Portal Catholic News Agency (11 grudnia 2025) informuje o wyniku sondażu dotyczącego poparcia amerykańskich katolików dla kary śmierci. Według badania przeprowadzonego przez EWTN News i RealClear Opinion Research, 55% katolickich respondentów w USA popiera karę śmierci dla skazanych za morderstwo, podczas gdy 20% się jej sprzeciwia, a 25% nie ma zdania. Wśród regularnie uczęszczających na Mszę Świętą odsetek zwolenników kary śmierci wynosi 52%, wobec 57% wśród tych, którzy praktykują rzadziej. Artykuł przytacza wypowiedzi siostry Helen Prejean CSJ i Krisanne Vaillancourt Murphy z Catholic Mobilizing Network, które argumentują za całkowitym zakazem kary śmierci, powołując się na rewizję Katechizmu z 2018 roku oraz na stanowisko współczesnych „papieży” i „biskupów” USA. „Kościół naucza w świetle Ewangelii, że «kara śmierci jest niedopuszczalna, ponieważ jest zamachem na nienaruszalność i godność osoby»” – czytamy w aktualnym Katechizmie, który wcześniej dopuszczał karę śmierci jako ostateczny środek obrony społeczeństwa.
Naturalne prawo a rewolucyjna zmiana doktryny
Przedstawiona w artykule narracja opiera się na fundamentalnym błędzie modernistycznym: założeniu, że Magisterium Kościoła może zmienić niezmienną doktrynę moralną wynikającą z prawa naturalnego i objawienia Bożego. Katechizm z 1992 roku, w wersji przed rewizją z 2018, stwierdzał zgodnie z tradycją: „Nauczanie Kościoła nie wyklucza możliwości zastosowania kary śmierci, jeśli jest to jedyny dostępny sposób skutecznej obrony ludzkiego życia przed niesprawiedliwym agresorem” (KKK 2267). Rewizja ta, dokonana za rzekomego „pontyfikatu” Bergoglia, stanowi jawny przykład heretyckiej ewolucji dogmatu, potępionej przez św. Piusa X w encyklice Pascendi jako „najbardziej zgubna zaraza dla wiary katolickiej” (Pascendi Dominici gregis, 26).
Nienaruszalna godność osoby? Błąd antropologiczny
Kluczowy argument współczesnych przeciwników kary śmierci – rzekoma „nienaruszalna godność osoby” nawet największego zbrodniarza – wynika z fałszywej koncepcji człowieka, oderwanej od katolickiej nauki o grzechu i sprawiedliwości. Św. Tomasz z Akwinu nauczał: „Złoczyńca przez grzech odstąpił od ludzkiej godności i zszedł do stanu zwierzęcego… Dlatego choć zabicie człowieka pozostającego w godności jest złem, zabicie złoczyńcy jest dobrem” (Summa Theologiae II-II, q. 64, a. 2). Papież Pius XII w przemówieniu do lekarzy z 13 września 1952 roku jednoznacznie potwierdził: „Kiedy władza publiczna stosuje karę śmierci w sposób odpowiadający wymogom sprawiedliwości, nie działa przeciwko czci należnej ludzkiemu życiu”.
Teologia krwi versus teologia krzyża
Działalność siostry Helen Prejean i organizacji Catholic Mobilizing Network odsłania głębszy problem: redukcję chrześcijaństwa do sentymentalnego humanitaryzmu, który neguje sprawiedliwość Boga. Gdy Prejean mówi: „Ewangelia Jezusa wzywa nas, byśmy nadali tę godność – nie tylko niewinnym ludziom – ale nawet winowajcom”, dokonuje heretyckiego przeinaczenia nauki o Odkupieniu. Krzyż Chrystusa nie znosi wymagań sprawiedliwości – przeciwnie, „jest on bowiem ustanowiony u Boga jako ofiara przebłagalna przez krew swoją” (Rz 3,25 Wlg). Św. Paweł nie waha się stwierdzić: „Nie nosi miecza nadarmo; jest bowiem sługą Bożym, mścicielem ku gniewu temu, który źle czyni” (Rz 13,4 Wlg).
Dlaczego większość katolików opiera się modernistycznej indoktrynacji?
Fakt, że 55% amerykańskich katolików popiera karę śmierci, nawet po dekadach agitacji modernistycznej hierarchii, świadczy o trwałości zdrowego zmysłu wiary (sensus fidei) wśród ludu. Jak zauważył św. Robert Bellarmin: „Lud chrześcijański nigdy nie może przyjąć powszechnej herezji, gdyż Duch Święty chroni Kościół przed ostatecznym upadkiem” (De Romano Pontifice, lib. IV, cap. 3). Paradoksalnie, bardziej praktykujący katolicy – poddawani intensywniejszej indoktrynacji przez „duchowieństwo” zaangażowane w posoborową rewolucję – częściej odrzucają odwieczne nauczanie Kościoła.
Fałszywi prorocy nowej ewangelii
Wypowiedź Krisanne Vaillancourt Murphy, która stwierdza: „Kościół katolicki nie cofa się od swojego pro-life stanowiska w sprawie kary śmierci”, stanowi przykład semantycznego oszustwa. Termin „pro-life” został zawłaszczony przez modernizm dla zasłonięcia faktu, że „Bóg życia” (Ps 41,3 Wlg) jest równocześnie „Bogiem pomsty” (Ps 93,1 Wlg). Gdy Murphy powołuje się na „świętego Jana Pawła II” czy „papieża Leona XIV”, ignoruje fakt, że żaden z tych uzurpatorów nie reprezentuje autentycznego Magisterium. Prawdziwe stanowisko Kościoła wyraził Pius XII: „Wykonanie złoczyńcy… może być moralnie dopuszczalne. Tolerancja nie jest cnotą, gdy chodzi o tolerowanie zła” (Przemówienie do prawników katolickich, 5 listopada 1953 r.).
Quo vadis, America?
Opisywana w artykule „niezdecydowana” postawa 25% katolików nie wynika – jak sugeruje Prejean – z „rozwijającego się sumienia”, lecz z teologicznego zamętu wywołanego przez posoborową rewoltę. Wierni instynktownie wyczuwają sprzeczność między odwieczną nauką wyrażoną w Piśmie Świętym („Kto przeleje krew ludzką, przez ludzi krew jego będzie przelana” – Rdz 9,6 Wlg) a modernistyczną doktryną o absolutnej „godności” zbrodniarzy. Tymczasem Kościół zawsze nauczał, jak podsumował teolog Francisco de Vitoria: „Kara śmierci jest zgodna z prawem naturalnym, boskim i ludzkim, gdyż służy ochronie dobra wspólnego” (De potestate civili, n. 21).
Podsumowanie: Powrót do niezmiennej prawdy
Przedstawiony sondaż odsłania głęboki kryzys tożsamości katolickiej w USA, gdzie większość wiernych – mimo dekad modernistycznej indoktrynacji – instynktownie odrzuca rewizjonizm posoborowej „hierarchii”. Nie może to jednak usprawiedliwiać bierności. Jak ostrzegał św. Hieronim: „Zmilczenie prawdy to przyzwolenie na kłamstwo” (List do Rustyka). W obliczu narastającego zamętu jedynym ratunkiem jest powrót do integralnej nauki katolickiej sprzed 1958 roku, gdzie sprawiedliwość i miłosierdzie współistnieją w harmonii Bożego porządku.
Za artykułem:
Poll: Majority of U.S. Catholics support death penalty despite Catechism (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 11.12.2025
