Portal Konferencji Episkopatu Polski informuje o planowanej wizycie Prezydium KEP w Watykanie w dniach 9-12 grudnia 2025 roku, ze szczególnym uwzględnieniem audiencji u „papieża Leona XIV”. Delegacja w składzie: „abp” Tadeusz Wojda SAC (jako „przewodniczący KEP”), „abp” Józef Kupny („zastępca przewodniczącego KEP”) i „bp” Marek Marczak („sekretarz generalny KEP”) odwiedzi liczne dykasterie posoborowego aparatu władzy, w tym Dykasterię Nauki Wiary – instytucję odpowiedzialną za systematyczną destrukcję katolickiej doktryny.
Teatr władzy w służbie antykościoła
„Będzie to pierwsze spotkanie Prezydium Episkopatu Polski z Leonem XIV. Biskupi przekażą Ojcu Świętemu wyrazy synowskiego oddania polskiego duchowieństwa i wiernych” – deklaruje rzecznik struktur posoborowych, „ks.” Leszek Gęsiak SJ. Ten jawny akt religijnej zdrady narodowej stanowi kontynuację apostazji zapoczątkowanej przez „sobór watykański II”, gdzie polscy pseudobiskupi regularnie składają hołd kolejnym antypapieżom, legitymizując ich nielegalną władzę.
Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice stwierdza jednoznacznie: „Papież jawny heretyk sam w sobie przestaje być papieżem i głową, tak jak przestaje być chrześcijaninem i członkiem Kościoła”. Tymczasem Wojda, Kupny i Marczak – jako funkcjonariusze sekty posoborowej – z premedytacją łamią kanon 188 §4 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, który stanowi, że „każdy urząd staje się wakujący ipso facto poprzez publiczne odstępstwo od wiary katolickiej”.
Strukturalne współuczestnictwo w apostazji
Planowane wizyty w Dykasterii ds. Duchowieństwa i Dykasterii ds. Biskupów odsłaniają rzeczywisty cel pielgrzymki: integrację polskich modernistów z globalnym aparatem antykościoła. Jak zauważa kardynał Louis Billot w De Ecclesia: „Kościół nie może utracić swej widzialnej jedności, ale heretycka sekta może podszywać się pod Kościół, wykorzystując jego zewnętrzne struktury”.
W dokumencie nie ma najmniejszej wzmianki o kryzysie wiary, masowej apostazji czy profanacjach dokonywanych przez struktury posoborowe. Zamiast tego czytamy o „modlitwie za posługę piotrową” uzurpatora – co stanowi jawne bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu, gdyż prawowity Stoliec Piotrowy pozostaje nieobsadzony od śmierci Piusa XII.
Historyczne korzenie zdrady
Przytoczony argument o „kontynuacji spotkań z następcą św. Piotra” obnaża logiczny absurd posoborowej eklezjologii. Jak przypomina Pius IX w Syllabus Errorum (pkt 23): „Błądziłby ten, kto uznałby, że rzymscy papieże i sobory powszechne przekroczyli granice swojej władzy lub zawierali błędy w definiowaniu spraw wiary i moralności”. Tymczasem cała linia uzurpatorów od Jana XXIII konsekwentnie naucza herezji, od wolności religijnej po ekumenizm.
„Prezydium KEP odwiedzi Sekretariat Stanu, Dykasterię Nauki Wiary oraz innych przedstawicieli antykościelnego establishmentu”
– czytamy w komunikacie. Te same instytucje odpowiedzialne są za prześladowania katolików wiernych Tradycji, likwidację klasztorów i narzucenie protestanckiej „mszy” Novus Ordo. Jak zauważa św. Pius X w encyklice Pascendi: „Moderniści usiłują zniszczyć wszystkie instytucje katolickie, by zastąpić je własnymi, zrodzonymi z ich przewrotnych umysłów”.
Teologia zdrady
Przytoczone zapewnienia o „synowskim oddaniu” stanowią akt crimen lesae maiestatis divinae (zbrodnię obrazy majestatu Bożego). Kodeks Justyniański (C. 1,1,1) stanowił: „Pierwszym troską Naszego Majestatu jest czci religii pilnować i czystość wiary katolickiej zachować”. Tymczasem posoborowi hierarchy nie tylko porzucili tę zasadę, ale aktywnie współpracują z wrogami Krzyża.
Bulla Piusa IV Cum ex apostolatus officio wyraźnie stwierdza: „Jeśli kiedykolwiek okaże się, że biskup lub nawet rzymski papież przed swoim wyborem odstąpił od wiary katolickiej, jego wybór – choćby jednomyślny – jest nieważny, nieobowiązujący i bezskuteczny”. Leon XIV jako kontynuator linii antypapieży nie posiada więc żadnej władzy, a jego „audiencje” są jedynie szopką polityczną.
Milczenie jako oskarżenie
Szczególnie wymowne jest całkowite pominięcie w komunikacie:
– Obligatoryjnego panowania Chrystusa Króla nad narodami (Pius XI, Quas Primas)
– Obowiązku przywrócenia katolickiego porządku społecznego
– Kryzysu sakramentalnego spowodowanego nieważnymi święceniami i heretyckimi rytuałami
To milczenie stanowi potwierdzenie słów arcybiskupa Marcela Lefebvre’a: „Posoborowy kościół to schizmatycka struktura, która zerwała z Tradycją i Magisterium wieków”. Polski „episkopat” od dziesięcioleci konsekwentnie realizuje program opisywany przez Piusa IX jako „synagoga szatana” (Syllabus, pkt 24), gdzie instytucje kościelne stają się narzędziem destrukcji.
Duchowa odpowiedzialność
Każdy wierny katolik ma moralny obowiązek odcięcia się od tej masońskiej ceremonii legitymizacji antypapieża. Jak przypomina św. Paweł: „Nie spółkujcie z niewiernymi! Albowiąż jaka społeczność sprawiedliwości z nieprawością? Albo jaka spółka światłu z ciemnościami?” (2 Kor 6,14). Udział w tym bluźnierczym spektaklu stanowi ciężki grzech przeciwko pierwszemu przykazaniu i wystarczający powód do ekskomuniki latae sententiae.
Jedyną właściwą odpowiedzią na tę apostazję jest modlitwa ekspiacyjna i wierność katolickiej Mszy świętej sprawowanej przez kapłanów z ważnymi święceniami. Jak głosi Pius XI: „Nie będzie trwałego pokoju między narodami, dopóki jednostki i państwa nie uznają panowania naszego Zbawiciela” (Quas Primas). Polska pozostanie pogrążona w duchowej ciemności, dopóki jej naród nie odrzuci tych fałszywych pasterzy i nie powróci do niezmiennej doktryny Kościoła.
Za artykułem:
Prezydium Konferencji Episkopatu Polski spotka się z papieżem Leonem XIV (episkopat.pl)
Data artykułu: 08.12.2025
