Stara katolicka rodzina zaniepokojona treścią z Netflixa na ekranie telewizora

Netflix jako narzędzie deprawacji dzieci w służbie rewolucji kulturowej

Podziel się tym:

Portal LifeSiteNews (10 grudnia 2025) informuje o raporcie organizacji Concerned Women for America ujawniającym, że 41% programów dla dzieci na Netflixie zawiera treści promujące homoseksualizm lub transgenderyzm. Według analizy, większość z nich prezentuje postaci „wyraźnie identyfikowane jako lesbijskie, gejowskie, biseksualne, transseksualne lub niebinarne”, zaś twórcy otwarcie przyznają się do „niebywale jawnego homoseksualnego programu w narracji” (słowa producentki Disneya Latoyi Raveneau). Wzrost procentowy treści „queer” w produkcjach dla dzieci (z 42% w 2021 do 60% w 2023) koreluje ze wzrostem identyfikacji jako LGBTQ+ wśród pokolenia Z (z 11% w 2017 do 20% w 2023).


Duchowa trucizna w przebraniu rozrywki

Próba tłumaczenia tego zjawiska „zmianą norm kulturowych” to klasyczny przykład naturalizmu potępionego w Syllabus Errorum Piusa IX (pkt 56-60). Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku (kan. 1399 §5) jednoznacznie zabrania czytania książek propagujących herezje lub niemoralność, zaś św. Pius X w dekrecie Lamentabili sane (pkt 65) demaskował modernistyczny plan zastąpienia katolicyzmu „chrystianizmem bezdogmatycznym”. Netflix realizuje tę agendę, wprowadzając dzieci w stan formalnej współpracy ze złem poprzez seriale jak „Ridley Jones” (dla przedszkolaków, z „dwoma ojcami” i postacią „niebinarną”) czy „She-Ra and the Princesses of Power”.

„Dzieci są istotami wysoce naśladującymi. To, z czym się stale stykają, staje się znormalizowane, a następnie uwewnętrznione” – przyznaje raport, nie wyciągając jednak jedynego logicznego wniosku: to świadoma deprawacja.

Milczenie o nadprzyrodzoności jako najcięższe oskarżenie

Analiza LifeSiteNews, choć poprawna faktograficznie, pomija kluczowy wymiar teologiczny. Promocja sodomii w programach dziecięcych to nie tylko „kształtowanie norm”, ale bezpośredni atak na:

  • Prawo naturalne (Rzym 1:26-27), które „wypisane jest w sercach ludzkich” (Rzym 2:15)
  • Godność dziecka jako świątyni Ducha Świętego (1 Kor 6:19), której nie wolno plamić zgorszeniem (Mt 18:6)
  • Porządek łaski, gdyż ekspozycja na grzech śmiertelny niszczy stan uświęcający w duszach niezdolnych do rozeznania

Papież Pius XI w encyklice Quas primas (1925) nauczał, że „ludzie prywatnie i publicznie uznali nad sobą władzę królewską Chrystusa [wówczas] spłynęłyby na całe społeczeństwo niesłychane dobrodziejstwa, jak należyta wolność, jak porządek i uspokojenie, jak zgoda i pokój”. Tymczasem Netflix, realizując plan „kulturowej transformacji”, zastępuje Królestwo Chrystusa królestwem szatana, gdzie „rozpusta, nieczystość, bezład, oddawanie czci bożkom, czary” (Gal 5:19-20) stają się normą dla przedszkolaków.

Modernistyczna strategia: od fasady „tolerancji” do totalnej rewolucji

Mechanizm „sprzężenia zwrotnego” (LGBTQ+ dzieci kształtują treści, które utrwalają ich dewiację) odsłania diaboliczną doskonałość systemu. To materialistyczne odwzorowanie zasady lex orandi – lex credendi – z tą różnicą, że gdy Kościół poprzez liturgię kształtuje dusze ku świętości, Netflix poprzez propagandę prowadzi je ku wiecznemu potępieniu. W świetle dogmatu o niezmienności moralnych norm objawionych (Sobór Trydencki, sesja VI, kan. 21) każdy epizod „CoComelon Lane” z „queerową” rodziną to akt duchowego dzieciobójstwa.

Św. Pius X w encyklice Pascendi dominici gregis (1907) ostrzegał: „Moderniści […] starają się przeniknąć do wszelkich warstw społecznych, pragną zawładnąć wszystkimi możliwymi dziedzinami”. Netflix okazuje się idealnym narzędziem tej inwazji, gdyż – jak zauważył raport – traktuje dziecięcą rozrywkę nie jako „odzwierciedlenie istniejących norm”, lecz „aktywny napęd zmian”. To potwierdza tezę Lefebvre’a („List otwarty do zagubionych katolików”, 1985), iż rewolucja posoborowa była jedynie etapem w marszu ku całkowitej dechrystianizacji.

Duchowa samoobrona: odciąć truciznę, przywrócić królowanie Chrystusa

Wobec tej „ohydy spustoszenia” (Dan 9:27) nie wystarczą apele o „rozsądne korzystanie z mediów”. Katolicka odpowiedź musi być radykalna:

  1. Całkowity bojkot Netflixa i wszystkich platform promujących sodomię („First Kill”, „Nimona”), zgodnie z nakazem św. Pawła: „Nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, lecz je raczej piętnujcie” (Ef 5:11).
  2. Przywracanie spoleczeństwa katolickiego, gdzie władza cywilna – jak nauczał Pius IX w Syllabusie (pkt 77-79) – zakazuje szerzenia bluźnierstw i moralnego zepsucia.
  3. Codzienna modlitwa różańcowa do Królowej Niebios o łaskę nawrócenia dla ofiar tej deprawacji i zniszczenie mocy szatańskich siejących zgorszenie.

Jak przypomina encyklika Quas primas: „Jeżeliby ludzie prywatnie i publicznie uznali nad sobą władzę królewską Chrystusa, wówczas spłynęłyby na całe społeczeństwo niesłychane dobrodziejstwa”. W czasach, gdy „dwaj mężczyźni całujący się” stają się treścią dla przedszkolaków („Ridley Jones”), jedynym ratunkiem jest publiczne uznanie panowania Chrystusa Króla i całkowite odrzucenie neo-pogańskiego porządku.


Za artykułem:
Over 40 percent of Netflix’s children’s shows contain LGBTQ content: report
  (lifesitenews.com)
Data artykułu: 10.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: lifesitenews.com
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.