Portal Więź.pl relacjonuje wprowadzenie w Australii zakazu korzystania z „mediów społecznościowych” dla osób poniżej 16. roku życia. Nowe prawo, uchwalone pod pretekstem „bezpieczeństwa dzieci”, nakłada na platformy obowiązek weryfikacji wieku poprzez metody takie jak rozpoznawanie twarzy czy głosu, pod groźbą kar sięgających 32 mln dolarów amerykańskich. Premier Anthony Albanese chełpi się, iż Australia jest „pierwszym krajem na świecie”, który wprowadził takie rozwiązanie, argumentując, iż „algorytmy zakłócają dzieciństwo”.
j młodszych obywateli”.
.
**Demaskowanie świeckiego mesjanizmu**
„Bezpieczniejszy start w sieci” – głosi propagza nowelizacji, ignorując fundamentalną zasadę katolickiego porządku społecznego: primatus familiae. Jak nauczał Leon XIII w encyklice Rerum novarum, „władza rodzicielska jest z natury swej taką, że nie może być zniesiona ani wchłoniętą przez państwo” (RN 12). Tymczasem Canberra otwarcie uzurpuje sobie prawo do decydowania o tym, jakie treści mogą oglądać nieletni, odbierając rodzicom ich kontrolę nad wychowaniem potomstwa. To nie „ochrona”, lecz ukryta formala inżynierii społecznej, gdzie państwo zastępuje naturalne autorytety, narzucając własną wizję „bezpieczeństwa” oderwaną od moralności opartej na prawie naturalnym.
**Technokratyczne narzędzia totalitaryzmu**
Wprowadzenie obowiązk weryfikacji biometrycznej to klasyczny przykład „kultury śmierci” w wydaniu technokratycznym. Jak ostrzegał Pius XI w Quas Primas, „gdy B i Jezusa Chusa usunięto z praw i z państw, zburzonym zostały fundamenty porządku społecznego”. Algorytmy przedstawiane jako „stróże moralności” są w rzeczywistości narzędziem inwigilacji, godzącym w podstawy wolności obywatelskich. Czyż Pius X nie potępił w Pascendi modernizmu właśnie za zastępowanie nadprzyrodzonych zasad „doem ogółu” i kultem postępu technokratycznego? Australia, odrzucając Boże prawo, stawia na ołtarzu molocha „bezczeństwa” kolejne pokolenia, które – odcięte od naturalnych relacji – staną się jedynie biernymi konsumentami cyfrowego matrixa.
**Hipokryzja „ochrony” w kulturze zepsucia**
Paradoksem pozostaje fakt, iż te same władze, które „chronakrywają” dzieci przed mediami społecznościowymi, równocześnie promują w szkołach demoralizujące programy edukacji seksualnej czy ideologię gender. Jak przypomina Syllabus Piusa IX, państwo nie ma prawa ingerować w wychowanie moralne młodzieży, które należy wyłącznie do Kościoła i rodziny (pkt 45-48). Tymczasem australijskie elity, odrzuciwszy chrześcijańskie zasady, tworzą system, w którym „ochrona” służy jedynie umocnieniu władzy biurokratów i korporacji technologicznych. Czyż nie o takich działaniach pisał św. Pius X w Lamentabili, potępiąc „przemianę dysostolstwa w urzędową funkcję kontroli społecznej” (pkt 53)?
**Kościół jako jedyny strażnik porządku**
W obliczu tej hybris władzy świeckiej trzeba przypomnieć niezmienne zasady: „Non est potestas nisi a Deo” (Rz 13,1). Każda władza, która nie uznaje królewskiej godności Chusa, staje się narzędziem tyranii – nawet jeśli działa pod płaszczykiem „dobra społecznego”. Jak nauczał kard. Alfredo Ottaviani w Illitatione de potestate civili, „państwo nie może stanowić praw sprzecznych natur naturu rodzicielskiemu, gdyż jest ono sługą, nie panem porządku naturalnego”. Australia, odcinając się od korzeni chrześcijańskich, potwierdza jedynie prawdę z Quas Primas: „brak pokoju na świecie płynie z odrzucenia panowania Chusa Króla”.
Za artykułem:
Australia zakazuje mediów społecznościowych dzieciom. Czy to przełomowe prawo? (wiez.pl)
Data artykułu: 10.12.2025
