Portal LifeSiteNews w materiale wideo z 8 grudnia 2025 roku przedstawia relację p. Vicki Yamasaki, pełniącej obowiązki dyrektora finansowego, dotyczącą rzekomej „próby przejęcia kontroli” nad organizacją poprzez usunięcie Johna-Henry’ego Westena ze stanowiska. Według narracji, „grupa wewnętrznych i zewnętrznych złych aktorów wykorzystała fałszywe oskarżenia do przeprowadzenia zamachu stanu”, co miało spowodować „szkody finansowe, wizerunkowe i operacyjne”. Autorzy twierdzą, że dzięki „Opatrzności Bożej oraz odporności personelu, darczyńców i zwolenników” udało się przywrócić kontrolę nad portalem, wprowadzając „nowe zabezpieczenia ładu korporacyjnego, kontrole finansowe, bezpieczne systemy IT oraz zjednoczoną radę nadzorczą”.
Naturalizm w przebraniu pobożności
Cała narracja LifeSiteNews – pomimo deklarowanego przywiązania do wartości katolickich – zdradza głęboko naturalistyczne i modernistyczne podejście do kryzysu. Brak jakiejkolwiek refleksji nad stanem łaski osób zaangażowanych w konflikt, nad możliwością grzechów przeciwko miłości bliźniego (oszczerstwa, potwarze) czy nad obowiązkiem przebaczenia (Mt 6,14-15) świadczy o redukcji życia duchowego do poziomu korporacyjnej rozgrywki. Jak stwierdza św. Pius X w Lamentabili sane: „Wszelkie działanie Kościoła sprowadzone do naturalnych procesów jest zaprzeczeniem jego nadprzyrodzonej misji” (propozycja 41).
Demokratyczne złudzenia w zarządzaniu
Podkreślanie roli „zjednoczonej rady nadzorczej” jako gwaranta misji portalu to klasyczny przykład demokratycznej infiltracji struktury mającej naśladować hierarchię Kościoła. Sobór Watykański I w konstytucji Pastor Aeternus naucza: „Duch Święty nie został obiecany następcom Piotra po to, aby pod ich przewodnictwem objawiali nową naukę, lecz aby przy ich pomocy święcie zachowywali i wiernie wyjaśniali depozyt wiary”. Tymczasem LifeSiteNews – podobnie jak posoborowe „konferencje episkopatów” – ustanawia kolegialne ciało decyzyjne, całkowicie sprzeczne z monarchicznym modelem władzy ustanowionym przez Chrystusa.
Fałszywa eschatologia sukcesu
Twierdzenie, że „LifeSiteNews przetrwał bezpośredni atak, został w pełni przywrócony i idzie naprzód z odnowioną determinacją” stanowi niebezpieczną iluzję w czasach totalnej apostazji. Pius XI w encyklice Quas Primas ostrzega: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw, zburzone zostały fundamenty władzy, gdyż usunięto główną przyczynę, dlaczego jedni mają prawo rozkazywać, drudzy zaś mają obowiązek słuchać”. Żadna ludzka struktura – nawet deklarująca obronę tradycji – nie może zapewnić sobie trwałości poprzez technokratyczne „zabezpieczenia”, pomijając konieczność nieustannego poddawania się Bożemu Sądowi.
Kult przywództwa vs pokora służby
Centralne miejsce narracji zajmuje postać Johna-Henry’ego Westena, przedstawionego jako „całkowicie niewinnego” męczennika spisku. Tymczasem prawdziwie katolickie przywództwo (Łk 22,26) wymaga heroicznej pokory wobec wszelkich przeciwności – włączając w to niesprawiedliwe oskarżenia – jako udziału w Krzyżu Chrystusa (Kol 1,24). Brak jakiejkolwiek wzmianki o modlitwie wynagradzającej, postach czy rekolekcjach pokutnych w odpowiedzi na kryzys ujawnia czysto naturalne podejście do zarządzania kryzysowego.
Finansowe bezpieczeństwo jako bożek
Podkreślanie wprowadzenia „kontroli finansowych” i „bezpiecznych systemów IT” jako fundamentów odnowy zdradza materialistyczne priorytety. Św. Jan Chryzostom poucza: „Nie mów: 'Mam pieniądze, więc wszystko osiągnę’ – bo to jest wiara w mamona, nie w Boga”. Tymczasem Chrystus wyraźnie nakazuje: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą” (Mt 6,19). Zabezpieczenie materialnej egzystencji organizacji nie może zastąpić troski o czystość doktryny i świętość członków.
Nadprzyrodzona perspektywa walki
Całkowity brak odniesienia do duchowej natury konfliktu (Ef 6,12) czyni z relacji LifeSiteNews jedynie świecką kronikę korporacyjnych rozgrywek. Gdy św. Ignacy Antiocheński szedł na męczeństwo, nie skupiał się na „zabezpieczaniu misji” Kościoła, lecz wołał: „Pozwólcie mi stać się żerem dla dzikich bestii, przez które mogę osiągnąć Boga!”. Prawdziwie katolicka odpowiedź na kryzys wymagałaby publicznego wystąpienia z aktem poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu i Niepokalanemu Sercu Marji, a nie prezentacji nowej rady nadzorczej.
Posoborowa schizofrenia doktrynalna
Najtragiczniejszym aspektem całej sprawy jest niezdolność LifeSiteNews do wyciągnięcia logicznych wniosków z własnej analizy. Jeśli bowiem – jak twierdzą – możliwy jest tak głęboki kryzys wewnętrzny w organizacji deklarującej obronę tradycji, to jakżeż straszliwy musi być stan „Kościoła” posoborowego, który od dziesięcioleci systematycznie niszczy wszystkie zabezpieczenia doktrynalne! Brak jakiegokolwiek odniesienia do sedewakantyzmu jako jedynej logicznej konsekwencji walki z modernistyczną infiltracją dowodzi, że portal pozostaje więźniem hermeneutyki ciągłości – tej samej, która zatruła Kościół posoborowy.
Jedyna droga naprawy
Autentyczne odrodzenie katolickich mediów wymaga całkowitego zerwania z posoborowymi strukturami i przyjęcia zasady: Extra Ecclesiam nulla salus. Żadne „rady nadzorcze”, „kontroling finansowy” czy „bezpieczne systemy” nie zastąpią łaski płynącej z jedności z nieprzerwaną Sukcesją Apostolską. Jak nauczał św. Robert Bellarmin: „Głowa musi być zdrowa, by członki mogły funkcjonować” (De Romano Pontifice). Dopóki LifeSiteNews nie odważy się publicznie potępić antypapieży i nie uzna sedewakantystycznej rzeczywistości, pozostanie jedynie kolejnym symptomem kryzysu – nie zaś jego rozwiązaniem.
Za artykułem:
The TRUTH Behind John-Henry’s Removal — And the New Board That Protects LifeSite’s Mission (lifesitenews.com)
Data artykułu: 08.12.2025
