godności osoby ludzkiej.
Modernistyczne pomieszanie porządków
Postulowana „interdyscyplinarność” to w rzeczywistości synkretyzm ideologiczny, potępiony przez św. Piusa X w encyklice Pascendi: „Moderniści […] przyrodę i rzeczy nadprzyrodzone mieszają razem tak dalece, że niema między nimi różnicy” (nr 14). Łączenie architektury, ekonomii i medycyny cyfrowej w walce z otyłością przy całkowitym pominięciu wymiaru moralnego jest przejawem naturalizmu, który Pius IX potępił w Syllabusie błędów (pkt 57).
Inżynieria społeczna zamiast nawrócenia
Proponowane rozwiązania takie jak „aktywna urbanistyka” czy „mechanizmy fiskalne” zdradzają ducha socjalistycznej inżynierii społecznej. Gdy prof. Domienik-Karłowicz żąda:
„miast przyjaznych nie samochodom, ale aktywności fizycznej”
, w rzeczywistości propaguje kolektywistyczne podejście sprzeczne z zasadą pomocniczości. Pius XI w Divini Redemptoris ostrzegał: „Komunizm odrzuca wszelką autonomię i indywidualizm” (nr 29), co doskonale oddaje charakter proponowanych reform.
Farmakologiczne „zbawienie”
Entuzjazm dla „nowoczesnych leków metabolicznych” obniżających wagę „o 20-30 proc.” to niebezpieczne złudzenie. Św. Tomasz z Akwinu nauczał, że „lekarze cielesnych chorób mogą leczyć jedynie skutki, podczas gdy prawdziwą przyczyną jest grzech” (Summa Th., I-II, q. 87, a. 7). Proponowanie farmakologicznych rozwiązań zamiast pracy nad cnotą umiarkowania stanowi przejaw modernistycznej herezji, potępionej w dekrecie Lamentabili (pkt 58).
Cyfrowy fetysz
Wizja „terapii opartych na AI” i „zdalnego monitoringu” to realizacja transhumanistycznej utopii, całkowicie obcej duchowi katolicyzmu. Pius XI w Quadragesimo anno przestrzegał: „Nie wolno służyć […] samej ekonomii, jakby była najwyższym celem” (nr 136). Proponowana cyfryzacja zdrowia prowadzi do zniewolenia człowieka, co zapowiada Apokalipsa: „I sprawia, że wszyscy […] otrzymają znamię” (Ap 13, 16).
Zamiatanie prawdziwych przyczyn pod dywan
Największym skandalem publikacji jest całkowite pominięcie rzeczywistych źródeł problemu:
- Upadek życia rodzinnego – brak tradycyjnych posiłków i wspólnoty stołu
- Epidemia rozwodów – prowadząca do zajadania emocjonalnych problemów
- Porzucenie praktyk pokutnych – zniesienie postów i wstrzemięźliwości
- Konsumpcjonizm – kult przyjemności i natychmiastowej gratyfikacji
Kościół zawsze nauczał, jak przypomina Konstytucja Apostolska Paenitemini, że „pokuta zajmuje […] ważne miejsce w życiu każdego chrześcijanina”. Tymczasem współczesny świat, odrzucając ascezę, pogrąża się w hedonistycznej degrengoladzie.
Duchowa otyłość epoki apostazji
Otyłość fizyczna jest jedynie symptomem głębszej duchowej otyłości współczesnego społeczeństwa. Chrystus ostrzegał: „Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa” (Łk 21, 34). W obliczu tych słów propozycje „zrównoważonego rozwoju” brzmią jak bluźniercza parodia Ewangelii.
Prawdziwe rozwiązanie wymaga nie „interdyscyplinarnych kompendiów”, ale powrotu do niezmiennej doktryny katolickiej. Jak nauczał Pius XI w Quas primas: „Pokój Chrystusowy nie zajaśnieje narodom, dopóki […] nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Dopóki medycyna nie uzna Chrystusa Króla za jedynego Zbawiciela, jej wysiłki będą jak „leczenie ran córki syjońskiej półgłówkiem” (Jr 6, 14).
Za artykułem:
„Otyłość, Zdrowie, Zrównoważony Rozwój” – pierwsze w Polsce interdyscyplinarne kompendium wiedzy o otyłości (opoka.org.pl)
Data artykułu: 08.12.2025
