Portal VaticanNews podaje, że uzurpator watykański Leon XIV podczas tzw. modlitwy Anioł Pański 14 grudnia 2025 r. wygłosił wystąpienie pełne modernistycznych przekłamań. W pseudo-homilii rzekomy „papież” powołał się na fragment Ewangelii o Janie Chrzcicielu, twierdząc, że „proroctwo, nawet skute łańcuchami, pozostaje wolnym głosem w poszukiwaniu prawdy i sprawiedliwości”. Całość wystąpienia stanowi jawną negację katolickiej eschatologii i redukcję nadprzyrodzonej misji Kościoła do socjalnego aktywizmu.
Fałszywa esencja proroctwa w służbie rewolucji
Rzekomy następca św. Piotra w absurdalnym stwierdzeniu o „proroctwie skutym łańcuchami” dokonuje radykalnego przekształcenia pojęcia objawienia. W tradycji katolickiej prophetia oznaczała zawsze nadprzyrodzone oświecenie umysłu do pewnego poznania rzeczy odległych lub zakrytych (Św. Tomasz z Akwinu, STh II-II, q.171). Tymczasem Leon XIV sprowadza proroctwo do „głosu w poszukiwaniu prawdy”, co jest czysto naturalistyczną koncepcją rodem z oświeceniowego racjonalizmu.
„Nawiązując do pytań Jana Chrzciciela, czy Jezus «jest Tym, który ma przyjść», wskazał, że Jezus w odpowiedzi kieruje spojrzenie ku tym, których On umiłował i którym służył. «To oni – ostatni, ubodzy, chorzy – mówią za Niego»”
To jawne przekłamanie tekstu św. Mateusza (11,2-6), gdzie Chrystus nie odsyła do subiektywnych doświadczeń „ubogich”, ale wymienia konkretne cuda potwierdzające Jego mesjańską godność: „Ślepi widzą, chromi chodzą, trędowaci są oczyszczeni, głusi słyszą, umarli powstają, ubogim jest opowiadana Ewangelia” (Mt 11,5 Wlg). Antypapież celowo pomija nadprzyrodzony charakter znaków, sprowadzając je do „przywracania sensu” życia pozbawionego „światła, słowa i smaku” – co jest czysto psychologiczną interpretacją.
Naturalistyczna redukcja zbawczego dzieła Chrystusa
Najbardziej bluźnierczy fragment stanowi próba zawłaszczenia słów Zbawiciela dla promocji ideologicznego programu:
„Słowo Jezusa uwalnia nas z więzienia rozpaczy i cierpienia – każde proroctwo w Nim znajduje wyczekiwane spełnienie”
W świetle niezmiennej doktryny katolickiej Chrystus przyszedł przede wszystkim wyzwolić człowieka z niewoli grzechu i szatana, a nie z „uczucia rozpaczy”. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi – (…) najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Tymczasem posoborowy pseudo-papież całkowicie pomija kwestię grzechu pierworodnego, konieczności sakramentów i posłuszeństwa prawom Bożym, sprowadzając zbawienie do subiektywnego „doświadczenia radości”.
Jubileusz Więźniów jako parodia prawdziwego miłosierdzia
Organizowany przez sekciarską strukturę „Jubileusz Więźniów” stanowi karykaturę katolickiej nauki o sprawiedliwości i zadośćuczynieniu. Brak jakiegokolwiek wezwania do pokuty, nawrócenia i wynagrodzenia za grzechy – co było esencją prawdziwych odpustów. W miejsce obiektywnych warunków łaski (spowiedź, żal doskonały, akty wynagradzające) mamy puste hasła o „wolności od cierpienia”, co doskonale wpisuje się w modernistyczną agendę znoszenia kary wiecznej i relatywizacji sprawiedliwości Bożej.
Wystąpienie uzurpatora Leon XIV stanowi kolejne potwierdzenie zasady wyrażonej w kanonie 188 §4 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.: „Każdy urząd staje się wakujący na mocy samego faktu (…) jeśli duchowny publicznie odstępuje od wiary katolickiej”. Głoszenie naturalistycznej wizji zbawienia i relatywizacja proroctw to jawna apostazja od wiary objawionej.
Za artykułem:
Papież: Słowo Jezusa uwalnia nas z więzienia rozpaczy i cierpienia (vaticannews.va)
Data artykułu: 14.12.2025
