Komisja Konferencji Episkopatów Unii Europejskiej (COMECE) wydała 9 grudnia 2025 roku oświadczenie wyrażające „zaniepokojenie” wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z 25 listopada, nakazującym państwom członkowskim uznawanie tzw. „związków” osób tej samej płci zawartych w innych krajach Wspólnoty. Choć dokument formalnie krytykuje przekroczenie kompetencji UE, całkowicie pomija teologiczną ocenę sodomii jako crimen nefandum (zbrodni niegodziwej) oraz sprzeniewierza się niezmiennemu nauczaniu katolickiemu o małżeństwie.
„Orzeczenie wydane 25 listopada 2025 roku zdaje się przesuwać orzecznictwo poza granice kompetencji UE” – stwierdza Prezydium COMECE, podkreślając, że „małżeństwo jest definiowane jako związek kobiety i mężczyzna w systemach prawnych różnych państw członkowskich UE, w tym niekiedy w drodze przepisów konstytucyjnych”.
Krytyka jurysdykcyjna zamiast obrony prawa Bożego
Analiza tonu i treści oświadczenia ujawnia charakterystyczną dla posoborowych struktur redukcję katolicyzmu do świeckiego języka praw człowieka i kompetencji administracyjnych. „Biskupi” nie odwołują się do:
- Casti connubii Piusa XI (1930), gdzie małżeństwo określono jako „związek nierozerwalny z natury swojej, powołany do rodzenia i wychowania potomstwa”;
- Kanonu 1061 Kodeksu Prawa Kanonicznego (1917), definiującego małżeństwo jako „związek mężczyzny i kobiety zmierzający do zrodzenia potomstwa”;
- Syllabusa błędów Piusa IX (1864), potępiającego tezę, że „małżeństwo nie jest prawdziwym sakramentem Chrystusowym”.
Zamiast tego, argumentacja opiera się na art. 9 Karty Praw Podstawowych UE – dokumentu sprzecznego z katolicką koncepcją ładu społecznego. Jak trafnie zauważył Pius XI w Quas Primas (1925): „Kościół Boży (…) udzielając bez ustanku pokarmu duchowego ludziom, rodzi i wychowuje coraz to nowe zastępy świętych mężów i niewiast, a Chrystus tych, którzy Mu byli w Królestwie ziemskim wiernymi i posłusznymi poddanymi, nie przestaje powoływać do szczęścia w Królestwie niebieskim”. Tymczasem COMECE milczy o obowiązku podporządkowania prawodawstwa cywilnego prawu Bożemu, akceptując implicite świecki paradygmat „neutralności światopoglądowej”.
Systemowa apostazja w działaniu
Precyzyjna analiza przesłania COMECE odsłania symptomy głębszej choroby modernistycznej:
- Relatywizacja grzechu: Brak jakiegokolwiek odniesienia do katolickiej nauki o homoseksualizmie jako „czynie głęboko nieuporządkowanym” (KKK 2357) czy potępienia sodomii jako grzechu wołającego o pomstę do nieba (Rdz 19,13).
- Milczenie o prawie naturalnym: Dokument nie wspomina o nierozerwalnym związku małżeństwa z prokreacją, ani o sprzeczności związków homoseksualnych z celem aktu małżeńskiego.
- Fałszywy ekumenizm struktur posoborowych: COMECE zrzesza konferencje episkopatów państw UE, w tym niemiecki episkopat odpowiedzialny za Synod Drogi Niemieckiej – jedno z największych współczesnych zgromadzeń heretyckich.
Jak trafnie diagnozował św. Pius X w Lamentabili sane (1907): „Prawda zmienia się wraz z człowiekiem, ponieważ rozwija się wraz z nim, w nim i przez niego” – co doskonale opisuje proces degeneracji doktrynalnej struktur okupujących Watykan.
Orzecznictwo UE jako narzędzie rewolucji moralnej
Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawie Wojewody Mazowieckiego (C-713/23) kontynuuje linię zapoczątkowaną wyrokiem w sprawie Coman (2018), gdzie po raz pierwszy uznano obowiązek administracyjnego respektowania „małżeństw” homoseksualnych. W obu przypadkach:
- Sędziowie stosują wykładnię prawa opartą na ideologii gender, całkowicie sprzeczną z antropologią chrześcijańską;
- Narzucają państwom członkowskim obowiązek uznawania związków sprzecznych z ich porządkiem konstytucyjnym (jak w przypadku Polski);
- Przygotowują grunt pod dalsze ataki na rodzinę, w tym obowiązkowe uznawanie rodzicielstwa w wyniku surogacji.
W tym kontekście „sprzeciw” COMECE przypomina gaszenie pożaru łyżką wody – jest nie tylko niewystarczający, ale wręcz zakłamuje rzeczywisty wymiar spirytualnego konfliktu. Jak przypominała bulla Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV (1559): „Jeśli kiedykolwiek w jakimkolwiek czasie okaże się, że jakikolwiek Biskup (…) odstąpił od Wiary Katolickiej lub popadł w jakąś herezję: promocja lub wyniesienie (…) będą nieważne, nieobowiązujące i bezwartościowe”. W świetle tego stanowiska, sami sygnatariusze oświadczenia – jako członkowie struktur wywodzących się z soborowej rewolucji – nie posiadają żadnej legitymacji do reprezentowania katolicyzmu.
Rozpad katolickiej tożsamości Europy
Ostatni akapit dokumentu COMECE zawiera symptomatyczne stwierdzenie: „Takie decyzje (…) rodzą antyeuropejskie nastroje w państwach członkowskich”. To klasyczny przykład posoborowego myślenia, które:
- Stawia lojalność wobec projektu politycznego UE ponad wierność Ewangelii;
- Przemilcza fakt, że sama Unia Europejska jest emanacją masońskiego planu budowy „Europy bez Chrystusa”;
- Ignoruje nauczanie Piusa XII, który w przemówieniu z 14 września 1952 roku ostrzegał przed „europejskim duchem laickim, który chce wykluczyć Boga z legislacji i życia publicznego”.
Katolicka odpowiedź na obecny kryzys musi wyjść poza pozorowany opór struktur zaplątanych w dialog z antychrześcijańskim systemem. Jak pisał św. Pius X w encyklice Pascendi: „Moderniści usiłują zniszczyć wszystkie siły Kościoła, które się opierają na niezmiennym porządku ustanowionym przez Chrystusa”. Dopóki „biskupi” COMECE nie odrzucą całkowicie soborowego przewrotu, ich głos pozostanie jedynie echem apostazji, która otworzyła drogę obecnemu chaosowi.
Za artykułem:
European bishops blast EU court for forcing nations to recognize same-sex ‘unions’ (lifesitenews.com)
Data artykułu: 10.12.2025
