Portal LifeSiteNews w artykule z 13 grudnia 2025 roku przedstawia rzekomo katolicką wizję ciał zmartwychwstałych, redukując eschatologię do zdrowotnego naturalizmu:
„Catholic doctrine affirms that glorified bodies received in heaven are unlike anything we can imagine: bodies perfectly fit, young, and free of disease. This little-known-teaching offers a glimpse into the glory of heaven, and a relief to many suffering on Earth”.
Pelagiańska utopia zamiast nadprzyrodzonej nadziei
Przedstawiona narracja stanowi klasyczny przykład modernistycznej redukcji prawd wiary do terapii pocieszenia. Gdzież tu wzmianka o konieczności łaski uświęcającej, stanie sprawiedliwości przed Bogiem czy konieczności sakramentalnej? Pius XI w Quas primas nauczał, że „nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”, podczas gdy współczesni pseudokatechiści głoszą ewangelię wiecznej młodości i szczupłej sylwetki.
Teologiczne wypaczenie czterech rzeczy ostatecznych
Wykorzystanie tradycyjnej formuły „czterech rzeczy ostatecznych” (Novissimorum quatuor) do promocji naturalistycznej wizji nieba to szczególne nadużycie. Św. Robert Bellarmin w De gemitu columbae podkreślał, że „główną radością błogosławionych jest widzenie Boga twarzą w twarz (1 Kor 13,12), a nie kontemplacja własnych doskonałych ciał”. Tymczasem autor skupia się na drugorzędnych przymiotach ciał chwalebnych:
- Pomija naukę o zmysłowej radości jako „najniższym stopniu szczęścia niebieskiego” (św. Tomasz z Akwinu, Summa Theologiae I-II, q. 4, a. 6)
- Nie wspomina o konieczności czyśćca dla dusz niepełniących sprawiedliwości (Sobór Florencki, Laetentur caeli)
- Zatraca hierarchię dóbr – visio beatifica jako cel ostateczny (Sobór Lyoński II, konst. Cum sacrosancta)
Eklezjologiczne bankructwo
Najcięższym zarzutem jest milczące przyzwolenie na świętokradzkie praktyki w strukturach posoborowych. Gdy autor zachęca:
„HELP SUPPORT WORK LIKE THIS: https://give.lifesitenews.com”
– nie dodaje, że większość współczesnych „duchownych” nie posiada ważnych święceń (po zniesieniu tradycyjnej formy przez Pawła VI w 1968 r.), zaś „Msze” odprawiane w Nowym Rycie są nieważne z powodu „defektu intencji sprawowania prawdziwej Ofiary” (św. Pius V, Quo primum). Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „Komunii” w strukturach posoborowych jest bałwochwalstwem.
Apokaliptyczny symptom
Ta groteskowa wizja „niebiańskiego SPA” stanowi logiczną konsekwencję soborowej rewolucji. Już Pius IX w Syllabusie błędów potępił tezę, że „cała nadzieja należy się do tego życia” (prop. 17), zaś Pius X w Lamentabili odrzucił modernistyczny błąd, jakoby „Objawienie było tylko uświadomieniem sobie przez człowieka swego stosunku do Boga” (prop. 20). Dziś obserwujemy kulminację tego procesu – gdy transcendentna nadzieja zostaje zastąpiona programem fitness dla wieczności.
Nasza odpowiedź niech brzmi jak słowa Chrystusa Króla z encykliki Piusa XI: „Kościół Boży, udzielając bez ustanku pokarmu duchowego ludziom, rodzi i wychowuje coraz to nowe zastępy świętych mężów i niewiast, a Chrystus tych, którzy Mu byli w Królestwie ziemskim wiernymi i posłusznymi poddanymi, nie przestaje powoływać do szczęścia w Królestwie niebieskim”. Prawdziwe niebo to nie wieczny klub zdrowia – to wieczna adoracja Boga w Trójcy Jedynego.
Za artykułem:
Does Catholic doctrine say you will NOT be FAT in heaven!? (lifesitenews.com)
Data artykułu: 14.12.2025
