Portal „Tygodnik Powszechny” relacjonuje kryzys energetyczny Kirgistanu, wskazując na „kopalnie” kryptowalut, smog oraz autorytarne rządy prezydenta Sadyra Dżaparowa jako główne problemy. Artykuł pomija jednak kluczową diagnozę: kryzys ten jest duchową konsekwencją odrzucenia społecznego panowania Chrystusa Króla na rzecz materialistycznych idolatrii.
Energetyczna herezja: kryptowaluty jako nowe złote cielce
„Według nowych zasad, budynki administracji publicznej, w tym szkoły i teatry, aż do marca będą gasić światła już o godzinie 18”
Podczas gdy rodziny kirgiskie drżą z zimna w ciemnych domach, „rząd” inwestuje w bałwochwalczy kult mammony – kryptowaluty. Obroty sięgające 11 miliardów dolarów („Tygodnik Powszechny”) odsłaniają prawdziwy cel władz: stworzenie materialistycznego królestwa, gdzie „zielona retoryka” (s. 17) służy jedynie maskowaniu współpracy z rosyjskim Gazpromem. Jak nauczał Pius XI w Quas primas: „Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”.
Smog duszący Biszkek: kara za grzech społecznej chciwości
Opisywany jako „czarny pierścień węglowy” smog to nie tylko efekt „przestarzałej infrastruktury” (s. 14), ale namacalny znak duchowego zepsucia. Gdy Gulnur Dawletalijewa chełpi się zarabianiem „niecałej złotówki” na worku trującego miału (s. 3), wypełniają się słowa Księgi Mądrości: „Przeklęta ziemia z przyczyny mieszkańców swoich; bo przestępują zakony” (Mdr 16, 24 Wlg). Brak reakcji „władz” na lobbing „magnatów węglowych” (s. 17) dowodzi, że w kraju rządzonym przez „autorytarny reżim” (s. 19) cel uświęca środki – herezja potępiona już przez św. Pawła (Rz 3, 8).
„Nowy Kirgistan” jako antyteza Królestwa Bożego
„Prezydent robi świetną robotę. Mamy wreszcie działające prawo, nikt nie bierze łapówek […] Budują nowe drogi” (Gulnur Dawletalijewa, s. 7)
Entuzjazm dla „tanich kredytów mieszkaniowych” i lotniska (s. 7) odsłania naturalistyczną wizję dobra wspólnego, całkowicie oderwaną od nadprzyrodzonego celu człowieka. Tymczasem Leon XIII w Rerum novarum przestrzegał: „Żadna nie zdoła usunąć przepaści dzielącej nieskończenie nierówne klasy: bogaczy i proletariat. Jest to rzecz pewna, i Kościół usiłuje ją wykonać: niech obie klasy pozostaną, jak są, niech każda z nich spełnia z godnością swe zadanie”.
Kryzys energetyczny: duchowa konsekwencja odrzucenia łaski
Artykuł słusznie wskazuje na „starzejącą się sowiecką infrastrukturę” (s. 14) i „zmiany klimatu” (s. 15) jako przyczyny braków energii, lecz pomija nadprzyrodzony wymiar kryzysu. Gdy naród porzuca prawdziwą wiarę na rzecz „państwowych inwestycji w kryptowaluty” (s. 9), staje się jak drzewo wyjałowione z korzenia: „Każdej tedy latorośli, która we mnie nie przebywa, wyrzucają precz” (J 15, 6 Wlg). Topnienie lodowców – symboliczne „wysychanie” źródeł łaski – jest karą za materialistyczne szaleństwo „wielkich państwowych inwestycji” (s. 9).
Demokracja czy dyktatura? Fałszywa dychotomia modernistów
„Tygodnik Powszechny” płacze nad utratą statusu „wyspy demokracji” (podtytuł), nie rozumiejąc, że każdy ustrój oderwany od Bożego prawa jest tyranią. Czy „autorytarny reżim” Dżaparowa (s. 19) różni się istotnie od „demokratycznych” rządów poprzedników, którzy dopuścili do degradacji środowiska? Pius VI w Quod aliquantum demaskował tę iluzję: „Zarówno w monarchii, jak i w ludowładztwie pierwszą zasadą winno być poszanowanie religii, jej kultu i świętości”.
Kirgistański dramat to mikrokosmos globalnej apostazji. Gdy narody porzucają Chrystusa Króla dla mamony, muszą „kisić się w smogu” (s. 17) własnych grzechów. Jedynym ratunkiem jest powrót do społecznego panowania Zbawiciela – czego „zieloni aktywiści” i „specjaliści od krypto” (s. 16) nie głoszą, będąc więźniami materialistycznej utopii.
Za artykułem:
Kryptowaluty w Kirgistanie: miliardowe zyski, poważne skutki (tygodnikpowszechny.pl)
Data artykułu: 09.12.2025
