Portal LifeSiteNews (9 grudnia 2025) relacjonuje uniewinnienie 21 hiszpańskich obrońców życia, oskarżonych o „nękanie” za modlitwę przed kliniką aborcyjną Askabide w Vitoria-Gasteiz. Sędzia Beatriz Román uznała, że pokojowe zgromadzenie i modlitwa różańcowa nie naruszały prawa, pomimo nowelizacji kodeksu karnego z 2022 roku, kryminalizującej „utrudnianie dostępu do aborcji”.
Demaskacja aborcyjnej narracji
Rzekome „nękanie” ograniczało się do trzymania transparentów z napisami „Nie jesteś sama” oraz cichej modlitwy w odległości 15-30 metrów od miejsca kaźni. Igor Elberdin, zarządca kliniki, oskarżał obrońców życia o „wykrzykiwanie okropności pod pozorem modlitwy”, lecz nie przedstawił żadnych dowodów, podczas gdy policyjne raporty jednoznacznie potwierdzały pokojowy charakter zgromadzenia.
Sędzia Román w wyroku podkreśliła:
„Nie ma dowodów, by ktokolwiek został zaczepiony, konfrontowany lub zaatakowany, ani by tworzono ludzkie łańcuchy blokujące przejście.”
Ta decyzja obnaża prawdziwe intencje lewicowego rządu Pedra Sáncheza: karanie sumienia pod pozorem „ochrony praw reprodukcyjnych”.
Teologiczny obowiązek sprzeciwu
W świetle niezmiennej doktryny katolickiej, każda aborcja jest morderstwem i zbrodną wołającą o pomstę do nieba. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku (kan. 2350 §1) nakłada ekskomunikę latae sententiae na wszystkich uczestników tego procederu. Milczenie wobec dzieciobójstwa to współudział w grzechu – jak przypomina św. Tomasz z Akwinu: „Grzech cudzy staje się naszym, gdy mu nie zapobiegamy, choć jesteśmy do tego obowiązani” (Summa Theol. II-II, q. 108, a. 4).
Modlitwa publiczna w miejscu dokonywania zbrodni to minimum chrześcijańskiego świadectwa. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas:
„Niechaj więc obowiązkiem i staraniem Waszym będzie… aby lud… sercem radosnym pięknie zaświadczył, że Chrystusowi jest posłuszny i poddany.”
Systemowa apostazja „hiszpańskiego Kościoła”
Zupełny brak reakcji hiszpańskiego episkopatu na prześladowanie obrońców życia demaskuje głębię apostazji struktur posoborowych. Podczas gdy „biskupi” milczą, świeccy podejmują heroiczne świadectwo wiary, ryzykując więzieniem i grzywnami. To jaskrawy przykład realizacji słów Piusa X z Lamentabili sane:
„Dogmaty, sakramenty i hierarchia… są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej.”
(propozycja 54 potępiona).
Prawo naturalne kontra legislacyjny barbarzyństwo
Hiszpańskie prawo karzące modlitwę to jawny przejaw rewolucji antychrześcijańskiej. Już Pius IX w Syllabusie błędów potępił tezę, że „władza świecka może ingerować w sprawy dotyczące religii, moralności i duchowego zarządzania” (błąd 44). Tymczasem kodeks karny sankcjonuje:
- Kryminalizację aktów miłosierdzia (modlitwa za grzeszników)
- Relatywizację prawa do życia (aborcja jako „prawo człowieka”)
- Inwersję porządku moralnego (ofiara staje się katami, świadkowie sumienia – przestępcami)
Zwycięstwo tymczasowe – walka wieczysta
Choć uniewinnienie budzi nadzieję, to pozostaje jedynie ludzką interpretacją bezbożnego prawa. Prawdziwe zwycięstwo nastąpi dopiero, gdy Hiszpania powróci pod panowanie Chrystusa Króla, usuwając aborcję z porządku prawnego – jak przypomina Pius XI:
„Kościół Boży… rodzi i wychowuje coraz to nowe zastępy świętych mężów i niewiast, a Chrystus tych, którzy Mu byli w Królestwie ziemskim wiernymi i posłusznymi poddanymi, nie przestaje powoływać do szczęścia w Królestwie niebieskim.”
Za artykułem:
21 pro-lifers acquitted of charges after peacefully praying outside Spain abortion center (lifesitenews.com)
Data artykułu: 09.12.2025
