Portal LifeSiteNews relacjonuje skandaliczne wydarzenie w katedrze San Isidro w Argentynie, gdzie „ksiądz” udzielił błogosławieństwa dwóm kobietom przebranym za panny młode. Jak donosi „ksiądz” João Silveira, ceremonia odbyła się 11 grudnia 2025 roku w kaplicy z tabernakulum. Gdy zwrócił uwagę duchownemu, usłyszał wymijającą odpowiedź: „To duszpasterstwo”.
Jawna profanacja świętego miejsca
„W kaplicy, gdzie znajduje się tabernakulum, o 18:15 odbyło się błogosławieństwo dwóch lesbijek ubranych jak panny młode”
– relacjonuje „ksiądz” Silveira. Sam fakt, że ten akt świętokradztwa dokonał się w miejscu przechowywania Najświętszego Sakramentu, świadczy o całkowitym zerwaniu z katolicką wrażliwością religijną. Sancta sancte tractanda sunt (święte rzeczy należy święcie traktować) – przypominało średniowieczne prawo kanoniczne, podczas gdy tu mamy do czynienia z celowym zbezczeszczeniem miejsca świętego.
„Duszpasterstwo” jako parawan dla grzechu
Kiedy „ksiądz” Silveira zwrócił uwagę, że nie można błogosławić grzechu, usłyszał, że to część „duszpasterstwa”. To ewidentne nadużycie terminu, gdyż prawdziwe duszpasterstwo polega na nawracaniu grzeszników, a nie legitymizowaniu ich przewrotności. Św. Jan Chryzostom nauczał: „Gdy widzisz brata w grzechu, nie milcz – bo milczenie jest zdradą” (Homilia 60, 3). Tymczasem neo-kościół przemienia duszpasterstwo w narzędzie demoralizacji.
Fałszywa interpretacja „Fiducia supplicans”
Obrońcy tego skandalu powołują się na dokument „Fiducia supplicans” wydany przez bergogliońskiego „dyskasterium” wiary pod kierownictwem „kardynała” Fernándeza. Dokument ten, sprzeczny z odwiecznym nauczaniem Kościoła, próbuje legalizować błogosławieństwa dla par homoseksualnych. Tymczasem Święte Oficjum pod Piusem XII jasno stwierdziło: „Błogosławieństwo nigdy nie może być udzielone czemuś, co jest obiektywnie przeciwne Bożemu prawu” (List do biskupa Lille, 1953).
Naruszanie prawa naturalnego i Bożego
Homoseksualizm jest ciężkim przestępstwem przeciw prawu naturalnemu, co jednoznacznie potwierdza Pismo Święte: „Dlatego wydał ich Bóg na pastwę bezecnych namiętności (…); kobiety ich przemieniły pożycie zgodne z naturą na przeciwne naturze. Podobnie też i mężczyźni, porzuciwszy normalne współżycie z kobietą, zapałali nawzajem żądzą ku sobie” (Rz 1,26-27). Błogosławienie takich związków to akt bałwochwalstwa, gdyż stawia ludzkie żądze ponad wolę Bożą.
Systemowa apostazja neo-kościoła
Cały ten skandal nie jest odosobnionym incydentem, ale logiczną konsekwencją soborowej rewolucji. Już Pius IX w Syllabusie błędów potępił tezę, że „Kościół powinien pogodzić się z postępem, liberalizmem i współczesną cywilizacją” (pkt 80). Tymczasem struktury posoborowe realizują dokładnie ten program, przemieniając świątynie w miejsca kultu „praw człowieka” zamiast kultu Boga w Trójcy Jedynego.
Upadek dyscypliny i wiary
Fakt, że błogosławieństwa udzielono w obecności Najświętszego Sakramentu, pokazuje całkowite zatracenie poczucia sacrum. Św. Pius X w encyklice Pascendi ostrzegał przed modernistami, którzy „wszystko profanują przez swoją bezbożność”. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku przewidywał ekskomunikę za profanację miejsc świętych (kanon 2322), podczas gdy neo-kościół nagradza świętokradztwo.
Duchowa odpowiedzialność wiernych
Wierni katolicy muszą stanowczo odciąć się od takich praktyk. Jak przypominał Pius XI w Quas primas, „królestwo Chrystusa obejmuje wszystkich ludzi” i żadna ludzka władza nie może zmienić Jego praw. Udział w takich „błogosławieństwach” stanowi współuczestnictwo w grzechu ciężkim przeciwko cnocie religijności. Jedyną drogą jest powrót do integralnej wiary katolickiej i odrzucenie zgniłych owoców soborowej rewolty.
Za artykułem:
Lesbians ‘dressed as brides’ receive ‘blessing’ in Argentine cathedral, priest reports (lifesitenews.com)
Data artykułu: 12.12.2025
